Μεταξύ των υψηλών προσκεκλημένων ήταν και ο ηγέτης μίας εκ των αρχαιοτέρων εκκλησιών του κόσμου, ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής Θεόδωρος ο Β’. Ο μακαριότατος μοιράστηκε τις εντυπώσεις του από αυτό του το ταξίδι, σε αποκλειστική συνέντευξη που παραχώρησε στη «Φωνή της Ρωσίας».
Πηγή : Η φωνή της Ρωσίας
 Εξαιτίας του πυκνού προγράμματος των εορτασμών, καταφέραμε να πάρουμε τη συνέντευξη από τον ηγέτη της Εκκλησίας της Αλεξάνδρειας, μόνο στο τραίνο, στο οποίο μαζί με τους υπόλοιπους πατριάρχες και εκπρόσωπους της οικουμενικής Ορθοδοξίας, ταξίδευε στα ιστορικά εδάφη της αγίας Ρους: από τη Μόσχα στο Κίεβο και, στη συνέχεια, στο Μινσκ. «Είμαι πολύ εντυπωσιασμένος και συγκινημένος από αυτό το ταξίδι» - είναι η φράση με την οποία ξεκίνησε την αφήγησή του ο Θεόδωρος ο Β’.
 -Πριν από χρόνια είχα παραστεί στους εορτασμούς για τη χιλιετία της Βαπτίσεως της Ρους. Ήταν το 1988. Τότε υπηρετούσα στην Οδησσό, ήμουν αρχιμανδρίτης στο μετόχι της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αλεξάνδρειας στο Πατριαρχείο της Μόσχας. Τότε ο Πατριάρχης μας Παρθένιος δεν μπόρεσε να παραστεί και εγώ τον εκπροσώπησα. Θυμάμαι τον Πατριάρχη Νίκωνα. Κυκλοφορούσε με καροτσάκι. Στη λειτουργία χοροστάτησε ο μακαριστός Πατριάρχης Αντιοχείας Ιγνάτιος. Θυμάμαι πολύ καλά ότι η μέρα ήταν μουντή, και όλος ο ουρανός ήταν σκεπασμένος με σύννεφα. Είχα την αίσθηση ότι ο καιρός θέλει να μας θυμίσει όλα εκείνα τα δεινά τα οποία έζησε ο ρωσικός λαός για να φτάσει σε αυτή την φωτεινή ημέρα γιορτασμού των χιλίων χρόνων από τη Βάπτισή του. Και όταν φύγαμε για το Κίεβο ξέσπασε μια από τις δυνατότερες νεροποντές που είδα ποτέ στη ζωή μου. Και ο Θεός ευλόγησε σήμερα θα παραστώ στους εορτασμούς των 1025 χρόνων ως Πατριάρχης της Εκκλησίας της Αλεξάνδρειας.
 Τη στιγμή εκείνη ο Πατριάρχης Θεόδωρος αρχίζει να μιλάει ρωσικά. Για αυτόν, παρόλο που δεν είναι η μητρική του γλώσσα, είναι, όμως, η αγαπημένη του. Στη δεκαετία του 1980 για πολλά χρόνια ήταν Έξαρχος του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας στη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, στο μετόχι της Οδησσού. Στα χρόνια της ΕΣΣΔ κανείς δεν ξεχώριζε τους Ρώσους από τους Ουκρανούς. Για μας όλα τότε ήταν Ρωσία. Και σε αυτήν έχω δώσει την καρδιά μου, λέει ο πρωθιερέας της Αλεξάνδρειας.
 -Όταν σπούδαζα Θεολογία στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, είχα διαβάσει ένα βιβλίο για τον Ρώσο Άγιο Σεραφείμ του Σαρόφ. Και για επτά συνεχόμενα χρόνια κάθε βράδυ προσευχόμουν στον άγιο Σεραφείμ να με βοηθήσει να δω τη Ρωσική γη. Και από τότε πάντα έλεγα ότι η καρδιά μου ανήκει στη Ρωσία. Ο Θεός με εισάκουσε, και έζησα δέκα ολόκληρα χρόνια στην Οδησσό. Εκείνα τα χρόνια έμαθα τη ρωσική γλώσσα, και δεν μπορούσα καν να σκεφτώ ότι ολόκληρος ο κόσμος θα μιλήσει ρωσικά, ότι θα γίνει οικουμενική γλώσσα. Ευχαριστώ τη Ρωσία και τους Ρώσους γιατί ειδικά εδώ έμαθα πολλά και διδάχτηκα πολλά, πράγμα που σήμερα με βοηθάει πολύ να υπηρετήσω το ποίμνιο μου ως πατριάρχης.
 Εδώ και 9 χρόνια ο Θεόδωρος ο Β’ είναι επικεφαλής της Έδρας της Αλεξανδρινής Εκκλησίας, μίας από τις αρχαιότερες του κόσμου. Πριν από αυτό για πολλά χρόνια ήταν επικεφαλής των ορθόδοξων ιεραποστολών στο Καμερούν, τη Ζιμπάμπουε, τη Μοζαμβίκη, τη Μποτσουάνα και την Αγκόλα. Ιεραπόστολος, λάτρης της τέχνης και θεματοφύλακας των παραδόσεων της Ορθοδοξίας και της ανατολικής πνευματικότητας, σήμερα ο Πατριάρχης Θεόδωρος ο Β’ έχει εναποθέσει μεγάλες ελπίδες στη Ρωσία και στη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία.
 -Χαίρομαι που μεταξύ των αρχαίων Πατριαρχείων, το δικό μας, αν θέλετε, είναι το μοναδικό με το οποίο η Ρωσία είχε πάντα πολύ στενές και φιλικές σχέσεις. Είμαι ευγνώμων στον Πατριάρχη Κύριλλο, ο οποίος έδωσε την ευλογία του να στείλουμε στη Ρωσία μερικά παιδιά από την Αφρική, ώστε να σπουδάσουν εδώ και να μάθουν τη ρωσική γλώσσα. Μου ήταν πάντα ευχάριστο, όταν συναντούσα στην Αφρική είτε με προέδρους είτε με πρωθυπουργούς, και μπορούσε να επικοινωνήσω μαζί τους στη ρωσική γλώσσα. Και αυτό γιατί πολλοί από αυτούς σπούδασαν στη Ρωσία.
 Το σημερινό ταξίδι του Θεόδωρου του Β’ στην επικράτεια της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας για τους εορτασμούς προς τιμή των 1025 χρόνων από τη Βάπτιση της Ρους γίνεται σε μια δύσκολη τόσο για την Αφρικανική ήπειρο, όσο και για την περιοχή της Μέσης Ανατολής εποχή. Η ενίσχυση του ριζοσπαστικού Ισλάμ υποχρεώνει τους ορθόδοξους χριστιανούς να εγκαταλείπουν περιοχές, στις οποίες κάποτε γεννήθηκε ο χριστιανισμός.
 -Στην Αίγυπτο, εμείς, οι εκπρόσωποι του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας είμαστε η πιο ολιγάριθμη κοινότητα της χώρας. Πολύ ισχυρή στην Αίγυπτο είναι η Κοπτική Εκκλησία – με πιστούς που φτάνουν τα 15 εκατομμύρια. Σήμερα η καρδιά μου πενθεί βαριά, γιατί πριν από μερικές ημέρες στην Αίγυπτο ξεκίνησαν και πάλι οι ταραχές. Οι φανατικοί συντηρητικοί Μουσουλμάνοι, υποστηρίζουν ένα αυστηρό μουσουλμανικό καθεστώς, συγκρούονται με ανθρώπους, που, θα λέγαμε, υποστηρίζουν ένα σύγχρονο τρόπο ζωής. Από τη συχνή επικοινωνία που έχω με ανθρώπους, κατάλαβα ότι οι «Αδελφοί Μουσουλμάνοι» δεν έχουν ούτε τη δυνατότητα ούτε την επιθυμία να κάνουν κάτι καλό για το λαό τους. Βλέπετε δραστηριοποιούντα όχι για το κοινό καλό, μα μόνο για τα δικά τους συμφέροντα. Φυσικά, ταυτόχρονα, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι ούτε το Πατριαρχεία ούτε σε εμένα προσωπικά ποτέ κανείς δεν άγγιξε. Μας φέρονται με σεβασμό. Μας γνωρίζουν όλοι, λένε για μας «οι Έλληνες» και δεν νιώθουμε καμιά επιθετικότητα εκ μέρους των Μουσουλμάνων. Τα βράδια βγαίνω συχνά να κάνω βόλτα στους δρόμους της πόλης απλά για άσκηση, κρατώντας μόνο το κομποσκοίνι μου. Και πολύ συχνά με καλούν να τους επισκεφτώ απλοί Μουσουλμάνοι.
 Σύμφωνα με τον ηγέτη της Αλεξανδρινής Εκκλησίας, αμέσως μετά την επιστροφή του στην Αίγυπτο σκοπεύει να συναντηθεί με τον πνευματικό ηγέτη των Μουσουλμάνων και τον ηγέτη της Κοπτικής Εκκλησίας. Ο Θεόδωρος ο Β’ είναι πεπεισμένος ότι μαζί με τους άλλους πνευματικούς ηγέτες θα καταφέρουν να σκεφτούν πως θα αποτρέψουν την αιματοχυσία στη χώρα.