Με τη χάρη Θεού η Ιεραποστολική μας δραστηριότητα με σκοπό τη δημιουργία ενός Δημοτικού σχολείου στο Λουγκουζί συνεχίζει και .Με το ξεκίνημα της νέας σχολικής χρονιάς ετοιμάσαμε , τέσσερα καινούργια Ιεραποστολικά τετράδια , με πανέμορφα πολύχρωμα εξώφυλλα από αυθεντικά σχέδια της Αφρικής και απευθύνονται σε άλλα παιδιά που ξεκινούν τώρα την σχολική τους διαδρομή. Κάθε τετράδιο διατίθεται στην τιμή των 2 ευρώ από την Ιερά Μ. Παναγίας Χρυσοπηγής.
Διαβάστε σήμερα

Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2016

Ο φύλακας της εικόνας της Παναγίας.(Αληθινή ιστορία)!

  

16869671
O γέρο Χαραλάμπης έζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής του με την νοσταλγία της χαμένης του πατρίδας.Σκεφτόταν συνέχεια το όμορφο χωριό του κοντά στην Προύσα και τα μάτια του βούρκωναν.Μ’αυτόν τον καημό έφυγε για την ζωή.
Συχνά έπαιρνε στην αγκαλιά του τον εγγονό του τον Μπάμπη, και του μιλούσε για το χωριό του. Του περιέγραφε πως ήταν η εκκλησία, το σχολείο που έμαθε τα πρώτα του γράμματα, την πλατεία που έπαιζε. Με μεγάλη λεπτομέρεια του περιέγραφε το σπίτι που γεννήθηκε, παντρεύθηκε, απέκτησε τα παιδιά του. Ο Μπάμπης μεγάλωσε και σπούδασε στην Αθήνα. Πάντα όμως θυμόταν τον παππού του….. Και όταν κάποια μέρα πληροφορήθηκε πως ένα ταξιδιωτικό πρακτορείο είχε οργανώσει εκδρομή στα μέρη της Προύσας, θεώρησε χρέος του να επισκεφθεί αυτόν τον τόπο, στη μνήμη του παππού του.
Δυνατή συγκίνηση κατέλαβε τον Μπάμπη, όταν βρέθηκε στο χωριό του παππού του. Είδε πρώτα την εκκλησία, μόνο που τώρα ήταν τζαμί. Πλησίασε στο καφενεδάκι του παππού του…… ήταν κλειστό. Και η πλατεία εντελώς παραμελημένη. Κι ‘έφτασε μπροστά στο σπίτι…..
πηγή Διακόνημα

Η Πνευματική Διαθήκη του Αγίου Λουκά Αρχιεπισκόπου Κριμαίας.


"...Είμαι πλέον 79 χρονών. Η καρδιά μου εξασθενεί και οι δυνάμεις μου με εγκαταλείπουν και είναι ολοφάνερο ότι πλησιάζει η ώρα της αναχώρησής μου από τούτη τη γη.
Ο Απ. Παύλος άφησε διαθήκη σε όλους τους Χριστιανούς. «Μιμηταί μου γίνεσθε, καθώς καγώ Χριστού».
Δεν τολμώ βέβαια να πω προς όλους τους Χριστιανούς, αλλά σε σας, τα παιδιά μου, μπορώ να πω: Μιμηθείτε εμένα, όπως και εγώ τον Απ. Παύλο.
Ήταν σκληρή και δύσκολη η ζωή μου, αλλά ουδέποτε προσευχήθηκα στον Θεό να γίνει εύκολη.

Διότι είναι «στενή η πύλη και τεθλιμμένη η οδός η απάγουσα εις την ζωήν και ολίγοι εισιν οι ευρίσκοντες αυτήν» (Ματθ. 7, 14).

Και ακόμη, «διά πολλών θλίψεων δει ημάς εισελθείν εις την βασιλείαν του Θεού» (Πράξ. 14, 22).
Διαβάστε ακόμη την παραβολή του πλουσίου και του Λαζάρου. «Τέκνον, μνήσθητι ότι απέλαβες συ τα αγαθά σου εν τη ζωή σου και Λάζαρος ομοίως τα κακά· νυν δε ώδε παρακαλείται, συ δε οδυνάσαι» (Λουκ. 16,25).
πηγή Ενοριακή ζωή

Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2016

Ο Άγιος Αντώνιος και ο μπαλωματής της Αλεξάνδρειας

Από το βιβλίο Παιδικό Γεροντικό των εκδόσεων Χρυσοπηγή.
Επανακυκλοφορεί σε όλα τα Χριστιανικά βιβλιοπωλεία
Ο Μέγας Αντώνιος υπήρξε από τους πρώτους μοναχούς που άφησαν τον κόσμο και κατέφυγαν στην έρημο. Θεωρείται και είναι πατέρας της μοναχικής ζωής. Συχνά στην Εκκλησία μας αναφέρεται ως καθηγητής της ερήμου. Γύρω από την καλύβι του με τον καιρό μαζεύτηκαν πολλοί μοναχοί, που έβρισκαν γαλήνη στο πρόσωπό του.
Ο Μέγας Αντώνιος πολεμήθηκε από τον διάβολο όσο ελάχιστοι άγιοι. Με διάφορα τεχνάσματα προσπαθούσε να τον παγιδέψει. Μα ο άνθρωπος του Θεού προσπαθούσε με κάθε τρόπο να αντιμετωπίσει τα βέλη του πονηρού. Κάποια μέρα ο διάβολος προσπαθούσε να πείσει τον Αντώνιο πως τάχα η αρετή του είχε φτάσει σε μέτρα πολύ μεγάλα. Πως μέσα στην έρημο, αλλά και σε όλη την πολιτεία, δε βρέθηκε άλλος με τόση αρετή και προκοπή.
- Για δες Αντώνιε, του ψιθύριζε ο διάβολος, ποιός σαν κι εσένα έχει φτάσει σε τέτοια ώρυα; Κανείς. Ποιός νηστεύει, ποιός προσεύχεται, ποιός αγαπάει σαν κι εσένα; Κανείς.
Για μια στιγμή φάνηκε ο Μέγας Αντώνιος ν’ ακούει τον λογισμό του, μα γρήγορα κατάλαβε το πονηρό τέχνασμα. Ο Θεός, που δεν θέλησε να αμαρτήσει ο Μέγας Αντώνιος, βρήκε έναν τρόπο για να διδαχθεί ο μεγάλος ασκητής.
Εκείνο το βράδυ ο άνθρωπος του Θεού, αφού τελείωσε τη θερμή προσευχή του και χαμήλωσε το λαδοφάναρο, έκλεισε σιγά τα βλέφαρά του. Τότε άκουσε μια θεία φωνή που καθαρά του μηνούσε:
-Στον μικρό δρόμο που πηγαίνει στην Αλεξάνδρεια, εκεί βρίσκεται ένας μπαλωματής που είναι μεγαλύτερος άγιος από σένα, Αντώνιε.

Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2016

Κερί. Ποιος ο συμβολισμός του;

Καντήλι, Κερί, Θυμίαμα: Ποια η σημασία και οι συμβολισμοί τους;

Και το κερί επίσης συμβολίζει το Φως του Χριστού , τη φλόγα της πίστεως.Πίσω από το άναμμα του κεριού κρύβεται βαθύτατος συμβολισμός. 
Ο Συμεών Θεσσαλονίκης μας λέγει ότι το κερί που ανάβουμε έχει έξι συμβολισμούς:
Συμβολίζει την καθαρότητα της ψυχής μας, γιατί είναι κατασκευασμένο από καθαρό κερί μέλισσας.
Πηγή : Ενοριακή ζωή

Ποιά είναι τα σωστά παιχνίδια αν το παιδί σας είναι άρρωστο;



Ένα παιδί έχει στο μυαλό του πάντα το παιχνίδι, ακόμη κι όταν είναι άρρωστο.  Κι αν οι ενήλικες προτιμούμε να είμαστε κάτω από μια ζεστή κουβέρτα βλέποντας τηλεόραση όταν είμαστε...
άρρωστοι, τα παιδιά τις περισσότερες φορές εξακολουθούν να θέλουν να παίξουν! Δείτε μερικές ιδέες για ήρεμα παιχνίδια που θα απασχολήσουν και θα διασκεδάσουν ένα παιδί, σύμφωνα με το mamakid, ώστε να αποφύγετε γκρίνιες και νεύρα.

Επιτραπέζια παιχνίδια και παζλ:
Τα παιχνίδια αυτά δεν είναι κινητικά και δεν κουράζουν το παιδί, αλλά θυμηθείτε ότι το μικρό ή μεγαλύτερο παιδί μπορεί να είναι πιο ευέξαπτο και να μην μπορεί να χειριστεί ένα έντονα ανταγωνιστικό ή δύσκολο παιχνίδι. Κρατήστε τις απαιτήσεις σε χαλαρό επίπεδο και διαλέξτε ένα εύκολο παζλ ή ένα επιτραπέζιο που δεν καταλήγει σε νικητή.
Πηγή τρομακτικό

Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2016

“Να νιώσουμε την προσευχή ως ανάγκη” (γέροντος Παϊσίου)

 

children pray

– Γέροντα, δὲν ἔχω μεγάλη πίστη καὶ νιώθω ἀδύναμη.
– Ξέρεις τί νὰ κάνης; Νὰ κρεμασθῆς ἀπὸ τὸν Θεό, ὅπως κρεμιέται τὸ παιδάκι ἀπὸ τὸν λαιμὸ τοῦ πατέρα του, καὶ νὰ Τὸν σφίξης ἔτσι ποὺ νὰ μὴν μπορῆ νὰ σὲ ἀπομακρύνη ἀπὸ κοντά Του. Τότε θὰ νιώσης σιγουριὰ καὶ δύναμη.
– Νιώθω, Γέροντα, τὴν ἀνάγκη νὰ ἀκουμπήσω στὸν Θεό, ἀλλὰ δυσκολεύομαι.
– Νὰ σηκώνης τὰ χέρια σου ψηλά· ἔτσι σιγά-σιγὰ θὰ μεγαλώσουν καὶ θὰ πιασθῆς ἀπὸ τὸν Θεό.
– Γέροντα, ὅταν δὲν ἔχω πολὺ χρόνο καὶ βιάζωμαι στὴνπροσευχή, μήπως κλέβω τὸν χρόνο ποὺ πρέπει νὰ δώσω στὸν Χριστό;
– Ὁ Χριστὸς ἔχει πολλά· ὅσα καὶ νὰ κλέψης, δὲν ἔχειἀνάγκη· ἐσὺ ὅμως δὲν βοηθιέσαι. Δὲν ἔχει ἀνάγκη ὁ Χριστὸς ἀπὸ τὴν προσευχή μας, ἀλλὰ ἐμεῖς ἔχουμε ἀνάγκη ἀπὸ τὴν βοήθειά Του.
Πηγή : Αντεχουμε

Περι Σωφροσύνης (Αποφθέγματα)




·  Είναι καλό να γίνεται κανείς σώφρων εν τη θλίψει 
Αισχύλος
·  Η παιδεία είναι στα παιδιά σωφροσύνη, στους φτωχούς πλούτος και στους πλουσίους στολίδι 
Διογένης
πηγή Με παρρησία

Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2016

newΝτρέπεσαι και κοκκινίζεις να ομολογήσεις τις αμαρτίες σου ( Αγ. Ιωάννου Χρυσοστόμου )

  

confession 1
Ντρέπεσαι και κοκκινίζεις να ομολογήσεις τις αμαρτίες σου; Και αν ακόμα έπρεπε να τις ομολογείς μπροστά στους ανθρώπους και να εξευτελίζεσαι, ούτε τότε έπρεπε να ντρέπεσαι· διότι ντροπή και αισχύνη είναι το να αμαρτάνεις και όχι το να ομολογείς τις αμαρτίες σου. Τώρα όμως δεν είναι ανάγκη να είναι παρόντες και μάρτυρες κατά την ώρα της εξομολογήσεως. Η εξέταση και εξομολόγηση των αμαρτιών ας γίνει μέσα στο νου- ας είναι το δικαστήριο χωρίς μάρτυρα- ας δει την εξομολόγηση σου μόνον ο Θεός, ο Θεός που δεν κατηγορεί για τις αμαρτίες, άλλα που τις συγχωρεί όταν τις εξομολογούμαστε. Άλλ’ ακόμα και έτσι διστάζεις και υποχωρείς; Γνωρίζω και εγώ ότι δεν ανέχεται η συνείδηση την ενθύμηση των αμαρτιών μας.
Διότι αν θυμηθούμε μόνον τις αμαρτίες μας η ψυχή μας αναπηδά όπως ακριβώς αναπηδά κάποιο αδάμαστο και δύστροπο πουλάρι. Όμως συγκράτησε, χαλιναγώγησε, χάιδευσε τη ψυχή με το χέρι, κάνε τη ήμερη, πείσε την, ότι αν δεν εξομολογηθεί τώρα, θα εξομολογηθεί εκεί όπου είναι περισσότερη η τιμωρία, όπου είναι μεγαλύτερος ο παραδειγματισμός. Εδώ το δικαστήριο είναι χωρίς μάρτυρα και δικαστής του εαυτού σου είσαι συ ο οποίος αμάρτησες· εκεί όμως θα παρευρίσκεται όλο το πλήθος της οικουμένης αν δεν προλάβουμε να τα σβήσουμε εδώ. Ντρέπεσαι να ομολογήσεις το αμαρτήματα; Να ντρέπεσαι και να τα διαπράξεις.
Πηγή Διακόνημα

Προσευχή ευγνωμοσύνης προς τον Κύριο

50df2d376799330d9c9ee298b8c03cdf_L
Κύριε η θύμησή σου θερμαίνει την ψυχή μου
Φιλάνθρωπε Κύριε, πώς δε λησμόνησες τον αμαρτωλό δούλο σου, αλλά γεμάτος έλεος με είδες από τη δόξα σου και μου εμφανίστηκες με ακατάληπτο τρόπο!
Εγώ πάντοτε σε προσέβαλλα και σε λυπούσα. Συ όμως, Κύριε, για τη μικρή μου μετάνοια μου έδωσες να γνωρίσω τη μεγάλη σου αγάπη και την άμετρη αγαθότητά σου.
πηγή Διακόνημα

Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2016

Συγχώρεσε τους άλλους για να σε συγχωρήσω

 

Ο Περικλής είναι δέκα χρονών. Πηγαίνει στην τετάρτη δημοτικού. Είναι ένα όμορφο και έξυπνο παιδί. Ζει με την οικογένειά του στην Αθήνα, σε ένα όμορφο μικρό σπιτάκι που του αρέσει πολύ και το φροντίζει μαζί με τους γονείς του, για να είναι πάντοτε καθαρό και τακτοποιημένο. Έχει κι έναν μικρότερο αδερφό, τον Δημητράκη. Αυτός πηγαίνει στη δευτέρα. Είναι ζαβολιάρης και θέλει να κερδίζει πάντα αυτός, αλλά ο Περικλής τον αγαπά και δεν μπορεί να φανταστεί τη ζωή του χωρίς τον αδερφό του.

Σήμερα ο Περικλής είναι πολύ χαρούμενος. Είχε διαβάσει πολύ την προηγούμενη εβδομάδα και έγραψε καλά στο τεστ των αγγλικών. Οι γονείς του του είχαν υποσχεθεί πως αν έγραφε πάνω από δεκαπέντε, θα του έπαιρναν ένα μικρό σκάκι τσέπης, για να το παίρνει μαζί του και να παίζει με τους φίλους του στις εκδρομές. Του αρέσει πολύ το σκάκι του Περικλή. Και να τώρα έχει στα χέρια του το μικρό σκάκι τσέπης και το καμαρώνει, καθώς φαντάζεται τις όμορφες ώρες που θα περάσει με τους φίλους του μ’ αυτό.
Πηγή συνοδοιπορία

Η προσευχή της Αγάπης

         
  • Από Αγιορείτικο βήμα και monastiriaka.gr
Η προσευχή της Αγάπης
 
Κύριε, Κάνε με όργανο της ειρήνης.
Κάνε στη θέση του μίσους, να βάζω την αγάπη.
Στη θέση της ύβρης, να βάζω την συγγνώμη.
Στη θέση της πλάνης, να βάζω την πίστη.
Στη θέση της διχόνοιας, να βάζω την ένωση.
Στη θέση της απελπισίας, να βάζω την ελπίδα.
Στη θέση της λύπης, να δίνω τη χαρά.

Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2016

Ιεραποστολή: Απαίτηση των καιρών, χρέος αγάπης

Orthodox Metropolis of Zambia and Malawi's photo.


Ιεραποστολή Απαίτηση των καιρών, χρέος αγάπης
Ο απόστολος Παύλος λέει προς τους Κορινθίους: «Πιστεύομεν, διὸ καὶ λαλοῦμεν» (Β’ Κορ. δ’ 13). Είναι ένα σύνθημα που μας καλεί να ομολογούμε με θάρρος την πίστη μας. Εγερτήριο σάλπισμα που μας καλεί να οδηγήσουμε κι άλλες ψυχές κοντά στον Χριστό.
Είναι λοιπόν ανάγκη, να ακουσθεί το Ευαγγέλιο σε όλα τα έθνη, ώστε όλοι όσοι έχουν καλή προαίρεση να βαπτισθούν στο όνομα τού Πατρός, τού Υιού και τού Αγίου Πνεύματος. Αυτός είναι και ο σ...κοπός τής ιεραποστολής.
Πηγή : στον Ορθόδοξο αμπελώνα της Αφρικής

Άγιος Παΐσιος: «Τι ευλάβεια είχαν παλιά!»

Άγιος Παΐσιος: «Τι ευλάβεια είχαν παλιά!»


«Στην εποχή μας είναι τόσο δυσεύρετη η ευλάβεια, γιατί οι άνθρωποι έπαψαν να ζουν πνευματικά. Τα ερμηνεύουν όλα με την κοσμική λογική και διώχνουν την θεία Χάρη. Παλιά, τι ευλάβεια είχαν οι άνθρωποι», έλεγε ο Άγιος Παΐσιος. Χαρακτηριστικό είναι το παρακάτω περιστατικό που περιγράφει ο ίδιος ο Άγιος Παΐσιος:
Πηγή : Ενοριακή ζωή

Δευτέρα 24 Οκτωβρίου 2016

Γιατί δεν προσέχουν τη γλώσσα τους…

          

σιωπή0Πες μου, πάτερ, ρώτησε πάλι ο επισκέπτης, πώς μερικοί, αν και λειώνουν τα σώματά τους από την εγκράτεια, κυριεύονται ωστόσο από τα πάθη; Την οργή πρώτα-πρώτα, κι έπειτα την έχθρα, τημνησικακία, τον φθόνο, την ασπλαχνία; Ενώ υπάρχουν, αντίθετα άνθρωποι, που και τρώνε απ’ όλα και πίνουν κρασί, κι όμως είναι πολύ ενάρετοι και δεν τους βρίσκεις ψεγάδι. Πώς γίνεται αυτό; 
- Νομίζω, παιδί μου, πώς όσοι δεν διορθώνονται, μολονότι νηστεύουν πολύ, είναι γιατί δεν προσέχουν τη γλώσσα τους. Όποιος δεν κλέινει το στόμα του, κι αν ακόμα νηστεύει όλο τον χρόνο, προκοπή δεν κάνει. Ενώ όποιος ξέρει να σωπαίνει, μπορεί εύκολα να νικήσει όλα τα πάθη. Σε κάνει λ.χ. ο διάβολος να οργιστείς; 
Πηγή : Διακόνημα

Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2016

Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ ΛΟΓΟΥ .

  
         
15Αγίου Λουκά αρχιεπισκόπου Κριμαίας
«Και παράγων ο Ιησούς εκείθεν είδεν άνθρωπον καθήμενον επί το τελώνιον, Ματθαίον λεγόμενον, και λέγει αυτώ· ακολούθει μοι. Και αναστάς ηκολούθησεν αυτώ» (Μθ. 9, 9).

Ποιος ήταν αυτός ο Ματθαίος, ο οποίος στη συνέ­χεια έγινε μεγάλος απόστολος και ευαγγελιστής; Ήταν τελώνης και μάζευε φόρους. Ο λαός μισούσε τους τελώνες και τους θεωρούσε αμαρτωλούς, διότι έκαναν πολλές αδικίες προσπαθώντας να κερδίσουν περισσό­τερα χρήματα για τον εαυτό τους. Και αυτόν τον άνθρωπο, που όλοι τον θεωρούσαν άθλιο και τον απο­στρέφονταν, ο Κύριος τον καλεί και του λέει: «Ακο­λούθει μοι».

Αποκαλυπτικές διδαχές του γέροντος Παϊσίου...

Μία φορά μᾶς ἔλεγε: «Ἀπό τούς 1000 πού μοῦ ἔρχονται ἐδῶ καί εἶναι σίγουροι ὅτι εἶναι δαιμονισμένοι, ζήτημα εἶναι νά εἶναι ἕνας, καί οὔτε...»!
Ἐπίσης, κατά τόν Γέροντα: «Ὁ δαιμονισμένος θεραπεύεται πρῶτα μέ τήν μετάνοια καί τήν ἐξομολόγησι καί μετά μέ ὅ,τι ἄλλο χρειασθῆ».
Μᾶς ἔλεγε ὁ Γέροντας καί τήν ἑξῆς περίπτωσι: «Ἕνας δαίμονας πού ἦταν μέσα σέ ἕναν δαιμονισμένο, ἐπειδή ὑπέφερε ἀπό τήν ''εὐχή'' πού ἔλεγε ὁ δαιμονισμένος, ἤθελε νά πάη στό Πακιστάν - ἤθελε νά πάρη ''ἀπόσπασι'' δηλαδή... -, ἀλλά εἶχε ἐντολή ἀπό τούς ἀνωτέρους του δαίμονες νά παραμείνη μέσα στόν δαιμονισμένο». Φυσικά, ὅσο ἐξηρτᾶτο ἀπό αὐτούς. Ἐδῶ βλέπομε ὅτι τά κατώτερα ταγκαλάκια (δαιμόνια) κάνουν ὑπακοή στούς ἀνωτέρους τους.
Πηγή : Ενοριακή ζωή

Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2016

Στάρετς Μακάριος της Όπτινα -Γιατί τα κείμενα των Πατέρων βοηθούν τον αγώνα μας

Πηγή: wikimediacommons
Επιστολή 7η
Μου γράφεις πως ενώ διαβάζεις πνευματικά βιβλία σε πιάνει απελπισία. Βιάζεις τον εαυτό σου να νηστεύει, να αγρυπνεί, να προσεύχεται και δεν ξέρεις γιατί τα κάνεις όλ’ αυτά. Γνωρίζεις πως πρέπει να τα κάνεις για την αγάπη του Θεού, την αγάπη αυτή όμως δεν τη νιώθεις μέσα σου. Ένας λογισμός φεύγει κι άλλος έρχεται στη θέση του, τα πάθη παρελαύνουν το ένα μετά το άλλο από την καρδιά σου και ζητάς τη συμβουλή μου.
Πηγή: wikimediacommons

Να προσέχουμε τις δικές μας αμαρτίες και όχι των άλλων.


Να προσέχουμε τις δικές μας αμαρτίες και όχι των άλλων


«Τις δικές μας αμαρτίες πρέπει να προσέχουμε και όχι του πλησίον μας».
 
Όλοι μας, αρχίζοντας από μένα, συνεχώς κρίνουμε και κατακρίνουμε ο ένας τον άλλον και γι’ αυτό θα δώσουμε λόγο στη φοβερά κρίση του Κυρίου και Θεού μας Ιησού Χριστού. 
Θα μας κρίνει Αυτός διότι και εμείς κρίνουμε τους άλλους, ψάχνουμε να βρούμε στον πλησίον μας το παραμικρό σφάλμα ενώ τις δικές μας αμαρτίες δεν τις βλέπουμε και ούτε θέλουμε να τις σκεφτόμαστε.
Πηγή Ενοριακή ζωή

Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2016

«Έκαιγε το χέρι μου…»

 

turΡοδοκόκκινος από χαρά άνοιξε την πόρτα του σπιτιού του ο κυρ-Γιώργης και ξέσπασε με ενθουσιασμό:

— Δεν ξανάνιωσα ποτέ μου τέτοια χαρά, Αγλαΐα! Αυτό το Πάσχα θα το θυμάμαι σ’ όλη μου τη ζωή!…
—Μα τι έπαθες, παιδάκι μου; ρώτησε η γυναίκα του. Ηρέμησε! Κάτσε. Τι συνέβη; Έφερες τα λεφτά; Σε περιμένω για να πάμε το δώρο που είπαμε. Πρέπει να βγούμε σύντομα στην αγορά. Μέγα Σάββατο σήμερα. Δεν μπορώ να γυρίζω στους δρόμους.

—Καλά, καλά! Όλα θα γίνουν. Μη βιάζεσαι!
—Δηλαδή, τι μη βιάζεσαι; Άλλαξες πάλι; Δεν θα πάμε για το δώρο; Έτσι θ’ αφήσουμε τα παιδιά τέτοια μέρα;

—Το ‘κανα το δώρο μου!
Πηγή : Διακόνημα

Ο παπάς που δεν «έβγαζε» Ανάσταση αν δεν ήσαν όλοι οι χωριανοί παρόντες


sheep-in-field-at-sunrise-landscape-with-mountains-and-lake-in-b-matthew-gibson
Γέροντας Δαμασκηνός Ζαχαράκης καθηγούμενος Ιεράς Μονής Αγάθωνος Φθιώτιδος «Το πάσχα του Γεωργακού»
Απ’ όλες τις διηγήσεις των παλαιών γερόντων, που κατά καιρούς έχω ακούσει, την πιο όμορφη και την πιο συγκινητική θεωρώ πως την άκουσα από τον μπάρμπα-Θανάση Παπαντώνη, τον, για πολλά χρόνια, ψάλτη της εκκλησίας μας.




Πηγή : Διακόνημα

Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2016

Όταν συγχωρείς...άφησε όλη την οργή, εξαφάνισε την πληγή.






« Όταν συγχωρείς,κερδίζεις περισσότερα από εκείνα που δίδεις», λέει χαρακτηριστικά ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος. Μιλάει απλά, εποικοδομητικά, θέλοντας να μας παιδαγωγήσει σε μία εποχή που το οφθαλμόν αντί οφθαλμού μοιάζει να ισχύει περισσότερο παρά ποτέ. Ας παρακολουθήσουμε όσα εκείνος διδάσκει. Μοιάζουν γνωστά κι απλά. Παραμένουν όμως στη πράξη δύσκολα και μακρινά...

Θέλεις να μάθεις τη σημασία της αρετής; Τα εξής παραγγέλλει ο Θεός στους ανθρώπους: «Κανείς από σας ας μη διατηρεί στην καρδιά του κακία για τον αδελφό του» και «κανείς ας μη συλλογίζεται την κακίαν του άλλου». Βλέπεις; Δεν λέει μόνο, συγχώρεσε το κακό του άλλου, αλλά μην το έχεις ούτε στη σκέψη σου, μη το συλλογίζεσαι, άφησε όλη την οργή, εξαφάνισε την πληγή. Νομίζεις, βεβαίως, ότι με την εκδικητικότητα τιμωρείς εκείνον που σε έβλαψε. Γιατί εσύ ο ίδιος σαν άλλο δήμιο εγκατέστησες μέσα σου το θυμό και καταξεσκίζεις τα ίδια σου τα σπλάχνα.
πηγή αηδόνι

Γέροντος Παϊσίου «Ή μετάνοια βοηθάει νά εξαφανισθή το κακό»

 

652989f48c453eef3fe8b1f778fe41dd_XL
Όταν ζητούμε μετάνοια από τόν Θεό γιά τόν κόσμο, νά βάζουμε καί τόν εαυτό μας μέσα σ’ αυτούς πού έχουν φταίξει καί νά μή λέμε: «Βοήθησε τόν κόσμο πού είναι αμαρτωλός». Οί Τρεις Παίδες γεννήθηκαν στην αιχμαλωσία, και όμως δεν είπαν «τί φταίμε εμείς;», αλλά είπαν: «Δικαίως πάθαμε, έπρεπε και περισσότερα να πάθουμε».
Μιλούσαν σάν να ήταν από αυτούς πού παρέβησαν τις εντολές του Θεού πριν από την Βαβυλώνια αιχμαλωσία, σάν νά ήταν και αυτοί συμμέτοχοι στην αμαρτία, ενώ ήταν αμέτοχοι, αφού δεν είχαν ακόμη γεννηθη.
Πόσο μέ συγκινεί ή προσευχή πού έκαναν, όταν βρίσκονταν μέσα στο καμίνι! «Δίκαιος ει, Κύριε, επί πασιν οίς έποίησας ημιν… Οτι ήμάρτομεν και ήνομήσαμεν…
Πηγή : Διακόνημα

Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2016

Της κρατούσε το χέρι που μέρες τώρα στο νοσοκομείο.



10352951_10204707931438928_1209112016074650317_nΤης κρατούσε το χέρι που μέρες τώρα στο νοσοκομείο, είχε γεμίσει τρυπήματα από τις βελόνες και τις θεραπείες.
Σαν τα καρφιά του Χριστού έμοιαζαν στα μάτια του.

Δεν έφυγε στιγμή από κοντά της. Εκεί στην άβολη καρέκλα δίπλα της.
Την κοιτούσε στο πρόσωπο και αισθανόταν μια λάμψη και μια γλυκύτητα να ρέει στις κινήσεις της, στους μορφασμούς της. 
Ακόμη και την ώρα που έσφιγγε το πρόσωπο της από τον αφόρητο πόνο και συνοφρύωνε μάτια, χείλη, στόμα, σε αλλόκοτες κινήσεις και σπασμούς, ακόμη και τότε, ήταν πανέμορφη και ιερή. Σαν ανεμώνη στην χειμωνιά της οδύνης.
πηγη ενοριακή ζωή

Εγώ θέλω να γίνω Χριστιανός!


Εγώ θέλω να γίνω Χριστιανός!
Βρισκόμαστε σε κάποιο γραφικό χωριουδάκι του Ζαΐρ (σημερινό Κογκό). Η τροπική βλάστηση γύρω βρίσκεται σε έξαρση. 
Οι μπανανιές πιο κει, κατάμεστες από καρπούς, γέρνουν τα κλαδιά τους κι ο φοίνικας δίπλα στη χορταρένια καλύβα καμαρώνει περήφανος για τη λεβεντιά του!
Πηγή : Ενοριακή ζωή

Τρίτη 18 Οκτωβρίου 2016

Είναι δύσκολο να κάνεις Ιεραποστολή στην Κίνα


Ζώντας στην Ταϊβάν, άρχισα να καταλαβαίνω καλύτερα με το πέρασμα του χρόνου το χαρακτήρα και την ψυχοσύνθεση των Κινέζων. Βέβαια είχα διαβάσει κάποια βιβλία, αλλά η πραγματικότητα είναι πάντα διαφορετική. Σκέφτηκα ότι θα ήταν ενδιαφέρον να μοιραστώ τις παρατηρήσεις και τις σκέψεις μου μαζί σας, διότι πιστεύω βαθιά ότι μαζί, με τη βοήθεια και συμπαράστασή σας, κάνουμε Ιεραποστολή. Επιπλέον γνωρίζοντας τις ιδιαιτερότητες των ανθρώπων, πρέπει να διαλέξουμε την κατάλληλη μέθοδο για να παρουσιάσουμε το Χριστιανισμό, διότι αλλιώς άλλα θα λέμε εμείς και άλλα θα καταλαβαίνουν αυτοί. Πριν σας μιλήσω π.χ. για θεωρητική φυσική, πρέπει ήδη να ξέρετε μαθηματικά, αλλιώς υπάρχει ασυνεννοησία.
Για τους ανατολικούς λαούς ο κόσμος, ο(οι) θεός(οί), το σύμπαν είναι όλα ένα σύνολο που αλληλοεπηρεάζεται. Ο θεός είναι ένα μέρος του κόσμου, και υπόκειται στους κοσμικούς νόμους.

Που Είναι Ο Ήλιος? - Παραμύθι Από Την Αφρική

 Νυχτερινό τοπίο

     Ο φύλαρχος Ουάι ζούσε κοντά στη λίμνη Τούμπα με  τους πολλούς υπηρέτες του. Είχε ένα γιο ψηλό και όμορφο, τον Μόκελε.
     Εκείνα τα χρόνια δεν έβγαινε ήλιος στη χώρα του Ουάι κι ο ουρανός ήταν όλη τη μέρα μουντός και συννεφιασμένος, ενώ τη νύχτα έλαμπε η Σελήνη.
     Μια μέρα ο Μόκελε ρώτησε τον πατέρα του: "Γιατί εδώ δεν φωτίζει ο ήλιος?"
     Ο Ουάι απάντησε λυπημένος: "Γιατί τον έχουν κλέψει εδώ και καιρό"
     "Θα πάω να φέρω πίσω τον ήλιο" είπε ο Μόκελε. Έκοψε ένα μεγάλο δέντρο κι έφτιαξε από τον κορμό του μια πιρόγα.
πηγή :Παραμύθι Μαγικό

Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2016

Το ελάττωμα του “ιδίου θελήματος”

  

blessed_from_the_sun.5anye9nmr4840kko4sw0kcw8o.5e0bh3gigosg800ccgc4sk4kg.thΑγίου Κασσιανού Ρωμαίου
Ο διάβολος με κανένα άλλο ελάττωμα δεν οδηγεί τόσο στο βάραθρο της απώλειας τον άνθρωπο, όσο με το να τον πείσει να μην καταδέχεται να ρυθμίζει τη ζωή του σύμφωνα με τη διδασκαλία και τις υποδείξεις των Πατέρων, αλλά ν’ακολουθεῖ το δικό του θέλημα.
Γιατί αυτός που πορεύεται σύμφωνα με τη δική του κρίση και γνώμη, ποτέ δεν θα προχωρήσει με ασφάλεια, αλλά πολλές φορές θα σκοντάψει και θα πλανηθεί, και, βαδίζοντας λες συνεχώς μέσα στο σκοτάδι, θα αντιμετωπίσει κινδύνους πολλούς και φοβερούς.
Πρέπει να μάθουμε και τούτο, παίρνοντας παραδείγματα και από τις ανθρώπινες τέχνες και επιστήμες:
Πηγή : Διακόνημα

Μνήμη της ανακομιδής του τιμίου λειψάνου του αγίου Λαζάρου (17 Οκτωβρίου)

Ο ΑΓΙΟΣ ΛΑΖΑΡΟΣ μέσα από την Γραφή και την Παράδοση
Βηθανία, εβραϊκή λέξη που σημαίνει «οίκος Φοινίκων». Έμεινε γνωστή στην Ιστορία ως πατρίδα του φίλου του Χριστού Λαζάρου. Μικρή και ασήμαντη κωμόπολη στο χώρο της Παλαιστίνης αλλά σημαντική στην Ιστορία του Χριστιανισμού. Ήταν από τους τόπους που αγαπούσε ιδιαίτερα και παρέμενε πολύ συχνά ο Ιησούς. Και αυτό, οφειλόταν στον ιδιαίτερο δεσμό αγάπης και φιλίας που συνέδεε τον θεάνθρωπο με την οικογένεια του Λαζάρου και με τον λεπρό που πολλοί θεωρούν ως πατέρα του Αγίου.
Γνωστή είναι η φιλοξενία του Κυρίου στο σπίτι της Μάρθας και Μαρίας, αδελφών του Λαζάρου. Το γεγονός όμως που δόξασε τη Βηθανία είναι η ανάσταση του Λαζάρου (Ιω. ια’ 1-44), όπου ο Κύριος με αυτό το θαύμα προεικόνισε την δική του ανάσταση. Γι’ αυτό και η υμνολογία της αγίας μας Εκκλησίας κατά το Σάββατο του Λαζάρου τονίζει πρωτίστως το μυστήριο της κοινής αναστάσεως και δευτερευόντως τη μνήμη του Αγίου.
Πηγή : Διακόνημα

Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2016

Ο ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ .

agioritikovima 
         
1Της Αθ. Κοτταδάκη

Μιλώντας ο Μ. Βασίλειος στη γιορτή της Μάρτυρος Ιουλίττας για τη σύσταση του Απ. Παύλου, «ἀδιαλείπτως προσεύχεσθε» — να προσεύχεσθε αδιάλειπτα — αφήνει ευδιάκριτα να διαφανεί ότι με αυτό το λόγο ο Απόστολος των Εθνών δεν καλεί το Χριστιανό να σταματάει τη δουλειά του και να τρέχει κάθε τρεις και λίγο στο εικονοστάσι του σπιτιού του ή σε μια εκκλησία και ν’ αρχίζει τις προσευχές, πράγμα και πρακτικά αδύνατο, ιδιαίτερα στις μέρες µας.
Τον καλεί να ζει όλο το εικοσιτετράωρο σε αναφορά, διάλογο και σχέση με τον Θεό για κάθε τι, να νιώθει την προσευχή σαν ζωτική ατμόσφαιρα! Αν δεν ενοχλούσε κάποιους, θα παρέπεμπα στο κινηματογραφικό έργο «Ο βιολιστής στη στέγη», όπου ο σκηνοθέτης βάζει τον πρωταγωνιστή να σηκώνει κάθε τόσο το βλέµµα στον ουρανό και να μιλάει με τον Θεό, όπως ένα παιδί με τον Πατέρα του. Και άλλοτε να τον ευχαριστεί, άλλοτε να τον παρακαλεί και άλλοτε να του… παραπονιέται!

Ιεραποστολή στη Μαδαγασκάρη: Εικόνες και Στιγμιότυπα...

       

1239954_373852206076345_2028509419_n
πηγή Στον Ορθόδοξο Αμπελώνα της Αφρικής

Σάββατο 15 Οκτωβρίου 2016

Δύο θαύματα του Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου

Γέροντος Εφραίμ Βατοπαιδινού: Ομιλία στον Ιερό Ναό Δώδεκα Αποστόλων Λονδίνου στις 4 Ιουνίου 2006
“Θέλω να πω ότι αυτοί οι άγιοι που αγίασαν σήμερα έχουν μεγάλη δόξα, μεγάλη παρρησία στο Θεό και μας βοηθούν πάρα πολύ. Πριν από τρεις μήνες συνέβη το εξής. Ένας οδηγός πήγαινε από τη περιοχή της Θέρμης στη Θεσσαλονίκη. Τον σταματά ένας καλόγερος και του λέει: «Παλικάρι, με παίρνεις μέχρι τη Θεσσαλονίκη;». «Βεβαίως, ελάτε». Ήταν μόνος ο οδηγός. Κάθησε δίπλα του και του λέει: « Κώστα, -χωρίς να τον ξέρει- έχεις αρχόμενο καρκίνο στους πνεύμονες. Να πας στο νοσοκομείο και θα τον προλάβεις». Και αμέσως εξαφανίσθηκε. Αυτός έπαθε σοκ. Παίρνει μερικά τηλέφωνα και λέει τι του συνέβη. Του φέρνουν μερικές φωτογραφίες. Τον ρωτούν αν αναγνωρίζει ποιός είναι ο καλόγερος; Αυτός αναγνώρισε τον π. Παΐσιο. Πήγε πράγματι στο νοσοκομείο. Τον εξέτασαν οι γιατροί και βρήκαν αρχόμενο καρκίνο στους πνεύμονες, ενώ ο ίδιος δεν αισθανόταν πόνους. Βλέπετε αυτοί οι άνθρωποι, οι οποίοι ευαρέστησαν τον Θεό εμφανίζονται μετά το θάνατο τους και πιστοποιούν την αλήθεια του ευαγγελίου.
Πηγή : Πεμπτουσία

Ιεραποστολικές προκλήσεις στην αφρικανική πραγματικότητα

 της συγχρόνου ορθοδόξου μαρτυρίας

 ΜΙΑ ΑΝΟΙΧΤΗ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

 † Ο Καμερούν Γρηγόριος

 Πολλές φορές τα άρθρα και τα κείμενα περί Ιεραποστολής ενώ μεταφέρουν τη ζωντάνια του αποστολικού έργου, την προσπάθεια των ιεραποστόλων και τιs αντικειμενικές δυσκολίες μέσα στις οποίες πραγματοποιείται αυτό το έργο, εν τούτοις πολύ λίγες φορές κατορθώνουν να δώσουν τις διαστάσεις μέσα στις οποίες καλούμεθα να δώσουμε τη μαρτυρία τnς Ορθοδόξου Εκκλησιάς.

Έτσι, υποσυνείδητα, θα λέγαμε ότι, στα μάτια του κάθε αναγνώστου (φίλου τnς ιεραποστολής ή τυχαίου αναγνώστου), περνάει το μήνυμα ότι αυτό το έργο και ως ποσότητα, έκταση και ποιότητα είναι δυνατόν να συντελείται, να συντηρείται, να αναπτύσσεται (επεκτείνεται), να καλλιεργείται και από ένα μόνον πρόσωπο! Τον ιεραπόστολο, επίσκοπο, ιερέα, ιερομόναχο, μοναχό ή μοναχή ή λαϊκό.
Πηγή ΅Ιερά Μονή Παντοκράτορος

Παρασκευή 14 Οκτωβρίου 2016

Να μην υπολογίζουμε το τι λέει ο κόσμος!


Του π. Ιωήλ Κωνστάνταρου
Οι Απόστολοι στο έργο του Ευαγγελισμού των ανθρώπων, είχαν ν' αντιμετωπίσουν μεγάλους κινδύνους, πολλές θλίψεις και ποικίλους πειρασμούς. Και αν αυτά ίσχυαν για όλους τους Αποστόλους, πολύ περισσότερο τις καταστάσεις αυτές τις βίωνε ο Απόστολος των εθνών, ο Παύλος. Ένας μεγάλος πειρασμός για το Αποστολικό του έργο ήταν οι ίδιοι οι Εβραίοι, οι οποίοι, όταν έφευγε από μια περιοχή που εκήρυττε, πήγαιναν στη συνέχεια

αυτοί για να του κλονίσουν το έργο.
Πηγή: Κάτοψη.

Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2016

Κόλαση είναι το μαρτύριο του να μην αγαπάς.


15Ο Θεός ως πατέρας όλων των ανθρώπων δέχεται κάθε αμαρτωλό πίσω στην αγκαλιά Του. 
Δεν υπάρχει ανθρώπινη αμαρτία που ο Θεός να μην τη συγχωρεί όταν ο άνθρωπος το θελήσει και το ζητήσει. Για την Εκκλησία μεγαλύτερη αμαρτία είναι η απελπισία, η αντίληψη ότι ο άνθρωπος μπορεί να κάνει κάτι που ο Θεός δεν μπορεί να συγχωρήσει. Όμοια με τον Θεό, που ποτέ δεν παύει να αγαπά και να συγχωρεί τον αμαρτωλό, πρέπει και οι άνθρωποι να συμπεριφέρονται με ανάλογο τρόπο.
Η ανταπόκριση ή όχι του ανθρώπου στην αγάπη του Θεού δημιουργεί την κόλαση ή τον παράδεισο. Κόλαση είναι η ανικανότητά μου να αγαπήσω τον συνάνθρωπο, η αδυναμία μου να τον θεωρήσω ως αδελφό και φίλο.
Πηγή Ενοριακή ζωή

Γιατί προσεύχομαι;

  


Γιατί προσεύχομαι;
Γιατί η ζωή μου ολόκληρη βρίσκεται στα χέρια του Θεού.
Γιατί με τη θέλησή Του υπάρχω, ζω και αναπνέω.
Γιατί η προσευχή είναι επικοινωνία με τον Θεό
Με την υπέρτατη Αγάπη, μέσα από την οποία αντλώ δύναμη
Να ατενίζω το μέλλον με αισιοδοξία
Και να μοιράζω φωτεινά χαμόγελα γύρω μου.
Γιατί ο Θεός είναι ο φίλος μου ο αληθινός
Που έγινε άνθρωπος και σταυρώθηκε για μένα!
Και γι΄ αυτό δεν πρόκειται να με αφήσει ποτέ μόνο!
Γιατί τον φίλο μου δεν τον ξεχνώ αλλά κάθε μέρα, κάθε στιγμή, θέλω να είμαι κοντά Του
Και να ζω τη χαρά της κοινωνίας μαζί Του.
Γιατί κοντά Του βρίσκω καταφύγιο στις τρικυμίες της ζωής
Στήριγμα εκεί που όλα καταρρέουν
Συμπαραστάτη στις στιγμές της μοναξιάς
Αχτίδα φωτός στη μαύρη ομίχλη της απελπισίας…


Πηγή : Διακόνημα

Τετάρτη 12 Οκτωβρίου 2016

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος: Η αληθινή συγχώρεση.

 

συγχώρεση 2013Θέλεις να μάθεις τη σημασία της αρετής;
Τα εξής παραγγέλνει ο Θεός στους ανθρώπους: «κανείς από σας ας μη διατηρεί στην καρδιά του κακία για τον αδελφό του» (Ζαχ. ζ΄10) και «κανείς ας μην συλλογίζεται την κακία του άλλου» (Ζαχ. η΄ 17).
Βλέπεις; Δεν λέει μόνο, συγχώρεσε το κακό του άλλου, αλλά μην το έχεις ούτε στη σκέψη σου, μη το συλλογίζεσαι, άφησε όλη την οργή, εξαφάνισε την πληγή.

Πηγή : Διακόνημα

"Έτσι δεν είναι όταν αγαπάς ; Να θες να δώσεις μέχρι να μην έχεις..."



Της Αγάπης Παπαγεωργίου *
τις 2 Αυγούστου μπήκα σε έναν βαθύ "ύπνο" και ονειρεύτηκα. Ονειρεύτηκα κάτι εκτός της δικής μου πραγματικότητας ξεφεύγοντας απο την καθημερινότητά μου. Βρέθηκα στην Αφρική σε ένα μικρό χωριό, το Λουγκουζί όπου πήγα με μεγάλη θέληση να προσφέρω αλλα φαίνεται πήρα περισσότερα από όσα είχα σκοπό να δώσω. Πνευματικό ταξίδι ήτανε αυτό. Ήμουν εκεί με άλλα έξι πρόσωπα, όλα αδέλφια μου γιατί μας ένωνε ο σκοπός μας και η πίστη μας.
Έτσι όπως μας άνοιξαν τις καρδιές τους οι κάτοικοι του χωριού έτσι και εμείς κρατήσαμε τις αισθήσεις μας ανοιχτές έτοιμοι να βοηθήσουμε σε ότι μπορούσαμε, αλλά πρωτίστως να δώσουμε χαρά σε όλους εκεί, οργανώνοντας την κατασκήνωση, όπως εκείνη που πηγαίναμε όταν είμασταν παιδιά.

Τρίτη 11 Οκτωβρίου 2016

Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου, Συμβουλές σε νιόπαντρη γυναίκα

 
Κόρη μου, στους γάμους σου εγώ ο πνευματικός σου πατέρας, ο Γρηγόριος, σου κάνω δώρο τούτο το ποίημα. Και είναι ό,τι καλλίτερο η συμβουλή του πατέρα:
Άκου λοιπόν Ολυμπιάδα μου :
1. Ξέρω ότι θέλεις να είσαι πραγματική χριστιανή . Και μια πραγματική χριστιανή πρέπει όχι μόνο να είναι, αλλά και να φαίνεται. Γι αυτό, σε παρακαλώ, να προσέξης την εξωτερική σου εμφάνιση. Να είσαι απλή. Το χρυσάφι, δεμένο σε πολύτιμες πέτρες, δεν στολίζει γυναίκες σαν και σένα. Πολύ περισσότερο το βάψιμο. Δεν ταιριάζει στο πρόσωπό σου, την εικόνα του Θεού, να την παραποιής και να την αλλάζης, μόνο και μόνο για να αρέσης. Ξέρε το ότι αυτό είναι φιλαρέσκεια και να μένης απλή στην εμφάνιση. Τα βαρύτιμα και πολυτελή φορέματα, ας τα φορούν εκείνες, που δεν επιθυμούν ανώτερη ζωή, που δεν ξέρουν τι θα πη πνευματική ακτινοβολία. Εσύ όμως έβαλες μεγάλους στόχους και υψηλούς στόχους στη ζωή σου. Κι αυτοί οι στόχοι σου ζητούν όλη τη φροντίδα κι όλη την προσοχή.
2. Με το γάμο, η στοργή και η αγάπη σου να είναι φλογερή και αμείωτη για κείνον, που σου δωσε ο Θεός. Για κείνον, που γινε το μάτι της ζωής σου και σου ευφραίνει την καρδιά. Κι αν καταλάβης πως ο άνδρας σου σε αγαπάει περισσότερο απ'  όσο τον αγαπάς εσύ, μην κυττάξης να του πάρης τον αέρα, κράτα πάντα τη θέση που σου ορίζει το Ευαγγέλιο.
πηγή : Ιερός Νάός Φανερωμένης Χολαργού

Περί προσευχής

  

ΕικόναZoom in (real dimensions: 426 x 640)

Λόγοι Αγίου Παΐσιου του Αγιορείτου

- Γέροντα, τι σημαίνει για σας η προσευχή;
- Στέλνω σήμα, ζητώ βοήθεια. Ζητώ συνεχώς βοήθεια από τον Χριστό, από την Παναγία, από τους Αγίους, για τον εαυτό μου και για τους άλλους. Αν δεν ζητήσω, δεν θα μου δώσουν.

- Γέροντα, πώς πρέπει να προσεύχομαι;
- Να αισθάνεσαι σαν μικρό παιδί, και τον Θεό να Τον αισθάνεσαι σαν Πατέρα σου και να Τον παρακαλάς για ό,τι έχεις ανάγκη. Μιλώντας έτσι με τον Θεό, δεν θα θέλεις μετά να ξεκολλήσεις από κοντά Του, γιατί μόνο στον Θεό βρίσκει κανείς την ασφάλεια, την παρηγοριά, την ανέκφραστη αγάπη με την Θεία στοργή.
Πηγή : Χριστιανός

Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2016

Παντοτινή ελπίδα στο Θεό


Ένας νέος, παρασυρμένος από την τρομερή δύναμη της κακής συνήθειας, έπεφτε συχνά σε βαρύ αμάρτημα. Δεν άφηνε όμως τον αγώνα. Ύστερα από κάθε κατρακύλισμα έχυνε πύρινα δάκρυα και προσευχόταν στο Θεό μ’ αυτά τα πονεμένα λόγια:
«Κύριε, σώσε με, είτε θέλω είτε δε θέλω. Εγώ ως χωματένιος που είμαι, τραβιέμαι εύκολα στη λάσπη της αμαρτίας. Συ όμως έχεις τη δύναμη να μ’ εμποδίσεις. Δεν είναι θαυμαστό, Θεέ μου, αν ελεήσεις τον δίκαιο, ούτε αν σώσεις τον ενάρετο, γιατί αυτοί είναι άξιοι να γευτούν την αγαθότητά σου. Σε μένα τον αμαρτωλό δείξε, Κύριε, το έλεος και τη φιλανθρωπία Σου και σώσε με με θαυματουργικό τρόπο, γιατί μ’ όλη την αθλιότητά μου σε Σε μόνο καταφεύγω ο δυστυχής».
Πηγή:Χριστιανική Φοιτητική δράση

“Κράτα το νου σου στον Άδη και μην απελπίζεσαι”

Σκέψεις πάνω στη ρήση του οσίου Σιλουανού…
Τι άραγε είχε ζήσει ο όσιος Σιλουανός και διακήρυξε αυτή την διαχρονική για τα μηνύματά της φράση; Άραγε το περιεχόμενό της έχει να πει κάτι σε μας τους απλούς καθημερινούς αμαρτωλούς Χριστιανούς; Αναρωτιέμαι, μπορούμε να γίνουμε μέτοχοι της παραπάνω καταστάσεως ή μπορούμε έστω να την ψηλαφίσουμε ή έστω να την κατανοήσουμε;
Πριν όμως επιχειρήσουμε να αποκωδικοποιήσουμε το νόημα αυτής της φράσης, θα είχε ενδιαφέρον να εξετάσουμε αν θα μπορούσε να παραλληλιστεί η κατάσταση αυτή -σύμφωνα και με τις περιγραφές του γέροντος Σωφρονίου-  με παρόμοιες δικές μας βιωθείσες καταστάσεις, παρ’ ότι δεν έχουμε φτάσει σε επίπεδα αγιότητας.
Έχω την αίσθηση ότι αξίζει να κάνουμε αυτόν τον παραλληλισμό, γιατί έτσι θα διαπιστώσουμε ότι ίσως έχουμε νιώσει παραπλήσιες καταστάσεις -σε μικρότερα βέβαια επίπεδα αναλογίας- μ’ αυτές που καταγράφουν τόσο παραστατικά οι γέροντες Σιλουανός και Σωφρόνιος στα βιβλία τους.
Πηγή:Χριστιανική Φοιτητική δράση

Κυριακή 9 Οκτωβρίου 2016

Μοναχός Γεώργιος Βίτκοβιτς – Το θαύμα με το τραίνο

%ce%b3%ce%b5%cf%89%cf%81%ce%b3%ce%b9%ce%bf%cf%82-%ce%bc%ce%bf%ce%bd%ce%b1%cf%87%ce%bf%cf%821-w


…..Έτσι, λοιπόν, διακόπτει προτού ακόμα αποφοίτηση, και αποφάσισε να μεταβεί στους ιερούς εκείνους τόπους τούς όποιους πάτησε και αγίασε ό ίδιος ό Θεός. Ή διαδρομή ήταν από Παρίσι, Κωνσταντινούπολη, διά ξηρός με τραίνο, και από εκεί με τα πόδια μέχρι την Αγία Γη.
Ρωτάει, λοιπόν, ποιά γραμμή είναι για Κωνσταντινούπολη, τρέχει εκεί και πλησιάζει το τραίνο. Όμως παραδόξως προτού προλάβει να ανέβει, ακούει τις βαρειές πόρτες να κλείνουν και το ατμοκίνητο να παίρνει δρόμο. Φανταστείτε τότε πώς να αισθάνθηκε ό νεαρός Μπράνκο.
Πηγή : Διακόνημα

Η παγκοσμιότητα της Ορθοδόξου Ιεραποστολής... Η ανάπτυξη της Ορθοδοξίας στην Αφρική...

Του Σεβ. Μητρ. Ζιμπάμπουε και Αγκόλας Σεραφείμ Κυκκώτη


Το έργο της Ιεραποστολής συνδέεται με τη ζωή της πρώτης Εκκλησίας. Στην πραγματικότητα είναι το άγιο έργο του Ευαγγελισμού των Εθνών που άρχισε ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός με τη θεία διδασκαλία του και τη Σταυρική του Θυσία και γενικά με το όλο απολυτρωτικό του έργο. Αυτό το άγιο έργο της Ιεραποστολής συνέχισαν οι Απόστολοι και Μαθητές του Χριστού, υπακούοντας στην εντολή του κατά την ημέρα της Αναλήψεως του εις τους ουρανούς «Πορευθέντες ούν, μαθητεύσατε πάντα τα Έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αυτούς τηρείν πάντα όσα ενετειλάμην υμίν, και ιδού, εγώ μεθ’ ημών ειμί πάσας τας ημέρας, έως της συντελείας του αιώνος, αμήν»[1]. Έτσι η Ορθόδοξη Ιεραποστολή είναι αναπόσπαστον χαρακτηριστικό γνώρισμα της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Οι άγιοι Απόστολοι κινήθησαν σε όλα τα γνωστά μήκη και πλάτη της Οικουμένης για την υπόθεση του Ευαγγελίου, αφήνοντας γονείς,
Πηγή : Στον Ορθόδοξο Αμπελώνα της Αφρικής

Σάββατο 8 Οκτωβρίου 2016

ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ: ΟΔΟΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΚΑΙ ΑΠΑΘΕΙΑΣ .

  
15Α. Τα στάδια της ταπεινώσεως.

Η ταπείνωση είναι μία σκάλα με εκατομμύρια σκαλοπάτια. Το πρώτο σκαλοπάτι πατά στη γη, και το τελευταίο, αν υπάρχει, ακουμπά στον ουρανό. Το πρώτο είναι η στοιχειώδης ταπείνωση, και το τελευταίο είναι η "τελεία" ταπείνωση, που είχε η Παναγία.

Η στοιχειώδης ταπείνωση περιλαμβάνει: την πίστη στον Τριαδικό Θεό, στη διδασκαλία της Γραφής και της Εκκλησίας. Να πιστεύεις δηλαδή σ’ όσα λέει το "πιστεύω" κι όχι όπως εσύ νομίζεις. Την ταπείνωση αυτή την έχουν όλοι οι ορθόδοξοι χριστιανοί. Μετά το πρώτο σκαλοπάτι αρχίζει η γνήσια ταπείνωση, που συνεχώς ανέρχεται.
πηγή : Αγιορείτικο βήμα

Παρασκευή 7 Οκτωβρίου 2016

Άγιος Μωυσής ο Αιθίοπας· από ληστής… άγιος!

 

[el]image1 (38)Πόσοι και πόσοι πρώην μεγάλοι αμαρτωλοί και εγκληματίες δεν έγιναν με την μετάνοια και την ταπείνωσή τους, χάρη στο έλεος και την ευσπλαχνία του πανάγαθου επουράνιου Πατέρα μας, μεγάλοι άγιοι της Εκκλησίας μας!
Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι και ο όσιος Μωυσής ο Αιθίωψ.
Η μεταστροφή του, από τον δρόμο του εγκλήματος στον δρόμο της αρετής, μπορεί να παρηγορήσει τον κάθε σύγχρονο μεγάλο αμαρτωλό που διστάζει στη σκέψη αν ο Θεός μπορεί να τον συγχωρήσει και να τον δεχτεί και πάλι στην αγκαλιά Του σαν παιδί Του.
****
Θαύμασα, γράφει ο Παλλάδιος, κι έμεινα πολλή ώρα εκστατικός, όταν μου διηγήθηκαν πως ο περίφημος ασκητής της Αφρικανικής ερήμου, Μωυσής ο Αιθίωψ, μεταστράφηκε από λήσταρχος κι έγινε αγιότατος μοναχός. Αυτή είναι παρακάτω με συντομία η παραδειγματική του ιστορία.
“Γέννημα και θρέμμα της Μαύρης Ηπείρου ο Μωυσής, ήταν αγορασμένος δούλος κάποιου πλούσιου κτηματία. Σκληρός και δύστροπος στο χαρακτήρα, αναστάτωνε καθημερινώς το σπιτικό του αφέντη του, φιλονικώντας με τους άλλους δούλους.
πηγή : Διακόνημα

ΓΙΑΤΙ ΑΝΑΒΩ ΤΟ ΚΑΝΤΗΛΙ; .

   hellas-orthodoxy.blogspot.gr  
.Αγίου Ιωάννου της Κροστάνδης

Είναι ωραίο πράγμα να ανάβουμε καντήλια μπροστά στις εικόνες. Αλλά πιο ωραίο πράγμα είναι να προσφέρουμε στον Θεό σαν θυσία τη φλόγα της αγάπης. Τότε είμαστε αληθινοί προσκυνηταί του.

Αν ανάβεις καντήλια στις εικόνες και δεν έχεις αγάπη προς τον Θεό και τον πλησίον σου αν είσαι φιλάργυρος και φιλόνικος η θρησκεία σου είναι ματαία.

Γιατί ανάβω το καντήλι;

Μου θυμίζει ότι όπως ο Θεός είναι φως, έτσι πρέπει να είναι και η ζωή μας φωτεινή.

Είναι ο έλεγχος στα σκοτεινά μας έργα.
Πηγή Αγιορείτικο βήμα

Πέμπτη 6 Οκτωβρίου 2016

Η Γαλιλαία των εθνών και η σκιά του θανάτου.


Μετά τη Βάπτισή Του ο Χριστός και την παραμονή Του επί σαράντα ημέρες στην έρημο, όπου νήστεψε, προσευχήθηκε και προετοιμάστηκε για την επίγεια δράση Του, φεύγει για την Γαλιλαία. Συναντά τον λαό που κατοικεί «εν χώρα και σκιά θανάτου» (Ματθ. 4, 16) και γίνεται ο ίδιος το Φως που ανατέλλει. Δεν θα είναι μόνο η φυσική Του παρουσία ανάμεσα στους ανθρώπους της Γαλιλαίας των εθνών. Δεν θα είναι ο λόγος Του και η κλήση των αποστόλων που θα σηματοδοτήσει μία νέα πορεία. Δεν θα είναι μόνο οι θεραπείες που θα κάνει, δείχνοντας ότι θα είναι ο Κύριος της ζωής και του θανάτου. Είναι η ίδια η Βασιλεία των Ουρανών που φέρει στον κόσμο και στον άνθρωπο που γίνεται Φως για τα έθνη και για όλους τους ανθρώπους. Από τότε το ανατείλαν Φως φέγγει και διαλύει τα σκοτάδια της χώρας και της σκιάς του θανάτου. Και είναι ο Χριστός το Φως που σώζει, αγιάζει και δίνει νόημα στη ζωή όλων όσων θα επιλέξουν να Τον ακολουθήσουν.
Πηγή : Ενοριακή ζωή

Το ενδιαφέρον του ιερού Χρυσοστόμου για τους νέους


Α  μέρος
κ. Ιωήλ, Μητροπολίτου Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας,
Χρυσοστομικό
Συμπόσιο,
εκδ. Αποστολική Διακονία, Αθήνα 2007, σελ. 137-145.
1. Εισαγωγικά
Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος στα πολυπληθή έργα του πολλές φορές κάνει λόγο για τους νέους. Έχει πάρα πολλούς χαρακτηρισμούς που αφορούν τη νεότητα και αναφέρεται συχνά στις διάφορες εκδη- λώσεις των νέων. Ας αναφέρουμε γενικές επισημάνσεις του ιερού Χρυσοστόμου για την ηλικία της νεότητος. Λέγει π. χ. πως ο πνευματικός αγώνας είναι πάντοτε ίδιος σε όλες τις ηλικίες.

Τρίτη 4 Οκτωβρίου 2016

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: ΔΩΣΤΕ, ΔΩΣΤΕ ΣΤΟΥΣ ΦΤΩΧΟΥΣ! .

 Agioritikovima.gr           

15Ξέρω ότι πολλοὶ απὸ τους συγκεντρωμένους πάλι θα μας κατηγορήσουν, όταν μιλούμε γι' αυτά, και θα πουν «Μή, σε παρακαλώ, μη γίνεσαι φορτικὸς και βαρετὸς στους ακροατές• άφησέ το στη συνείδηση του καθενός, άφησέ το στην κρίση των ακροατών• έτσι τώρα μας ντροπιάζεις, μας κάνεις να κοκκινίζουμε!...».

Αλλ' όχι! Αυτὰ τα λόγια δεν τα ανέχομαι! Γιατί ούτε ο Παύλος ντρεπόταν να ενοχλή συνέχεια για τέτοια πράγματα και να ζητά σαν ζητιάνος. Εὰν έλεγα τούτο, δηλαδὴ δος μου, φέρε για τo σπίτι μου, ίσως να 'ταν ντροπή. Αν και ούτε τότε θα 'ταν ντροπή. «Οι γὰρ τῷ θυσιαστηρίῳ», λέγει, «προσεδρεύοντες, τῷ θυσιαστηρὶῳ συμμερίζονται» (Α' Κορ. 9,13). Πλην όμως πιθανὸν να με κατηγορούσε κάποιος, ότι μιλώ για τoν εαυτὸ μου• τώρα όμως παρακαλώ γι' αυτοὺς που στερούνται, μάλλον όχι γι' αυτοὺς που στερούνται, αλλὰ για σάς που δίνετε• γι' αυτὸ και μιλώ χωρὶς να ντρέπομαι.

Μαδαγασκάρη: «Ήμουν πεινασμένος και διψασμένος και με βοηθήσατε»

 

Image00025