ΤΙ ΝΑ ΣΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΜΕ ΧΡΙΣΤΕ;

            Τι δώρο να σου προσφέρουμε, Χριστέ μου; Το καθένα από τα όσα Εσύ δημιούργησες σου προσφέρει το αντίδωρο του ευχαριστώ του για το ότι έγινες άνθρωπος για μας και φανερώθηκες στον κόσμο μας. Οι Άγγελοι τον Ύμνο «Δόξα εν Υψίστοις». Οι ουρανοί το Αστέρι. Οι Μάγοι τα Δώρα τους. Οι βοσκοί τον θαυμασμό και την απορία τους. Η Γη το σπήλαιο. Η έρημος την φάτνη. Εμείς λοιπόν; Εμείς σου προσφέρουμε την Μητέρα Σου, την Παναγία Παρθένο. Θέλουμε όμως κι από σένα, τον Προαιώνιο Θεό, ένα δώρο ακόμη: το έλεός Σου για τον καθένα μας.

 

Πηγή Ι.Ν.Κοιμήσεως Θεοτόκου Άνω Καλαμακίου

Πανήγυρις 2017 Αγίου Σπυρίδωνος Λουγκουζί Ουγκάντας. St. Spyridon day in Luguzi, Uganda.

Φωτογραφίες : Α μέρος 

Με λαμπρότητα μέσα σε Αφρικάνικα χρώματα και ζεστές καρδιές εορτάσθηκε και φέτος η πανήγυρις του Αγίου Σπυρίδωνος στο χωριό του πρώτου Ιεραποστολικού κλιμακίου μας  , στο Λουγκουζί της Ουγκάντας. 

Στην ακολουθία του Όρθρου και τη Θεία Λειτουργία λειτούργησαν μαζί με τον π.Γεώργιο Νυόμπι ,ο π.Αριστοτέλης Ασήμουε από την ενορία της Παναγίας της Μυρτιδιώτισσας και ακόμη τρείς  ιερείς από γειτονικές ενορίες  οι οποίοι ήρθαν να εορτάσουν τον Άγιο, αλλά και πλήθος πιστών.

Τα όμορφα ψαλτικά  μελωδήματα της εορτής έψαλλαν νέοι και παιδιά.

Μετά την Θεία Λειτουργία ακολούθησε λιτανεία της εικόνος του Αγίου και αμέσως μετά  το κοινό φαγητό  οι παραδοσιακοί τους και τα τραγούδια  έκλεισαν με ευγνωμοσύνη στο Θεό και τον Αγιό του αυτήν την σπουδαία πνευματική ευκαιρία.

Δόξα στον Άγιο Θεό για τις μεγάλες ευλογίες που δίνει ,ευχαριστίες στο Σεβ.επίσκοπο Ιωνά για τη συμβολή και ευλογία του,ευχαριστίες «από καρδιάς» στον π.Γεώργιο Νυόμπι που κρατά την ενορία ζωντανή αλλά και σε όλους εκείνους από την Ελλάδα και την Αφρική που εργάζονται με ψυχή για την ιεραποστολή.

Καλά Χριστούγεννα και Χρόνια πολλά.

Η προσπάθειά μας συνεχίζεται:

Εθνική τράπεζα : 656/201115-86

στο όνομα του ιερέως της Ιεραποστολής μας George Nyombi

Άγιος Νεκτάριος: Ταπεινωθείτε μέχρι το χώμα και θα γίνεται τέλειοι!

  

Σκοπός τής ζωής μας είναι νά γίνουμε τέλειοι καί άγιοι. Νά αναδειχθούμε παιδιά τού Θεού καί κληρονόμοι τής βασιλείας τών ουρανών.
Άς προσέξουμε μήπως, γιά χάρη τής παρούσας ζωής, στερηθούμε τή μέλλουσα, μήπως, από τίς βιοτικές φροντίδες καί μέριμνες, αμελήσουμε τό σκοπό τής ζωής μας.
Η νηστεία, η αγρυπνία καί η προσευχή από μόνες τους δέν φέρνουν τούς επιθυμητούς καρπούς, γιατί αυτές δέν είναι ο σκοπός τής ζωής μας, αποτελούν τά μέσα γιά νά πετύχουμε τό σκοπό.
Πηγή : Διακόνημα

Το να μπορείς να μοιράζεσαι είναι παράδεισος.

  

Λιγοστεύουν οι λύπες όταν τις μοιράζεσαι;
Μήπως τα αλμυρά δάκρυα γίνονται γλυκά, όταν τα ανακατεύεις με τα δάκρυα του άλλου;
Ποιος ξέρει;

Πηγή : Διακόνημα

Γιατί Θεέ μου σε μένα;

Λέγει ο Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ: «Το να είναι κάποιος χριστιανός σημαίνει να πιστεύει στη νίκη επάνω στον κόσμο και τίποτα λιγότερο». Τι σημαίνει όμως αυτό; Και το λέγω αυτό διότι πολλές φορές παρεξηγούμε αυτήν την νίκη πάνω στον κόσμο.

Οι μέρες που περνούμε αδελφοί μου χαρακτηρίζονται δύσκολες. Τα ΜΜΕ τροφοδοτούν το μυαλό με πληροφορίες και προβλέψεις, που κάνουν την καρδιά να αγωνιά για το αύριο. Οι άνθρωποι ζουν και αναπνέουν με την αγωνία να διαποτίζει την καθημερινότητά τους. Κυριαρχεί μία αβεβαιότητα, μία σύγχυση, μία ταραχή.

Πως λοιπόν εμείς οι χριστιανοί θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε αυτήν την πραγματικότητα;

Πηγή : Με παρρησία

Η μεγαλύτερη ευεργεσία του Θεού

 

Η μεγαλύτερη ευεργεσία του πανάγαθου Δεσπότη προς την πεσμένη φύση μας δεν είναι άλλη από την μετάνοια. Χωρίς αυτή κανένας άνθρωπος  δεν θα κέρδιζε τη σωτηρία του, όσο τέλεια και αν είναι η κοσμοσωτήριος οικονομία. Δεδομένου ότι έχουμε «το λογισμό μας να είναι συνέχεια στο κακό από τη μικρή μας ηλικία»(βλ. Γεν. 8, 21), η ροπή προς την αμαρτία είναι πια φυσικό φαινόμενο, κανένας δεν μένει αναμάρτητος, «έστω και αν μία ημέρα είναι η ζωή του». Η μετάνοια στη φύση της είναι διπλή και έχει ευεργετικές και τις δύο ιδιότητές της στη διάρκεια όλης της ζωής μας. Η αρχική της μορφή είναι η μεταμέλεια για τα προηγούμενα σφάλματα, ενώ η επόμενη είναι η διόρθωση της λανθασμένης ενέργειας, η οποία πραγματοποίησε την παράβαση.

Πηγή : Διακόνημα

Το θαύμα συνεχίζεται στο Ρουμπάρε της Νότιας Ουγκάντας

Το θαύμα συνεχίζεται στο Ρουμπάρε της Νότιας Ουγκάντας .Ο π.Αριστοτέλης Ασήμουε ο εφημέριος της νέας ενορίας Παναγίας Μυρτιδιώτισσας και Παισίου και Πορφυρίου, δεν ξέρει από ξεκούραση.Με πολύ ζήλο φτιάχνει την πρόχειρη εκκλησία που θα στεγάσει τις κατηχουμένους αδελφούς.Οι φωτογραφίες που  μας στέλνει συχνά δείχνουν την ταχύτητα που συνεχίζεται το έργο με την ευλογία και την  πρόνοια του Θεού.Ο Θεός να τον ευλογεί και εκείνον την πρεσσβυτέρα Μαγδαληνή αλλά και όλους τους νέους πιστούς της ενορίας.Ευχαριστούμε ακόμη όσους με κάθε τρόπο βοηθούν και συνδράμουν την ενορία αυτή.
Η προσπάθειά μας συνεχίζεται.

Το θαύμα συνεχίζεται.. με λαμαρίνα και πίστη

Το δεύτερο κλιμάκιο της Ιεραποστολικής μας δραστηριότητος μεγαλώνει και αυξάνεται.Οι πιστοί έχουν αυξηθεί  στην ενορία της Παναγίας της Μυρτιδιώτισσας και Οσίων Πορφυρίου και Παισίου στο Ρουμπάρε στη Νότια Ουγκάντα,και η ανάγκη για την ύπαρξη ένός ιδιαίτερου τόπου λατρείας εμφανίζεται πλέον επιτακτικά.

Ο π.Αριστοτέλης  Ασήμουε ,εφημέριος και πνευμτικός πατέρας της ενορίαςμε τη βοήθεια της πρεσβυτέρας Μαγδαληνής και των πρώτων πιστών στο Ρουμπάρε ξεκινούν να φτιάχνουν αυτήν την περίοδο ένα πρόχειρο ναό καμωμένο από λαμαρίνα και πίστη που θα στεγάσει τις προσευχές και τη λατρεία .

Ο π.Αριστοτέλης μαζί με τους συνεργάτες του έστειλε τις πρώτες φωτογραφίες από το κτήμα.Τον συνοδεόυν οι προσευχές και η αγάπη μας.Το κλιμάκιό μας ξεκίνησε την ενίσχυση του έργου.Η δική σας βοήθεια δυναμώνει την Εκκλησία.

Εθνική τράπεζα:656 /201115-86 στο όνομα του ιερέως George Nyombi με την ένδειξη 

για την Παναγία τη Μυρτιδιώτισσα.

Ευχαριστούμε .Καλά και ευλογημένα Χριστούγεννα

Οι πειρασμοί στις γιορτές…για να στερηθούν οι άνθρωποι τα θεία δώρα! .Γέροντας Παίσιος

 

– Γέροντα, γιατί στις γιορτές συνήθως συμβαίνει κάποιος πειρασμός;
– Δεν ξέρεις; Στις γιορτές ο Χριστός, η Παναγία, οι Άγιοι έχουν χαρά και κερνούν, δίνουν ευλογίες, δώρα πνευματικά στους ανθρώπους. Εδώ οι γονείς κερνούν, όταν γιορτάζουν τα παιδιά, η οι βασιλείς χαρίζουν ποινές, όταν γεννιέται κανένα βασιλόπουλο ,οι Άγιοι γιατί να μην κεράσουν;
Μάλιστα η χαρά που δίνουν κρατάει πολύ και βοηθιούνται πολύ οι ψυχές. Γι΄ αυτό ο διάβολος ,επειδή το ξέρει αυτό, δημιουργεί πειρασμούς ,για να στερηθούν οι άνθρωποι τα θεία δώρα και να μη χαρούν ούτε να ωφεληθούν από την γιορτή. Και βλέπεις, μερικές φορές στην οικογένεια, όταν σε μια γιορτή ετοιμάζονται όλοι να κοινωνήσουν , τους βάζει ο πειρασμός να μαλώσουν, και όχι μόνο δεν κοινωνούν, αλλά ούτε στην εκκλησία πηγαίνουν.
Τα φέρνει έτσι τα πράγματα το ταγκαλάκι, ώστε να στερηθούν όλη την θεία βοήθεια.
Αυτό παρατηρείται και στην δική μας ,την καλογερική ζωή. Πολλές φορές το ταγκαλάκι, επειδή γνωρίζει εκ πείρας ότι θα βοηθηθούμε πνευματικά σε κάποια γιορτή, εκείνη την ημέρα, ή μάλλον από την παραμονή , δημιουργεί έναν πειρασμό- σαν πειρασμός που είναι- και μας χαλάει όλη την διάθεση.
Πηγή Διακόνημα

Ἡ μητέρα μου Γέροντος ἱερομ. Πετρωνίου Τανάσε

Σ᾿ ὅλη τήν ζωή της ζοῦσε μιά βαθειά πνευματική ζωή. Στίς ἑορτές συμμετεῖχε μέ πολλή εὐλάβεια, ἀκόμη καί στίς μικρότερες. Βέβαια δέν γνώριζε ἀπό βιβλία, εἶχε διάκρισι καί διαίσθησι, δέν ἐγνώριζε ἀπό ἑορταστικούς κύκλους καί ὅμως συμμετεῖχε σ᾿ ὅλες τίς ἑορτές, στίς νηστεῖες καί στά ἐτήσια μνημόσυνα τῆς Ἐκκλησίας μας ἀλανθάστως.

Ἡ ἐλεημοσύνη της ἦτο ἡ βασική της φροντίδα σχεδόν σέ καθημερινή βάσι. Τούς ξένους τούς καλοῦσε ἀπό τόν δρόμο, τούς φιλοξενοῦσε σπίτι μας καί τούς ἀνέπαυε. Ποτέ δέν ἀνεχώρησε ἔστω καί ἕνας πτωχός ἀπό τό σπίτι μας μέ ἀδειανά τά χέρια.

Ὁ πατέρας μου τήν ὠνείδιζε ἐνίοτε, διότι εἶχε σέ μεγάλο βαθμό ἀνοικτά τά χέρια της.

«ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει… 2017»: Ιεραποστολή: Αυτός ο κόσμος μπορεί να αλλάξει… (video)

Με ιδιαίτερη επιτυχία πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 10 Νοεμβρίου  η παρουσίαση της 6^ης αποστολής στην Ουγκάντα που πραγματοποίησε η Ιερά Μονή Παναγίας Χρυσοπηγής Πολυδενδρίου Αττικής,με τίτλο : Ιεραποστολή : Αυτός ο κόσμος μπορεί να αλλάξει»στο πλαίσιο των εκδηλώσεων «ενορία εν δράσει» του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Πειραιώς.

Τα Εισόδια της Υπεραγίας Θεοτόκου

Οι Άγιοι ένδοξοι Θεοπάτορες Ιωακείμ και Άννα είχαν υποσχεθεί πως, αν ο Θεός τους ελευθέρωνε από τη φοβερή κατάρα της ατεκνίας, θα προσέφεραν το παιδί τους εκεί που αληθινά ανήκε: στον Θεό!
Όταν λοιπόν η Μαριάμ έγινε τριών ετών, οι γονείς της –προχωρημενοι πια στην ηλικία- αποφάσισαν να εκπληρώσουν την υπόσχεσή τους. Και την οδήγησαν στο Ναό, εμπιστευόμενοι στους ιερείς την ανατροφή της μονάκριβης θυγατέρας των. Η  Εκκλησία μας τιμά το γεγονός αυτό με τη μεγάλη θεομητορική εορτή των Εισοδείων της Θεοτόκου, κάθε χρόνο στις 21 Νοεμβρίου. Μάλιστα στον Όρθρο της εορτής αυτής, και καθώς έχουμε ήδη εισέλθει στη νηστεία των Χριστουγέννων, ψάλλουμε για πρώτη φορά τις πολύ γνώριμες και πολύ αγαπητές λαό μας Καταβασίες «Χριστός γεννάται δοξάσατε...». 

Πηγή : Φανερωμένη Χολαργού

ΓΙΑΤΙ ΔΕ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΩ ΚΑΛΑ; .

  Πηγή : Αγιορείτικο βήμα και xristianos.gr 

Η ψυχρότητα στην προσευχή οφείλεται είτε σε ψυχική κόπωση είτε σε πνευματικό κορεσμό είτε σε σωματικές απολαύσεις και αναπαύσεις είτε σε πάθη, που κυριεύουν την ψυχή, προπαντός στην έπαρση.

Όλα αυτά είναι ενάντια στην πνευματική ζωή, μέσα στην οποία κεντρική θέση κατέχει η προσευχή. Έτσι, πρώτα και κύρια προκαλούν το στέρεμα της πηγής της προσευχής μέσα μας.

Αυτό, όμως, μπορεί να οφείλεται και σε απομάκρυνση της χάριτος, που συμβαίνει με θεία παραχώρηση.

Η Ουγκάντα για μένα

\

Του Γιάννη Ευγενίδη *

Η αλήθεια είναι ότι δεν είχα γράψει κάποιο κείμενο για τις μέχρι τώρα εμπειρίες μου σε αυτή την μοναδικής ομορφιάς χώρα που βρίσκεται πάνω στον Ισημερινό, στην μέση της Αφρικής. Ισως γιατί προσπαθώ να αποτυπώνω τις εμπειρίες μου σε φωτογραφικά στιγμιότυπα, ζωγραφιές και μικρά δωράκια που μας κάνουν τα μικρά παιδάκια πριν αναχωρήσουμε κάθε φορά για την Ελλάδα. Οι φωτογραφίες βλέπετε έχουν την δύναμη να αποτυπώνουν τη στιγμή και να την κρατούν αθάνατη όσα χρόνια και αν περάσουν. Ισως βέβαια και απλά να δίσταζα να αποτυπώσω τις σκέψεις μου σε ένα χαρτί.

Όσιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης: Όταν εξομολογείται ο άνθρωπος, η χάρις τον ελευθερώνει από τα ψυχικά τραύματα

          

“Δεν ευθύνεται μονάχα ο άνθρωπος για τα παραπτώματά του. Τα λάθη, οι αμαρτίες και τα πάθη δεν είναι μόνο προσωπικά βιώματα του εξομολογούμενου.
Ο κάθε άνθρωπος έχει πάρει μέσα του και τα βιώματα των γονέων του και ειδικά της μητέρας, δηλαδή το πώς ζούσε η μητέρα, όταν τον κυοφορούσε, αν στενοχωριόταν, τι έκανε, αν κουραζόταν το νευρικό της σύστημα, αν είχε χαρά, αν είχε θλίψη, αν είχε μελαγχολία.
Έ, όλο το νευρικό σύστημα το δικό της επηρέασε το νευρικό σύστημα του εμβρύου της. Οπότε, όταν γεννηθεί το παιδί και μεγαλώσει, παίρνει μέσα του και τα βιώματα της μητέρας του, δηλαδή άλλου ανθρώπου. Δημιουργείται μια κατάσταση στην ψυχή του ανθρώπου εξαιτίας των γονέων του, που την παίρνει μαζί του σ΄ όλη του τη ζωή, αφήνει ίχνη μέσα του και πολλά πράγματα που συμβαίνουν στη ζωή του είναι απόρροια της καταστάσεως αυτής.
πηγή : Διακόνημα

Η αιώνια ζωή και η αιώνια κόλαση

Το αποτέλεσμα της καθολικής κρίσης των ανθρώπων κατά τη δεύτερη παρουσία του Κυρίου είναι η αιώνια ζωή των δίκαιων, που τάχθηκαν στα δεξιά του δίκαιου Κριτή και άκουσαν το “δεύτε οι ευλογημένοι του Πατρός μου, κληρονομήσατε την ητοιμασμένην υμίν βασιλείαν από καταβολής κόσμου”, και η αιώνια καταδίκη της κόλασης των αμαρτωλών, που στάθηκαν στο αριστερό του Κριτή και άκουσαν το “πορεύεσθε απ’ εμού οι κατηραμένοι εις το πυρ το αιώνιον το ητοιμασμένον τω διαβόλων και τοις αγγέλοις αυτού”. Και το “απελεύσονται ούτοι (οι αμαρτωλοί) εις κόλασιν αιώνιον, οι δε δίκαιοι εις ζωήν αιώνον” (Ματθ. κε’ 34, 41, 46).
Πηγή : Χριστιανική Φοιτητικη δράση

Γιατί στην Ορθοδοξία δεν έχουμε γυναίκες κληρικούς;

Η Ορθόδοξη Εκκλησιαστική Παράδοση αποκλείει τη χειροτονία των γυναικών:

Α) Για ιστορικοθεολογικούς λόγους και κυρίως γιατί ο Ιερέας είναι τύπος του θεανδρικού (Θεός+άνδρας) προσώπου του Ιησού. Ο Κληρικός κλήθηκε όχι να καταλάβει μια βιοποριστική εργασία, αλλά για να είναι μέτοχος της Ιερωσύνης του Χριστού.

Β) Γιατί ο ίδιος ο Χριστός δεν επέλεξε καμία γυναίκα για απόστολο.

Γ) Γιατί αν κάποια γυναίκα έπρεπε να κατείχε ιερατικό αξίωμα αυτή θα ήταν η ίδια η Θεοτόκος αφού αξιώθηκε να γίνει μητέρα του σαρκωθέντος Υιού και λόγου του Θεού. (Και μόνο το παράδειγμα της Θεοτόκου είναι αρκετό ως απάντηση).

Δ) Στην ίδια την αποστολική παράδοση κατά την οποία οι Απόστολοι συμβαδίζοντας και συνεχίζοντας το παράδειγμα του Κυρίου, ουδέποτε χειροτόνησαν γυναίκα.

Πώς συμμετέχει η γυναίκα στην Ορθοδοξία;

Η νηστεία των Χριστουγέννων

Εἰς τὴν ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν μας, εὐλαβεῖς χριστιανοί, ἀπὸ τὸν μῆνα Νοέμβριον ἀρχίζομεν νὰ αἰσθανώμεθα μέσα εἰς τὸ προεόρτιον κλῖμα τῶν Χριστουγέννων: Καὶ μὲ τὴν νηστείαν, ποὺ ἀρχίζει τὴν ἑπομένην τῆς ἑορτῆς τοῦ Ἁγίου Φιλίππου, ἀλλὰ καὶ μὲ τοὺς θεσπεσίους ὕμνους: «Ὁ ἐν μορφῇ Θεοῦ ὑπάρχων, λέγει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός, κλίνας οὐρανοὺς κατέρχεται· τουτέστι, τὸ ἀταπείνωτον αὐτοῦ ὕψος ἀταπεινώτως ταπεινώσας συγκαταβαίνει τοῖς ἑαυτοῦ δούλοις, συγκατάβασιν ἄφραστόν τε καὶ ἀκατάληπτον συγκατέβη· καὶ Θεὸς ὤν τέλειος, ἄνθρωπος τέλειος γίνεται, καὶ ἐπιτελεῖται τὸ πάντων καινὸν καινότατον, τὸ μόνον καινὸν ὑπὸ τὸν Ἥλιον, δι᾽ οὗ ἡ ἄπειρος τοῦ Θεοῦ ἐμφανίζεται δύναμις· τί γὰρ μεῖζον τοῦ γενέσθαι τὸν Θεὸν ἄνθρωπον;». Καὶ τοῦτο ἔγινε, κατὰ τὸν ὑμνογράφον ἀπὸ φιλανθρωπίαν, διὰ νὰ σώσῃ τὸν ἄνθρωπον, ποὺ εἶχε καταντήσει σπήλαιον ληστῶν, ὁ Χριστὸς ἔγειρε εἰς τὸ σπήλαιον νὰ γεννηθῆ σὰν ἄνθρωπος. Καὶ ἦλθε νὰ χωρέσῃ εἰς αὐτὸ τὸ μικρὸν σπήλαιον, διὰ νὰ ὑψώσῃ καὶ νὰ μεγαλώσῃ ὁ ἄνθρωπος, ποὺ τόσον πολὺ ἔπεσε μὲ τὴν παράβασιν. Χριστὸς γεννᾶται τὴν πρὶν πεσοῦσαν ἀναστήσων εἰκόνα. Διὰ τοῦτο ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία καθώρισε τὴν νηστείαν τῶν Χριστουγέννων. Εἰς τιμὴν τοῦ Χριστοῦ, ποὺ γεννᾶται καὶ πρὸς ἐξάλειψιν τῶν ἡμετέρων ἁμαρτημάτων.

Πηγή : Χριστιανική Φοιτητική δράση

Σ’ ένα νεαρό για τη μοναξιά και την αληθινή επικοινωνία

Μη φοβάσαι δεν είσαι μόνος. Μόνος είναι εκείνος που δεν γνωρίζει τον Θεό ακόμα και αν όλοι οι άνθρωποι συναναστρέφονται μαζί του. Αυτός, και στην πιο πολυάριθμη κοινωνία, θα έλεγε- όπως και τώρα λένε κάποιοι- «βαριέμαι, δεν ξέρω τι θέλω να κάνω με τον εαυτό μου, όλα είναι βαρετά». Αυτές είναι ψυχές άδειες από τον Θεό, φλοίδες χωρίς κουκούτσι, στάχτη χωρίς κάρβουνο. Αλλά εσύ δεν είσαι μόνος αφού είσαι πλάι στον Κύριο και ο Κύριος δίπλα σου.
Πηγή : Χριστιανική φοιτητική Δράση

Πώς να εξουδετερώσουμε το "εγώ"

Πολλοί σύγχρονοι ψυχολόγοι μἀς λένε πως πρέπει να νοιώθουμε καλά για τον εαυτό μας, και μας συμβουλεύουν να απορρίπτουμε την ιδέα της ενοχής και της αμαρτίας. Η αμαρτία θεωρείται από ορισμένους από αυτούς τους ψυχολόγους ως ένα εργαλείο της θρησκείας, για να κρατά τους ανθρώπους σε τάξη, καθιστώντας τους έτσι εξαρτημένους σε ένα θεσμό που θα έπρεπε να ανατεθεί στους Σκοτεινούς Αιώνες. Σε μια εποχή όπου ο άνθρωπος εξυψώνεται στο βαθμό να γίνεται θεός του εαυτού του, η θρησκεία θεωρείται ως ένα είδος υποδούλωσης. Ζήτω ο εαυτός! Έξω η ενοχή!

Ο εαυτός ως ο νέος θεός λατρεύεται εις βάρος της κοινωνίας, ενθρονισμένος σε μια θέση ύψιστης σημασίας. Η λατρεία του εαυτού έχει συνεισφέρει στο γκρέμισμα των οικογενειών και της κοινωνικής σταθερότητας, με τις καριέρες, το κοινωνικο-οικονομικό όφελος καθώς και την αυτο-ολοκλήρωση να βασιλεύουν περίτρανα.

Πηγή : Φανερωμένη Χολαργού

Τα ιερά λείψανα των Αγίων

Ιερό λείψανο καλούμε το σώμα κεκοιμημένου Αγίου της Εκκλησίας μας, ακόμη δε και μέρος ή τμήμα αυτού που διατηρείται μέχρι τις ημέρες μας. Ήδη από της εποχή των διωγμών, όταν εμφανίσθηκαν οι πρώτοι Μάρτυρες της πίστεώς μας, οι χριστιανοί με μεγάλη ευλάβεια τιμούσαν τα λείψανα αυτών. Τόσο στη διάρκεια των διωγμών όσο και μετά από αυτούς, οι πιστοί αναζητούσαν και συγκέντρωναν τα λείψανα των Μαρτύρων, στα οποία απέδιδαν ξεχωριστές τιμές. Στην αρχή η τιμή περιοριζόταν στα ιερά λείψανα μόνο των Μαρτύρων, αργότερα όμως η τιμή επεκτάθηκε και στα λείψανα των Ομολογητών.

Πηγή : Φανερωμενη Χολαργού

H προστασία της Παναγίας

Οι Ισραηλίτες πορεύτηκαν από την Αίγυπτο προς τη Γη της Επαγγελίας υπό την καθοδήγηση και προστασία ενός απλανούς και μοναδικού οδηγού. Μια νεφέλη υψωνόταν μπροστά τους και προπο-ρευόταν συνεχώς επί σαράντα χρόνια δείχνοντάς τους τον δρόμο. Την ημέρα έριχνε σκιά και τους δρόσιζε από τον καύσωνα της ερήμου. Τη νύχτα γινόταν στύλος πυρός, φωτεινή νεφέλη, για να τους φέγγει. 

Πηγή : Φανεωμένη Χολαργού

Τίποτε άλλο δεν έχω να Σού πω, παρά μόνο πως χαίρομαι που γνώρισα Εσένα!

Στο σκληρό ρωσο-γερμανικό πόλεμο του 1941, ανάμεσα στους χιλιάδες νεκρούς κι ο νεαρός ρώσος στρατιώτης, στην τσέπη του οποίου βρέθηκε το γράμμα προς τον Θεό.
Άκουσε, Θεέ μου. Ποτέ στη ζωή μου δεν μιλούσα μαζί Σου. Σήμερα όμως θέλω για πρώτη φορά ν΄ απευθυνθώ σε Σένα. Ξέρεις, από τα παιδικά μας χρόνια, μάς έλεγαν ότι δεν υπάρχεις. Κι εγώ ο ανόητος το πίστευα... Ποτέ δεν πρόσεξα γύρω μου τη δημιουργία Σου. Αλλά απόψε τη νύχτα, σηκώνοντας τα μάτια από την τρύπα στη γη που άνοιξε μια χειροβομβίδα, σηκώνοντας τα μάτια στον ουρανό με τα άστρα, κατάλαβα ξαφνικά –θαυμάζοντας τον ουράνιο θόλο- πόσο σκληρή ήταν εκείνη απάτη.
Πηγή : Φανερωμένη Χολαργού

Την πίκρα μου τη μοιραζόμουν με το Θεό, γι’ αυτό και άντεχα.

                   

 Μια πολύ γλυκιά κυρία, μου διηγήθηκε τα παρακάτω:

- Τον άνδρα μου τον παντρεύτηκα με προξενιό. Όμως χωρίς να το ξέρω, εκείνος αγαπούσε και είχε χρόνια δεσμό με μια κοπέλα, που οι δικοί του δεν την ήθελαν, αλλά αυτός δεν έπαψε ποτέ να την αγαπά.

Παντρευτήκαμε. Η μέρα του γάμου ήταν πολύ όμορφη.
Όμως οι όμορφες μέρες ήταν μόνο τρεις. Από την τέταρτη μέρα και επί δέκα επτά χρόνια η ζωή μου δίπλα του ήταν μια κόλαση. Όταν τον ρώτησα γιατί μου φερόταν τόσο άσχημα, μου αποκάλυψε πως αγαπούσε άλλη γυναίκα κι όχι εμένα. Έπεσα από τα σύννεφα!
Πηγή : Ενορικαή ζωή

Νικολάου, μητρ. Μεσογαίας και Λαυρεωτικής: Ἡ συνάντηση τοῦ Θεοῦ μὲ τὸν κόσμο

Ἢ ὑπάρχει ὁ Θεὸς καὶ τοῦ ἀξίζουν τὰ πάντα. Ἢ δὲν ὑπάρχει καὶ νὰ τελειώσει τὸ παραμύθι. Καὶ ὑπάρχει... Καὶ μάλιστα ὑπάρχει γιὰ νὰ κοινωνεῖται. Ὁ Θεὸς εἶναι πρῶτον ὑπαρκτός, δεύτερον ἀληθινὸς καὶ τρίτον μεθεκτός, κοινωνίσιμος καὶ κοινωνούμενος.

Ἡ σημερινὴ λοιπὸν δική μας συνάντηση θέλει νὰ παραπέμψει σὲ αὐτὴν τὴν συνάντηση μὲ τὸν Θεό. Μιὰ συνάντηση ποὺ ἐνίοτε προκύπτει μέσα ἀπὸ μιὰ ἀνεξήγητη ἐσωτερικὴ ἀποκάλυψη ἢ ἀπὸ μιὰ ασυνήθη θαυματουργικὴ ἐμπειρία.

Ἄλλοτε πάλι ἔρχεται ὡς ἀποτέλεσμα εἰλικρινοῦς ἀναζήτησης ἢ φυσικὴ συνέπεια πνευματικὰ ὑγιοῦς ἀγωγῆς. Μπο-ρεῖ ὅμως νὰ ἔλθει καὶ ὡς καρπὸς ἑνὸς ὑπέρλογου ρίσκου . Ὁ Θεὸς βέβαια ἐμφανίζεται καὶ μέσα ἀπὸ τὴν ἁπλότητα, ἀνιχνεύεται μέσα στὴν ἰσορροπία τῆς μεσότητος, συναντᾶται ὅμως κυρίως μέσα ἀπὸ τὴν ἀκρότητα τῆς ἀνθρώπινης φύσης καὶ βούλησης. Στὸ μεθόριο τοῦ φυσικοῦ μὲ τὸ

πηγή αηδόνι

Άγιος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος, μια μεγάλη προσωπικότητα της αρχαίας Εκκλησίας († 23 Οκτωβρίου)

Άγιος Απόστολος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος, πρώτος επίσκοπος Ιεροσολύμων (23 Οκτωβρίου).
Ο άγιος Ιάκωβος ήταν υιός του Ιωσήφ του Μνήστορος από τον πρώτο του γάμο.
Ευλογήθηκε παρά Θεού όταν ήταν ακόμη στην κοιλία της μητρός του, και υπήρξε τόσο δίκαιος στον βίο του ώστε όλοι οι Εβραίοι τον αποκαλούσαν «Δίκαιο» και «Ωβλία», που στα εβραϊκά σημαίνει «προμαχών λαού» και «δικαιοσύνη». Από την παι­δική ήδη ηλικία, ο Ιάκωβος έζησε με την πιο αυστηρή άσκηση. Δεν έπινε κρασί ούτε άλλα δυνατά ποτά. Μιμούμενος τον άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο, δεν έτρωγε ποτέ τίποτε από όσα έχουν πνοή ζωής μέσα τους. Ξυράφι ποτέ δεν πέρασε επί της κεφαλής του, όπως ορίζει ο Νό­μος για όσους αφιερώνονται στον Θεό (Αριθ. 6, 5). Ποτέ του δεν λου­ζόταν και δεν χριόταν με έλαιο, προκρίνοντας τη μέριμνα της ψυχής έναντι εκείνης του σώματος.
 Πηγή : Αντέχουμε

Στους οπου γης Πνευματικους,τους αοκνους και ακαματους διακονους, Χριστου και ανθρωπων

 

Δειλινο. Υπερκοσμια ησυχια επικρατει μεσα στο Ιερο.Μια ελαχιστη ποσοτητα θυμιαματος περιφερεται ακομη, και καθαγιαζει τον αερα, ο οποιος σιωπα, συγκλονισμενος, απο τα φρικτα μυστηρια που εζησε στην πρωϊνη λειτουργια, αυτοπτης και αψευδης μαρτυρας, της σφαγης του Αμνου, υπερ αφεσεως αμαρτιων και ζωης αιωνιου, απαντων ημων.

 Ο Ναος...
Μικρος ενοριακος, τυπικος, αλλα ζεστος συναμα και προπαντων με αγαπη κτισμενος και αφιερωμενος, με διττη φυση και υποσταση, προερχομενος απο την αιωνιοτητα της του Θεου ευδοκιας, αλλα και το το καθημερινο υστερημα των ανθρωπων.πηγή : Προσκυνητής

Ουγκάντα :Αναπολώ όλες τις στιγμές που έζησα (πάντα με δάκρυα στα μάτια)

 Της Κωσταντίνας Αγγελοπόύλου *

Αφρική, Ουγκάντα… Είναι δύσκολο να περιγράψεις με λόγια τα όσα έζησες, είδες, άκουσες και ένιωσες εκεί!

Βλέποντας το έργο του μοναστηριού της Χρυσοπηγής, από τις προηγούμενες αποστολές στην Ουγκάντα,  σκεφτόμουν «Βρε λες να πάω φέτος; Θα αντέξω  εγώ τόσο καιρό κάτω; Και οι άνθρωποι εκεί πως θα με αντιμετωπίσουν;» Τελικά πήρα την απόφαση και πήγα έχοντας μαζί μου τις σκέψεις και τις ευχές της οικογένειας και των φίλων μου.

Είπε ο άγγελος: Μόνο αυτούς που κοπιάζουν, φροντίζω!

Ένας υποτακτικός, νέος στην ηλικία και καταγόμενος από πλούσια οικογένεια, ανέβαζε από την θάλασσα μέχρι την καλύβα τους το φορτίο στην πλάτη.

Από τον πολύ κόπο σαν να δυσανασχέτησε.

Παρακάλεσε λοιπόν τον γέροντά του να του επιτρέψει να χρησιμοποιεί υποζύγιο, για να ανεβοκατεβαίνει ο ίδιος και να μεταφέρει τα απαραίτητα.

Ο γέροντας, γνωρίζοντας την αδυναμία του, του επέτρεψε να πάρει ένα για τον σκοπό αυτό.

Μία μέρα, καθώς ανέβαζε με το γαϊδουράκι το φορτίο του, σε μία στροφή, εκεί που είναι το δυσκολότερο σημείο του δρόμου (στο μονοπάτι προς μικρή Αγία Άννα στο Άγιο Όρος), εκεί ακριβώς βλέπει ένα λαμπροφορεμένο νέο να βαστάει στα χέρια του ένα σφουγγάρι, με το οποίο σκούπιζε τον ιδρώτα από το μέτωπο των διερχομένων πατέρων, και του θυμίαζε.

πηγή εμοριακή ζωή

Ενας αφανής άγιος Ιερεύς.

Γράμματα πολλά δεν έμαθε, με δυσκολίες τελείωσε το σχολαρχείο της εποχής εκείνης, βαδίζοντας καθημερινώς δύο και πλέον ώρες για την πλησιέστερη κωμόπολη, ο Ευθύμιος.

Από μικρός αγαπούσε την Εκκλησία βοηθώντας σαν παπαδάκι τον ευλαβή παππού του στην ψαλτική. Έτσι έμαθε την τάξη της Εκκλησίας και συγχρόνως να ψάλλει. Κι όταν έφυγε για την άλλη ζωή ο παππούς, έμεινε μοναδικός ψάλτης της Εκκλησίας ο Ευθύμιος.

Πηγή : Ενοριακή ζωή

ΩΦΕΛΙΜΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ .

πηγή :Agioritikovima.gr          

• Όταν η ψυχή είναι ταραγμένη, θολώνει τό λογικό καί δέ βλέπει καθαρά. Μόνο, όταν η ψυχή είναι ήρεμη, φωτίζει τό λογικό, γιά νά βλέπει καθαρά τήν αιτία κάθε πράγματος.

• Η ψυχή είναι πολύ βαθιά καί μόνο ο Θεός τή γνωρίζει.

• Γιατί νά κυνηγάμε τά σκοτάδια; Νά, θά ανάψουμε τό φώς καί τά σκοτάδια θά φύγουν μόνα τους. Θά αφήσουμε νά κατοικήσει σ' όλη τήν ψυχή μας ο Χριστός καί τά δαιμόνια θά φύγουν μόνα τους.

• Όταν έρθει μέσα μας ο Χριστός, τότε ζούμε μόνο τό καλό, τήν αγάπη γιά όλο τόν κόσμο. Τό κακό, η αμαρτία, τό μίσος εξαφανίζονται μόνα τους, δέν μπορούν, δέν έχουν θέση, νά μείνουν.

Ιεραποστολή : Αυτός ο κόσμος μπορεί να αλλάξει

 

φωτογραφίες : Γιώργος Αγγελόπουλος

Την Κυριακή  8 Οκτωβρίου στην Ιερά Μονή Παναγίας Χρυσοπηγής πραγματοποιήθηκε μία μεγάλη ιεραποστολική γιορτή ,Κι αυτό γιατί με χαρά και ευγνωμοσύνη στο Θεό παρακολουθήσαμε την διακονία της Ιεράς Μονής Παναγίας Χρυσοπηγής το φετινό καλοκάιρι στην Αφρικανική χώρα της Ουγκάντας.

Ήταν όλοι εκεί!! Οι εθελοντές  της πρώτης και της δεύτερης ομάδας της 6^ης αποστολής που κατεβαίνοντας στην Ουγκάντα ,.δίνουν ψυχή σε αυτό το ιεραποστολικό όνειρο.

 

Η εκδήλωσή μας που είχε τον τίτλο «Ιεραποστολή : Αυτός ο κόσμος μπορεί να αλλάξει-Παρουσίαση της 6^ης αποστολής μας στην Ουγκάντα»μίλησε ακριβώς για αυτό το πράγμα.Για ένα συνεχιζόμενο θαύμα που επιτελείται εδώ και έξι χρόνια με κέντρο το χωριό Λουγκουζί στις ψυχές εκατοντάδων ανθρώπων .Ακόμη αναφέρθηκε στη νέα δραστηριότητα που ξεκίνησε στο χωριό Ρουμπάλλε στην περιοχή Μπαραρά.Μίλησε  για τις στιγμές που έζησαν και φέτος και οι δύο ομάδες της αποστολής μας.

Στο ξεκίνημα της εκδηλώσεως αναφερθήκαμε στο πλαίσιο μέσα στο οποίο κινηθήκαμε στην έκτη αποστολή μας.Ταξιδέψαμε με εικόνα και ήχο ,με λόγο και πρόσωπα στην οικεία ομιρφιά της χώρας και δώσαμε υπόσχεση να συνεχίσουμε σύμφωνα με τον λόγο του π.Γεωργίου Νυόμπι να μην σωθούμε μόνοι μας.

Οι εθελοντές μέσα από προσωπικές μαρτυρίες μας ταξίδεψαν στην Ιεραποστολή και μας έκαναν μετόχους αυτής της μεγάλης χαράς.Στο τέλος της εκδηλώσεως ο Φοιτητής θεολογίας Χριστοφόρος Μουγίγκο ευχαρίστησε όλους όσοι εργάζονται για την Ιεραποστολή στην πατρίδα του.

Δεν έχουμε τίποτε άλλο παρά να ευχαριστήσουμε τον Αγιο Θεό που μας επιτρέπει να διακονούμε  και να βρισκόμστε εδώ και  πέντε  χρόνια εκεί αλλά και όλους εσάς που βοηθάτε  με κάθε τρόπο ,κυρίως με την ψυχή και την προσευχή σας την υπόθεση της Ιεραποστολής.Ο Θεός βλέποντας για τις θυσίες και τους κόπους σας να ευλογεί εσάς και τις οικογένειές σας.

Ευχαριστούμε και όλους εκείνους που αφανώς προσφέρουν από το περίσευμα της καρδιάς και της αγάπης τους σε τέτοιες εποχές.

Στο τέλος της εκδηλώσεως δημιουργήθηκε φιλανθρωπικό παζάρι  για να ενισχυθεί το έργο της Ιεραποστολής.Τέλος διατέθησαν δωρεάν κουμπαράδες  «από καρδιάς» για όποιον θα ήθελε να βοηθήσει και με αυτόν τον τρόπο την προσπάθειά μας.

Ευχαριστούμε  τέλος τους εθελοντές της αποστολής και όλα τα παιδιά και τις κυρίες που εργάσθηκαν για την εκδήλωσή μας.

Πόσο δύσκολο είναι να μην κρίνουμε τον διπλανό μας;

«Όλος ο αγώνας πρέπει να αποβλέπει στο να μην κρίνουμε τον πλησίον. Γιατί όταν το χέρι του Κυρίου φόνευσε όλα τα πρωτότοκα στη χώρα της Αιγύπτου, δεν έμεινε σπίτι που να μην είχε νεκρό».

Τον ρωτάει ο αδελφός: «Τι σημαίνουν τα λόγια αυτά;» «Σημαίνουν ― είπε ο Γέροντας ― ότι, εάν όλα εκείνα που μας εμποδίζουν μας αφήσουν να δούμε τις αμαρτίες μας, δεν θα βλέπουμε τις αμαρτίες του πλησίον.

  Άλλωστε είναι ανοησία, ενώ εχει δικό του νεκρό ο άνθρωπος, να τον αφήσει και να πάει να κλάψει το νεκρό του πλησίον.

Πηγή : Ενοριακή ζωή

Άγιος Νικόλαος Πλανάς: Γνωρίζω έναν ιερέα εις τας Αθήνας.

Μεταξύ των υπαρχόντων ιερέων υπάρχουσιν ακόμη πολλοί ενάρετοι και αγαθοί, εις τας πόλεις και εις τα χωρία.

Είναι τύποι λαϊκοί, ωφέλιμοι, σεβάσμιοι. Ας μην εκφωνούσι λόγους. Ηξεύρουσιν αυτοί άλλον τρόπον πώς να διδάσκωσι το ποίμνιον.

Γνωρίζω ένα ιερέα εις τας Αθήνας. Είναι ο ταπεινότερος των ιερέων και ο απλοϊκώτερος των ανθρώπων.

Διά πάσαν ιεροπραξίαν αν τού δώσης μίαν δραχμήν, ή πενήντα λεπτά, ή μίαν δεκάραν, τα παίρνει. Αν δεν τού δώσης τίποτε, δεν ζητεί. Διά τρεις δραχμάς εκτελεί παννύχιον Ακολουθίαν, Λειτουργίαν, Απόδειπνον, Εσπερινόν, Όρθρον, Ώρας, το όλον διαρκεί εννέα ώρας. Αν τού δώσης μόνο δύο δραχμάς, δεν παραπονείται. Κάθε ψυχοχάρτι, φέρον τα μνημονευτέα ονόματα των τεθνεώτων, αφού άπαξ τού το δώσης, το κρατεί διά πάντοτε.
Πηγή Ενοριακή ζωή

Αγιος Γέροντας Παΐσιος: «Η μεγαλύτερη περιουσία για τον κόσμο είναι η ευχή των γονέων».

Όπως και στην μοναχική ζωή η μεγαλύτερη ευλογία είναι να πάρης την ευχή του Γέροντά σου. Γι’ αυτό λένε: “Να πάρης την ευχή των γονέων”.

Μια μάνα, θυμάμαι, είχε τέσσερα παιδιά και έκλαιγε η καημένη: “Θα πεθάνω με τον καημό, μου έλεγε, δεν παντρεύτηκε κανένα παιδί. Κάνε προσευχή”. Χήρα γυναίκα εκείνη, ορφανά αυτά, τους πόνεσα. Κάνω προσευχή, κάνω προσευχή, τίποτε. Λέω, “κάτι συμβαίνει εδώ”. “Μας έχουν κάνει μάγια”, έλεγαν τα παιδιά. “Δεν είναι μάγια, φαίνεται αυτό, όταν είναι από μάγια. Μήπως σας καταριόταν η μάνα σας;” τα ρωτάω. “Ναι, Πάτερ, μου λένε, η μητέρα μας, όταν ήμασταν μικρά, επειδή ήμασταν πολύ ζωηρά, μας έλεγε συνέχεια από το πρωί μέχρι το βράδυ: “Κούτσουρα να μείνετε, κούτσουρα να μείνετε””. “Πάτε να τραντάξετε την μάνα σας, τα λέω, και να της πήτε να μετανοήση, να εξομολογηθή και από ‘δω και πέρα να σας δίνει ευχές συνέχεια”. Μέσα σε ενάμισι χονο παντρεύτηκαν και τα τέσσερα. Εκείνη η καημένη ήταν χήρα γυναίκα, ήταν, φαίνεται, και στενόκαρδη, και εκείνα ζωηρά, την έσκαγαν, και έτσι τα καταριόταν.

πηγή : Ενοριακή ζωή

Προσευχή για τους λαούς της γης

 vatopaidifriend4

Αγίου Σιλουανού
Κύριε αξίωσε όλους τους λαούς
της γης να γνωρίσουν ποια θαυμαστή ζωή
χαρίζεις σε όσους πιστεύουν σε Σένα.
Σε ικετεύω, φιλεύσπλαχνε Κύριε,
αξίωσε όλους τους ανθρώπους,
από τον Αδάμ μέχρι της συντέλειας των αιώνων,
να Σε γνωρίσουν, να μάθουν ότι είσαι ελεήμων και επιεικής.
Είθε όλοι οι λαοί να χαρούν την ειρήνη Σου
και είθε όλοι να δουν το φως του Προσώπου Σου.

Το βλέμμα Σου, ιλαρό και πράο,
ελκύει την ψυχή μου.

Αγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως, Ο δρόμος της ευτυχίας

Τίποτα δεν είναι μεγαλύτερο από την καθαρή καρδιά, γιατί μια τέτοια καρδιά γίνεται θρόνος του Θεού. Και τι είναι ενδοξότερο από το θρόνο του Θεού; Ασφαλώς τίποτα. Λέει ο Θεός γι’ αυτούς που έχουν καθαρή καρδιά: «Θα κατοικήσω ανάμεσά τους και θα πορεύομαι μαζί τους. Θα είμαι Θεός τους, κι αυτοί θα είναι λαός μου». (Β’ Κορ. 6, 16). Ποιοι λοιπόν είναι ευτυχέστεροι απ’ αυτούς τους ανθρώπους; Και από ποιο αγαθό μπορεί να μείνουν στερημένοι; Δεν βρίσκονται όλα τ’ αγαθά και τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος στις μακάριες ψυχές τους; Τι περισσότερο χρειάζονται; Τίποτα, στ’ αλήθεια, τίποτα! Γιατί έχουν στην καρδιά τους το μεγαλύτερο αγαθό: τον ίδιο το Θεό! Πόσο πλανιούνται οι άνθρωποι που αναζητούν την ευτυχία μακριά από τον εαυτό τους, στις ξένες χώρες και στα ταξίδια, στον πλούτο και στη δόξα, στις μεγάλες περιουσίες και στις απολαύσεις, στις ηδονές και σ’ όλες τις χλιδές και ματαιότητες, που κατάληξή τους έχουν την πίκρα! Η ανέγερση του πύργου της ευτυχίας έξω από την καρδιά μας, μοιάζει με οικοδόμηση κτιρίου σε έδαφος που σαλεύεται από συνεχείς σεισμούς. Σύντομα ένα τέτοιο οικοδόμημα θα σωριαστεί στη γη... Πηγή :Ιερός Ναός Φανερωμένης Χολαργού

Μια διαφορετική προσευχή

  

Θεέ μου δε σου ζητώ ξεκούραση και ηρεμία
Της ψυχής ή του σώματος…
Δεν ζητώ πλούτη, επιτυχία ή ακόμη υγεία.
Αυτά τα πράγματα τα ζητούν τόσο πολύ
Και άρα δε θα έχεις άλλα να δώσεις.
Δώσε μου Θεέ μου αυτά που σου έχουν περισσέψει.
Δώσε μου αυτά που κανένας δε θέλει από εσένα…
Και εδώ είναι αυτά που προσεύχομαι σε σένα Θεέ μου:
Να έχω το κουράγιο να μην αρκούμαι στην εύκολη λύση
Να μπορώ να προστατεύω τα ανέφικτα και υπερβολικά όνειρά μου και να μάχομαι για αυτά.
Να μην κάνω την παραίτηση επιλογή
Να μην θεωρώ το “αδύνατον” δεδομένο αλλά προσωρινό
Να είναι η έκπληξη ο σύμμαχος της αυριανής μου μέρας.
Η ήρεμη και σιωπηλή απελπισία να δώσει την θέση της σε ακατάπαυστο αγώνα ακόμα και αν δεν τον κερδίσω.
Να μην κάνω τον φόβο επιλογή, γιατί ο φόβος είναι φυλακή, που παγώνει την σκέψη και το συναίσθημα.
Να μπορώ να αντιστέκομαι στην εξαθλίωση του φόβου, γιατί ο έμφοβος άνθρωπος είναι ανελεύθερος άνθρωπος
Πηγή : Διακόνημα

Ιερομονάχου Λουκά Γρηγοριάτη: Τι περιμένει ο Θεός από εμάς;

Οι απαντήσεις, που με τη Χάρη του Θεού και την ευλογία του Γέροντα θα ακολουθήσουν, θα είναι αναπόφευκτα ο καρπός της προσωπικής μας, και βεβαίως μικράς, πείρας. Θεωρώ ότι την καθολική επί του θέματος απάντηση έχει διδάξει το ίδιο το Άγιον Πνεύμα στην Εκκλησία δια των Αγίων μας.

Εμείς μπορούμε να αναπτύξουμε μόνο κάποιες πλευρές της καθολικής αυτής εμπειρίας της Εκκλησίας, σύμφωνα με το λόγο του Αποστόλου Παύλου: «εκ μέρους δε γινώσκομεν και εκ μέρους προφητεύομεν» (Α’ Κορ. 13:9).

Η παρουσία κάθε ανθρώπου στον κόσμο είναι μια ευλογία του Θεού.

Ελλόγως και πανσόφως ο Θεός μας φέρει στην ύπαρξη, γιατί αποβλέπει στην ολοκλήρωση του σκοπού της Δημιουργία του κόσμου και της Πλάσεως του ανθρώπου, που είναι η εν Χριστώ μετοχή μας στην Χάρη και την δόξα και το φως της Αγίας Τριάδος.
Πηγή : Ενοριακή ζωή

Ανταύγειες από την εν Χριστώ αγάπη, του Γέρ. Γεωργίου Γρηγοριάτη

I. Δ. Γρηγοριάτης

Ο άγιος Καστορίας έγραψε για τον Γέροντα, ότι ήταν «στολισμένος με την αρετή της ευγενείας… Κι αυτή η ευγένεια, την οποία είχε κι η οποία έβγαινε από τον χώρο της ψυχής του, δεν ήταν απλώς μία καλή συμπεριφορά… ήταν καρπός του Αγίου Πνεύματος. Ήταν μία εσωτερική κατάσταση που οφειλόταν στην παρουσία του Παρακλήτου, που ήταν ενιδρυμένος στον χώρο της ψυχής του… Ο ευγενής είναι αυτός… που βρίσκει τρόπους και ευκαιρίες να τιμήσει και να δείξει την αγάπη του στο πρόσωπο του άλλου, γιατί στο πρόσωπο του άλλου συναντά τον Χριστό… Και η τιμή αυτή δεν είναι υποκριτική, αλλά πηγαία και αληθινή». Επίσης έχει λεχθή για τον Γέροντα, ότι ήταν «ένας άνθρωπος που ήξερε να τιμά, να σέβεται και να αγαπά τον μικρότερό του, τον ασήμαντο και φτωχό».

Πηγή : Αηδόνι

Μάνα, αξιώθηκες να γίνεις συνδημιουργός του Θεού!

iΠρεσβυτέρας Δήμητρας Μανώλη

Η εκκλησία μας τιμά πολλές φορές το χρόνο την Παναγία μας. Αυτή η Αγία Κόρη, αξιώθηκε να γίνει μάνα του ίδιου Θεού της, μ’ όλες τις χαρές και τις λύπες που μπορεί να πάρει ως μάνα μια γυναίκα σ’ αυτό τον κόσμο. Τιμούμε, επομένως, τη Μεγάλη Μάνα και κάθε μνήμη Της μας θυμίζει τη θυσία Της, την ταπείνωσή Της, την προσφορά Της, την αγάπη Της και την παρρησία Της στο Γιο Της.

Πηγή : Ορθόδοξη γυναίκα

Οι τελευταίες ημέρες του Γέροντος Αναστασίου Κουδουμιανού.

ΕΝΑΣ ΙΕΡΑΡΧΗΣ ΓΡΑΦΕΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ ΜΟΡΦΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Ο Γέροντας Αναστάσιος Κουδουμιανός κοιμήθηκε την Δευτέρα 2 Δεκεμβρίου 2013 και η εξόδιος ακολουθία του εψάλη την επομένη ημέρα, 3 Δεκεμβρίου, στην Ιερά Μονή Κουδουμά της Ιερας Μητροπόλεως Γορτύνης και Αρκαδίας, στην οποία ήταν Ιερομόναχος, παρόντων των Σεβ. Μητροπολιτών Γορτύνης κ. Μακαρίου και Αρκαλο¬χωρίου κ. Ανδρέου, Κληρικών, Μοναχών και πλήθους λαού.
Στην συνέχεια θα καταγράψω μερικές πληροφορίες από τις τελευταίες ημέρες της επιγείου ζωής του και τα σχετικά από την συνάντησή μου μαζί του στο Νοσοκομείο.
Ελπίζω δε και πιστεύω ότι ο Ηγούμενος και οι Πατέρες της Μονής Κουδουμά καθώς και ο Αρχιμ. π. Αντώνιος Φραγκάκης θα γράψουν για τον υπέροχο αυτόν όσιο μοναχό, για την οσιακή ζωή του, τις αλλοιώσεις της καρδίας του, τις αναβάσεις του πνεύματός του και τις θεόσοφες διδαχές του.

Πηγή : Δόγμα

«Δε μας κάνει» ο Χριστός, τα εύκολα προτιμάμε…

του Ιάσωνα Ιερομονάχου

Η διαδρομή που έκανε ο Χριστός για να πάει να βρει τη νεκρή κόρη του Ιάειρου είναι μια σύνοψη της φανέρωσης του Θεού στον καθένα. Βλέπεις ολόκληρο Θεό να περπατά μεταξύ των ανθρώπων.

Ολόκληρο Θεό να πορεύεται μες τον συνωστισμό: Αυτός είναι που περνά ανάμεσά μας, μέσα στο “μπούγιο” των ανώνυμων ανθρώπων, ο επώνυμος Ιησούς Χριστός, τέλειος Θεός, η Σοφία και η Δύναμη του Θεού, ως τέλειος άνθρωπος μες τους ανθρώπους. Πηγαίνει ν’ αναστήσει εσένα κι εμένα. Δεν σπεύδει απλώς. Έρχεται προς τον καθένα μας και τρέχει απ’ τον ύπνο να μας σηκώσει.

Ο κόρη του Ιάειρου είμαστε όλοι: στ’ αλήθεια, χωρίς Ανάσταση δε ζούμε. Απ’ τη μια, γινόμαστε σα το νεκρό κορίτσι κι απ’ την άλλη γινόμαστε ένα με το τσούρμο των ανθρώπων. Περνά ο Χριστός από δίπλα μας κι είναι σα να μην έγινε τίποτε! Μας αγγίζει μα… δεν καταλαβαίνουμε τίποτε! Μας μιλά… Και; Με την στάση μας απαντάμε εκείνο το ωχαδερφιστικό “πήγαινε πιο ‘κει, δεν μου κάνεις. Δε μου κάνεις γιατί με φέρνεις αντιμέτωπο με την αλήθεια μου, μου ρίχνεις φως στα σκοτάδια μου”. 

Πηγή : Ενοριακή ζωή

Πού είναι ο Χριστός; Πού πήγε η Χάρις του;

Του Αρχιμανδρίτου Παύλου Παπαδόπουλου

 Στην αρχή της πνευματικής σου προσπάθειας ήρθε η Χάρις του Θεού και σε επισκίασε. Όλα γινόταν με χαρά και εύκολα. Είχες μέσα σου χαρά, αισθανόσουν τον Χριστό στην προσευχή σου, στην ανάσα σου, στην ζωή σου. Τώρα νιώθεις ότι Τον έχεις χάσει. Απογοητεύεσαι. Στις δυσκολίες, στους πειρασμούς και στις δοκιμασίες της ζωής σου νιώθεις μόνη σου. Ψάχνεις τον Θεό μα δεν Τον βρίσκεις. Αισθάνεσαι εγκαταλελειμμένη. Εκκλησιάζεσαι, μελετάς τον Λόγο του Θεού, εξομολογήσε τακτικά, όμως ο Θεός είναι απών. Πού είναι ο Χριστός; Πού πήγε η Χάρις του; Τι έκανα λάθος; Τι κάνω λάθος;
Αυτά και άλλα πολλά μου έγραψες.

Είχα καιρό να πάω στα κοιμητήρια. Τί ήσυχα που ήταν;

Του Αρχιμ.Παύλου Παπαδόπουλου
Είχα καιρό να πάω στα κοιμητήρια.
Τί ήσυχα που ήταν;
----------

Κάθε δοκιμασία είναι δώρο του Θεού.

Συνήθως εκείνο που περιμένουμε, όταν εκπληρώνουμε τις εντολές του Θεού, είναι το καταπληκτικό αποτέλεσμα, όπως διαβάζουμε κάτι τέτοια στους βίους των αγίων.

 Όταν, για παράδειγμα, κάποιος μας χτυπήσει στο ένα μάγουλο, γυρίζουμε και το άλλο, αν και δεν περιμένουμε, να μας χτυπήσει και σ΄αυτό, αλλά περιμένουμε ν΄ακούσουμε τον άλλον να λέει: «μπράβο ταπείνωση!». Και μεις μεν παίρνουμε την αμοιβή μας, εκείνος δε την σωτηρία της ψυχής του.

Όμως δεν γίνονται έτσι τα πράγματα. Πρέπει να πληρώσεις το τίμημα και πολύ συχνά χτυπιέσαι σκληρά. Αυτό που έχει σημασία είναι το να είσαι έτοιμος γι΄αυτό.

Πηγή : ενοριακή ζωή

H Θλίψη (Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης)

 vatopaidifriend5

Επικρατεί μια συννεφιά στον τόπο μας.

Πρόσωπα σκυθρωπά, αγέλαστα, θλιμμένα.

Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην πέρασε θλίψη.

Διάφορες είναι οι πηγές της θλίψεως.

Κουράζουν το σώμα και την ψυχή.

Οι θλίψεις μπορούν να αρρωστήσουν τον άνθρωπο, αλλά μπορούν και να τον ωριμάσουν και να τον καλλιεργήσουν. Να τον κάνουν να δει τον συνάνθρωπό του με μεγαλύτερη επιείκεια, κατανόηση και συμπάθεια.

Η υπομονή και η ελπίδα στις θλίψεις ανακουφίζουν. Μπορεί οι θλίψεις να οδηγήσουν σε καλό, σε μετάνοια. Δεν είναι κανείς που να μην πέρασε θλίψεις, πόνους, πειρασμούς και δοκιμασίες.

Σαν σαράκι η θλίψη κατατρώει τον έσω άνθρωπο. Ο σκοπός των θλίψεων στη ζωή μας δεν είναι ότι ο Θεός αρέσκεται να τιμωρεί και να βασανίζει τους ανθρώπους σαν ένας σαδιστής πατέρας, αλλά η διόρθωσή μας, η βελτίωσή μας, η κατεύθυνσή μας στα άνω. Οι θλίψεις μπορούν να γίνουν ένας δρόμος προς συνάντησή μας με τον ζώντα Θεό.

Η Ουγκάντα για μένα

Του Γιάννη Ευγενίδη *

Η αλήθεια είναι ότι δεν είχα γράψει κάποιο κείμενο για τις μέχρι τώρα εμπειρίες μου σε αυτή την μοναδικής ομορφιάς χώρα που βρίσκεται πάνω στον Ισημερινό, στην μέση της Αφρικής. Ισως γιατί προσπαθώ να αποτυπώνω τις εμπειρίες μου σε φωτογραφικά στιγμιότυπα, ζωγραφιές και μικρά δωράκια που μας κάνουν τα μικρά παιδάκια πριν αναχωρήσουμε κάθε φορά για την Ελλάδα. Οι φωτογραφίες βλέπετε έχουν την δύναμη να αποτυπώνουν τη στιγμή και να την κρατούν αθάνατη όσα χρόνια και αν περάσουν. Ισως βέβαια και απλά να δίσταζα να αποτυπώσω τις σκέψεις μου σε ένα χαρτί.

Φέτος ήταν η 3η φορά που κατέβηκα στην Ουγκάντα, στο πλαίσιο της Ιεραποστολής της Ιεράς Μονής της Χρυσοπηγής.

Το έλεος του Θεού είναι η θεία παρηγοριά που νιώθουμε μέσα μας!

Ο θεός είναι φύσει αγαθός και για το καλό μας φροντίζει πάντα, και όταν του ζητήσουμε κάτι, θα μας το δώση, εάν είναι για το καλό μας. Ό,τι είναι απαραίτητο για την σωτηρία της ψυχής μας και για τη σωματική μας συντήρηση , ο Θεός θα μας το δώση πλουσιοπάροχα και θα έχουμε την ευλογία Του.

Ό,τι μας στερεί, είτε για να μας δοκιμάση είτε για να μας προφυλάξη, όλα να τα δεχώμαστε με χαρά ,αλλά και να τα μελετούμε ,για να ωφελούμαστε. Ξέρει πότε και πώς να οικονομάη το πλάσμα Του. Βοηθάει με τον τρόπο Του την ώρα που χρειάζεται.

Πηγή : αηδόνι

Πέντε λεπτά ακόμη…

 

Του Γιώργου Αγγελόπουλου *

Είναι ακόμη αρχές Ιούλη και η Ακριβή με τον Γιάννη που γνώριζαν, μας οργάνωναν στις ετοιμασίες των πραγμάτων. Εγώ αναρωτιόμουν: καλά; θα πάρουμε και αυτό; και το άλλο; Πόσα ποια; Ε λοιπόν δεν χρειάστηκαν πάνω από πέντε λεπτά στο χωριό, μέχρι να φάω το πρώτο μου χαστούκι και να καταλάβω ότι όσες βαλίτσες και όσες κούτες πράγματα να  πάρεις μαζί σου, ποτέ δεν θα είναι αρκετές για να φτάσουν για όλους. Ποτέ δεν θα καταφέρεις να καλύψεις τις ανάγκες τους.

Γεωργία Ἀποστόλου μιά ἀνήσυχη ἠθοποιός καί Χριστιανή(Σεβ.Μητροπ.Ναυπάκτου κ. Ἱεροθέου:

Τήν 10η Ἰουνίου 2016 ἀπεβίωσε ἡ ταλαντοῦχος ἠθοποιός Γεωργία Ἀποστόλου, σέ ἡλικία 43 ἐτῶν, καί δημιούργησε μεγάλη ἔκπληξη στό κοινό, ἰδιαιτέρως στούς δημοσιογράφους καί τούς νέους, διότι ἦταν γνωστή ἀπό τόν πρωταγωνιστικό ρόλο πού εἶχε σέ διάφορα σίριαλ στήν τηλεόραση ἀπό τό 1994 ἕως τό 2005.

Πηγή : Προσκυνητής

Πότε μεγαλώσαμε

                                                          

 π.Εφραίμ Παναούση

Βλέπω τις παλιές φωτογραφίες από διάφορες  δραστηριότητες και αναρωτιέμαι πότε πέρασε ο καιρός.

Όλοι το λένε και εγώ θα το πω .Στις μέρες μας λες και το βαλε πείσμα ο καιρός να περνάει πιο γρήγορα.Πότε είμασταν παιδιά, πότε είχαμε ανέμελο νου και ξάστερο βλέμμα και ήρθε ο καιρός και μεγαλώσαμε κι αλλάξαμε ρότα και δρόμο και είμαστε με σκοτεινούς και ταραγμένους λογισμούς και πάθη .

Όταν γνώρισα την Αγάπη

 

Της Ακριβής Κουμπέτσου *

Σε ένα κόσμο σάπιο, χαλασμένο ένα κορίτσι ψάχνει την αγάπη. Όποιον ρώτησε της είπε δεν είναι εδώ, πως δεν υπάρχει Τους πίστεψε και έζησε στο ψέμα για λιγάκι μέχρι που μερικά ξυπολυτάκια της διδάξαν κάτι Να είναι πάντα ευγνώμων για ότι έχει Και αυτό να το μοιράζεται όταν σε άλλα μέρη βρέχει. Απόρησε πώς γίνεται οι άνθρωποι με τον μεγάλο πόνο Να παίζουν, να γελούν και να την ευχαριστούνε μόνο.

Τα νέα μας από την ενορία της Παναγίας της Μυρτιδιώτισσας στην Ουγκάντα.

Δόξα τω Θεώ μεγαλώνει η μελλοντική Εκκλησία στη νέα ενορία της Παναγίας Της Μυρτιδιωτίσσης στο Ρουμπάλλε της Ουγκάντας . Με τη χάρη του Θεού οι μελλοντικοί πιστοί όλο και αυξάνονται. Οι φωτογραφίες είναι από την Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία.

Η μητέρα του π.Αριστοτέλη πεθερά μου μιλάει στον κόσμο για τη χάρη του βαπτίσματος που πήρε και να αγαπάνε πολύ τον Θεό..

Ο πατέρας του το ίδιο.Όλα έγιναν μέσα  σε ένα σπίτι  που χτίζεται λόγω του αέρα  της βροχής  που θα ερχόταν. Δόξα το Θεό άρχισε να βρέχει αυτές οι μέρες.

Οι φωτογραφίες  είναι από τη Θεία Λειτουργία.π.Αριστοτέλη,Πρεσβυτέρα Μαγδαληνή ευχαριστούμε.Ο Θεός να σας ευλογεί.