Ενθυμήσου τα σπουδαιότερα για την ψυχή σου.

Κάθε μέρα θεώρησέ την σαν την τελευταία της ζωή σου και πέρασέ την με εγκράτεια, με φόβο Θεού, προετοιμαζόμενος για τη φοβερή απολογία στο για όλη τη ζωή σου και όλες τις αμαρτίες σου.
Κάθε έργο σου αγίασέ το με την προσευχή, με την επίκληση του ονόματος του Θεού. Θυμήσου εκείνο που ειπώθηκε: «Χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν».

Αγάπησε πολύ τον Θεό και βάλε στην ψυχή σου τον Παράδεισο. Αγάπησε τους πλησίον στο όνομα του θεού, σαν τέκνα του θεού, αρνούμενος τον εαυτό σου σύμφωνα με την εντολή του θεού και όλοι θα είναι φίλοι σου

Πηγή : Ενοριακή ζωή

Η συνάντηση του Χριστού με τη Σαμαρείτιδα.

Tου Γεωργίου Ι. Μαντζαρίδη

Η συνάντηση με τον Χριστό εκπλήσσει τον άνθρωπο. Και όταν ο άνθρωπος δεν εκπλήσσεται, πρέπει να διερωτηθεί, αν πράγματι συνάντησε τον Χριστό, αν αισθάνθηκε την αληθινή παρουσία του. 

Η έκπληξη αυτή δεν είναι ανεξήγητη, ούτε παράλογη, αλλά κατανοητή και λογική. Είναι κάτι που δημιουργείται από την συνάντηση του φυσικού με το υπερφυσικό, του σχετικού με το απόλυτο, του πρόσκαιρου με το αιώνιο.

Όταν ο άνθρωπος που κυριαρχείται από τον φόβο του θανάτου συναντιέται με τον Κύριο της ζωής όταν το κτίσμα αντικρύζει τον κτίστη του, αναδύονται ασύμμετρες σχέσεις, δημιουργούνται απροσδόκητες εκπλήξεις. Και οι εκπλήξεις αυτές γίνονται συγκλονιστικότερες, όταν ο Κύριος ταπεινώνεται μπροστά στο κτίσμα, για να το υπηρετήσει. Οι εκπλήξεις μάλιστα εδώ δεν περιορίζονται στην φύση των πραγμάτων, αλλά επεκτείνονται και σε λεπτομερειακές μορφές τους.

Πηγή : Ενοριακή ζωή

Το Πάσχα του Μεχμέτ Μπέη - Μια συγκλονιστική ιστορία με Κρυπτοχριστιανούς

 

από το Αναγνωστικό της Στ Δημοτικού του 1947

   Είναι τρεις η ώρα μετά τα μεσάνυχτα και σπάνιοι οι διαβάτες στο δρόμο. Είναι οι τελευταίοι που γυρίζουν από την πρώτη Ανάσταση και πηγαίνουν βιαστικοί στα σπίτια τους.
Σε λίγο τίποτε πια δεν ακούεται και νεκρική σιγή βασιλεύει σ’ όλη την  τούρκικη συνοικία του Ηρακλείου.
Ξαφνικά, ανοίγει αθόρυβα η αυλόπορτα ενός μεγάλου σπιτιού και προβάλλει ανθρώπινο κεφάλι. Γυρίζει δεξιά και αριστερά και παρατηρεί με προσοχή μέσα στα σκοτάδι. Τραβιέται μέσα και πάλι ξαναφαίνεται και κοιτάζει με προσοχή.

Πηγή : Αγια μετέωρα

Θέλεις να γίνεις ενάρετος; Κάνε μόνο την αρχή.

          

 

Αλήθεια, πες μου, στην περίπτωση όλων των τεχνών, όταν θέλουμε να ασχοληθούμε με αυτές, αρκούμαστε μόνο στη θέληση ή και επιδιδόμαστε με δραστηριότητα στα έργα; … Δεν αρκεί μόνο το να θέλεις, αλλά πρέπει να προστεθεί καί τό έργο, ενώ εδώ θέλοντας ν’ ανεβείς στον ουρανόν, λες «θέλω», μόνο; Πως τότε, λέγει, έλεγες, ότι αρκεί το να θέλει κανείς;

Η θέλησις πρέπει να συνοδεύεται από τα έργα, πρέπει και να επιχειρήται το πράγμα, πρέπει και να κοπιάση κανείς.

Λογισμοί που πολλές φορές δεν σε αφήνουν να πάρεις ανάσα.

π. Εφραίμ

Είναι οι λογισμοί που πολλές φορές δεν σε αφήνουν να πάρεις ανάσα. 

Είσαι μια χαρά, ήρεμος ,αναπαυμένος και ξαφνικά από το πουθενά, έρχεται ένας λογισμός και σε αναστατώνει. Και ξαφνικά έρχεται κι άλλος και άλλος και γίνεσαι σπηλιά από ληστρικούς λογισμούς.

Αδιέξοδο... Τι να κάνω. Πως να το αντιμετωπίσω;

Να τα δούμε λίγο με τη σειρά;

Ένας μεγάλος ιεροκήρυκας

Κάποτε ένας παππούλης ανηφόρησε σε ένα απομακρισμένο χωριό με σκοπό να στηρίξει και να παρηγορήσει τους αποκαμωμένους . Το χωριό σκαρφαλωμένο στα γρεμνά, ζωντανή ζωγραφιά ,είχε ένα εκκλησάκι στη μέση και πλάι σαν μάνα τα παραμυθένια πέτρινα σπίτια. Πίσω από το ιερό της εκκλησιάς στεκόταν το κοιμητήρι του χωριού με τα καντηλάκια πάντα αναμμένα που έδενε το χτές και το σήμερα.

«Εγώ θέλω να γίνω Χριστιανός!»

Βρισκόμαστε σε κάποιο γραφικό χωριουδάκι του Ζαΐρ (σημερινό Κογκό). Η τροπική βλάστηση γύρω βρίσκεται σε έξαρση. Οι μπανανιές πιο κει, κατάμεστες από καρπούς, γέρνουν τα κλαδιά τους κι ο φοίνικας δίπλα στη χορταρένια καλύβα καμαρώνει περήφανος για τη λεβεντιά του!

 

 

 

Πηγή : Αγια Μετέωρα

Γέρ. Παΐσιος Αγιορείτης΄΄Οι δοκιμασίες βοηθούν να συνέλθουν οι άνθρωποι΄΄

  

-Γέροντα, μαθαίνω για την ταλαιπωρία των δικών μου. Θα τελειώσουν ποτέ τα βάσανά τους;
– Κάνε υπομονή, αδελφή μου, και μη χάνεις την ελπίδα σου στον Θεό. Όπως κατάλαβα από όλες τις δοκιμασίες που περνούν οι δικοί σου, ο Θεός σας αγαπάει και επιτρέπει όλες αυτές τις δοκιμασίες για ένα λαμπικάρισμα πνευματικό ολόκληρης της οικογένειας. Εάν εξετάσουμε κοσμικά τις δοκιμασίες της οικογένειάς σου, φαίνεστε δυστυχισμένοι. Εάν όμως τις εξετάσουμε πνευματικά, είστε ευτυχισμένοι, και στην άλλη ζωή θα σας ζηλεύουν όσοι θεωρούνται σε τούτη την ζωή ευτυχισμένοι.
Με αυτόν τον τρόπο ασκούνται και οι γονείς σου, μια που τον αρχοντικό τρόπο, τον πνευματικό, δεν τον γνωρίζουν ή δεν τον καταλαβαίνουν. Πάντως, κρύβεται ένα μυστήριο στις δοκιμασίες του σπιτιού σου, αλλά και σε ωρισμένα άλλα σπίτια, ενώ γίνεται τόση προσευχή! «Τις οίδε τα κρίματα του Θεού;»[2]. Ο Θεός να βάλη το χέρι Του και να δώση τέρμα στις δοκιμασίες.
Πηγή : Διακόνημα

Πότε κάνουμε το σταυρό μας κατά τις ακολουθίες

  

Κάνουμε τον σταυρό μας:
1. Μόλις ανάψουμε το κερί μας.
2. Όταν μπαίνουμε στους Ιερούς Ναούς και όταν βγαίνουμε από αυτούς.
3. Στην αρχή κάθε ακολουθίας.
4. Σε κάθε Τριαδική εκφώνηση.
Δηλαδή κάθε φορά που θα λέγεται ή θα ψάλλεται το: «Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι», η όταν ακούγεται το «… του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος…».
5. Σε κάθε εκφώνηση της Παναγίας:
«Της Παναγίας, αχράντου, υπερευλογημένης, ενδόξου, Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας…» που υπάρχει στα Ειρηνικά, Πληρωτικά και Μικρές Συναπτές.
6. Στα Απολυτίκια ή Τροπάρια όταν και όπου ακούγεται το όνομα του Αγίου ή της Αγίας της ημέρας, του Ναού κλπ.
7. Στον Όρθρο, όταν ψάλλεται, επαναλαμβανόμενο, το Μεγαλυνάριο της Παναγίας: «Την τιμιωτέραν των Χερουβείμ και ενδοξοτέραν ασυγκρίτως των Σεραφείμ…». Το σταυρό μας είναι προτιμότερο να τον κάνουμε , όταν φθάνει η ψαλμωδία στο: «…την όντως Θεοτόκον …», για να τονίζεται η πίστη ότι εγέννησε Θεόν.
Πηγή : Διακόνημα

Η Αγία Ταβιθά η ελεήμων

 

1. του Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου, δασκάλου 

Η ΕΛΕΗΜΩΝ ΠΙΣΤΗ: Η αγία Ταβιθά, όπως μας αναφέρει ο Ευαγγελιστής Λουκάς, ήταν μια πολύ φιλάνθρωπος χριστιανή, η οποία σε όλη της τη ζωή έκανε καλά έργα και ελεημοσύνες. Στη συριακή γλώσσα η λέξη Ταβιθά ερμηνεύεται ως “η Δορκάς”, που στα αρχαία ελληνικά σημαίνει “ζαρκάδι”. Η αγία Ταβιθά κατοικούσε στην πόλη Ιόππη, κι όπως πληροφορούμαστε από το βιβλίο των Πράξεων των Αποστόλων, ασκούσε την τέχνη της υφάντριας, υφαίνοντας χιτώνες και ιμάτια, τα οποία πωλούσε και τα λεφτά που μάζευε, εκτός από μικροποσά απαραίτητα για τη διατροφή της, τα διέθετε για την ανακούφιση των φτωχών και ειδικά των χηρών και των ορφανών.
Πηγή : ακτίνες

Πόσο εύκολα ξεχνούμε...

Μητροπολίτου Χονγκ-Κονγκ 

κ. Νεκταρίου

Η ιστορία του παραλυτικού της Βησθεσδά πού ακούσαμε σήμερα στην θεία Λειτουργία απευθύνεται σε εμάς τους χριστιανούς που συγκροτούμε την ευχαριστιακή σύναξη, το Σώμα του Χριστού.

Είναι τραγικό το γεγονός ότι ο λόγος του παραλυτικού «άνθρωπον ουκ έχω» είναι μια πραγματικότητα που την ζούν αρκετοί χριστιανοί εντός του εκκλησιαστικού σώματος.

Πηγή : Ενοριακή ζωή

Βαπτίσεις στην Μπούνια του Κονγκό

Timotheos Ntumba




Πηγή : Στον Ορθόδοξο Αμπελώνα της Αφρικής

Πεντηκοστάριο… μια σχεδόν άγνωστη περίοδος.

Toυ π. Αντώνιου Χρήστου, Εφημέριου του Ι.Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου Δικηγορικών Γλυφάδας

Όλοι -λίγο, πολύ- γνωρίζουμε για την περίοδο του Τριωδίου. Όλοι έχουμε ακούσει και ζήσει τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή, ιδιαιτέρως βέβαια τη Μεγάλη Εβδομάδα και το Πάσχα. 

Όμως από την Κυριακή του Πάσχα μεταβαίνουμε σε μια άλλη μεγάλη εκκλησιαστική περίοδο, που δυστυχώς δεν είναι και τόσο γνωστή στον πολύ κόσμο, όσον αφορά την έκτασή της και, κυρίως, τη βαθιά θεολογική και εκκλησιαστική αξία της. Δυστυχώς, ό,τι γνωρίζουμε για αυτήν είναι επιφανειακό, αποσπασματικό και σκόρπιο θα λέγαμε.

Πηγή : ενοριακή ζωή

Ιεραποστολή! Πνεύμα θυσίας – παράδειγμα αυταπάρνησης!

Ο τάφοι των π. Χαρίτωνος Πνευματικάκη και του π. Χρυσοστόμου Παπασαραντόπουλου

αναδημοσίευση από την Τράπεζα Ιδεών
.

Η συγκλονιστική μαρτυρία του π. Χαρίτωνος Πνευματικάκη, για τις λεηλασίες του Οκτωβρίου 1991 στην Κανάγκα του Κογκό.

Η Ιεραποστολή μας στην KANANGA (MISSION ORTHODOXE GRECQUE) στις κρίσιμες μέρες του τρομερού “Pillage” -πιγιάζ- διαρπαγής, λεηλασίας – αυτοκαταστροφής του Ζαΐρ(1): ΕΚΙΝΔΥΝΕΨΑΜΕ! Αφού όλα εκαταστρέφοντο. Από τον στρατόν και τον λαόν!
Πηγή : Αντέχουμε

Μαζεύουμε τους κουμπαράδες της Ιεραποστολής μας

Λοιπόν πότε πέρασαν τόσοι μήνες από τότε που μοιράσαμε δωρεάν σε όλους τους φίλους της ιεραποστολής  μας τους κουμπαράδες.Ήρθε λοιπόν ο Ιούνιος  του 2016,δηλαδή ο μήνας της προετοιμασίας για την 5η αποστολή που πραγματοποιεί η Ιερά Μονή Παναγία Χρυσοπηγή  στην Ουγκάντα.

«Τέτοιους ανθρώπους θέλει ο Θεός…!»

Ήταν κάποια γυναίκα πάμφτωχη σ’ ένα μικρό χωριό της Αιτωλοακαρνανίας και είχε τρία παιδιά. Κατάφερε να τα μεγαλώσει με απίστευτες στερήσεις και δυσκολίες, όμως, με μία μοναδική αξιοπρέπεια! Αυτή, ήταν η κυρα-Βασιλική.

 

 

Πηγή : Αγια μετέωρα

Όσιος Παΐσιος: Ποια είναι η γνήσια Αγάπη;

Αγάπη προς τον Θεό!

Κατ’ εμέ η αγάπη είναι τριών ειδών: η σαρκική αγάπη, η οποία είναι γεμάτη πνευματικά μικρόβια, η κοσμική αγάπη, η οποία είναι φαινομενική, τυπική, υποκριτική, δίχως βάθος, και η πνευματική αγάπη, η οποία είναι αληθινή, η αγνή, η ακριβή αγάπη. 

Αυτή η αγάπη είναι αθάνατη!

 

 

 

Πηγή : Ενοριακή ζωή

Απλότητα στην Προσευχή

       
Ήταν ένα μοναστήρι, όπου όλοι οι μοναχοί είχαν γεράσει και πεθάνει, εκτός από ένα, που ζούσε εκεί σαν ερημίτης. Ο μοναχός αυτός ήταν τελείως αγράμματος, αλλά είχε δυνατή και απλή πίστη.
Καθώς έκανε τις ακολουθίες του και τα διακονήματα του, πίστευε ότι ο Χριστός και οι Άγιοι είναι ζωντανοί και τον συντροφεύουν, γι’ αυτό και τους μιλούσε τακτικά, όπως μιλά κανείς σε ζωντανούς ανθρώπους.
Μια μέρα που βγήκε από το Μοναστήρι, μπήκαν σ’ αυτό ληστές, έκλεψαν ότι βρήκαν, τα φόρτωσαν στα ζώα τους κι έφυγαν.
Όταν επέστρεψε ο μοναχός και είδε το γυμνωμένο Μοναστήρι, ταράχθηκε. Αμέσως έτρεξε στο Ναό, που ήταν αφιερωμένος στον Άγιο Νικόλαο, στάθηκε μπροστά στον προστάτη του Μοναστηριού Άγιο και άρχισε να διαμαρτύρεται: «Άγιε μου Νικόλα, τι έγινε εδώ όταν έλειπα; Ήρθαν κακοί άνθρωποι και έκλεψαν το Μοναστήρι κι εσύ τους κοίταζες και δεν μιλούσες; Τι έκανες για να εμποδίσεις τους κλέφτες;
Πηγή : Αγια Μετέωρα

Το καλό που σου έκανα… συνέχισέ το!

       
Θα ‘θελα να σας μεταφέρω μια ιστορία κάπως διαφορετική, ίσως ουτοπική μα δυνατή και με νόημα μεγάλο. Κάτι που έχουμε ανάγκη πια, σε ότι συμβαίνει δίπλα μας τούτες τις μέρες…
Πριν από χρόνια ένας σπουδαίος γιατρός ταξίδευε με την οικογένειά του στην έρημο με ένα τροχόσπιτο. Ξαφνικά, μετά από ένα απότομο τράνταγμα, το αυτοκίνητο στρίβει δεξιά στο πλάι του δρόμου.
Λάστιχο στον μπροστινό δεξί τροχό. Τα δίδυμα έχουν τρομάξει, η γυναίκα του προσπαθεί να τα ηρεμήσει. «Μην ανησυχείτε», τους λέει, «θα βάλω τη ρεζέρβα και θα συνεχίσουμε». Πράγματι, αλλάζει το λάστιχο με μεγάλο κόπο.
Πηγή : Αγια Μετέωρα

Από το θάνατο στη ζωή.

Το χριστιανικό Ευαγγέλιο, ότι δηλ. ο Χριστός «θανάτῳ θάνατον πατήσας καί τοῖς ἐν τοῖς μνήμασιν, ζωήν χαρισάμενος», απευθύνεται στον καθένα μας και σε κάθε εποχή. Τίποτε δεν είναι περισσότερο σημαντικό, από αυτήν τη διακήρυξη. Θα ήθελα να επισημάνω, ωστόσο, ότι και τίποτε δεν είναι περισσότερο δύσκολο σήμερα, καθώς ο τρόπος που κατανοούμε τη σχέση ανάμεσα στη ζωή και το θάνατο έχει θεμελιωδώς μεταβληθεί κατά τη διάρκεια του τελευταίου αιώνα, μ’ έναν τρόπο πράγματι ριζικό, μετατοπίζοντας την όλη συζήτηση σ’ ένα εντελώς διαφορετικό επίπεδο, τουλάχιστον όσον αφορά στη Δύση, και ιδιαίτερα στην ολοένα και περισσότερο εκπολιτισμένη Δύση.

Πηγή : Με παρρησία

"Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ"

pentapostagma.gr

Γράφει ο μοναχός Μωυσής, Αγιορείτης
Τα στοιχεία τα κύρια της Σαρακοστής είναι η προσευχή και η νηστεία. Η προσευχή προϋποθέτει την πίστη. Ένας μη προσευχόμενος είναι αβοήθητος, ανασφαλής, τυφλός και μόνος. Δένεται με τη γη, την ύλη, δεν γνωρίζει να πετά ψηλά, να σελαγίζει στους ουρανούς, να έχει απαραίτητη ουράνια συνδρομή. Είναι μαγνητισμένος, δεμένος, προσκολλημένος στα φθαρτά γήινα. Δεν ξαγγιστρώνεται εύκολα. Προσπαθεί να θησαυρίζει στη γη. Αναζητά συνεχώς ηδονές, για να τον χαροποιήσουν, αλλά μάλλον οδύνη του δίνουν. Λυπηρό και αξιοθρήνητο να ψάχνει τη χαρά στη λάσπη.

Εξωτερική Ιεραποστολή: "Ένα μεγάλο και πλούσιο έργο που αξίζει και πρέπει να συνεχιστεί!"

Η γνωστή, μεγάλη και δύσκολη οικονομική κρίση στην Ελλάδα είχε σοβαρή, δυσμενή επίπτωση και στην ορθόδοξη εξωτερική ιεραποστολή.

Στην Ινδία ακόμη και σήμερα δίνεται πρωινό και μεσημεριανό συσσίτιο σε φτωχά παιδιά και άστεγους ανάπηρους. Λειτουργούν δωρεάν πέντε ιατρεία και πέντε σχολεία σε απομακρυσμένα χωριά. Στο ορφανοτροφείο θηλέων πολλά κορίτσια σώθηκαν από τη βία και την πορνεία. Στο ορφανοτροφείο αρρένων βρήκαν θαλπωρή πολλά αγόρια και γλίτωσαν από τους κινδύνους της νύχτας και των δρόμων. Με τη συνδρομή των καλών φίλων της ιεραποστολής μαθαίνουν γράμματα πολλά παιδιά, όπως αναφέρει η μοναχή Νεκταρία.
πηγή στον Ορθόδοξο Αμπελώνα της Αφρικής

"Τί να κάνω τώρα Θεέ μου ;"

 

Ετούτη είναι μια αληθινή ιστορία, που μας την αφηγήθηκε κάποιος που την έζησε από κοντά.

Ο άντρας και η γυναίκα ήταν πρόσφυγες από την Σμύρνη.

Ο παππούς που μας είπε γι αυτούς, τους γνώρισε στην Αθήνα.

Ήταν μόνοι,κατάμονοι, δίχως συγγενείς όπως οι περισσότεροι από τους ξεσπιτωμένους της Ανατολής. Ούτε παιδιά είχαν.

Δυο απλοί και πονεμένοι άνθρωποι που ποτέ δεν έδειξαν τον πόνο τους. Μόνο την ελπίδα τους στον Κύριο που ξημερώνει τις μέρες έβλεπες και την φτώχεια τους που δεν γινόταν να κρυφτεί.

πηγή αηδόνι

Ευλογημένες στιγμές στην Κένυα

Makarios Tillyrides Kenyas

Η αντίστασις στους πειρασμούς...

Ο πειρασμός σ’ αυτόν τον κόσμο είναι αναπόφευκτος

ΑΔΥΝΑΤΟΝ είναι να περάσουμε αυτή τη ζωή, χωρίς λύπες και δοκιμασίες. Γι’ αυτό ακριβώς λέγει ο Ιώβ: «πειρατήριόν εστίν ο βίος του ανθρώπου επί της γης» (Ιώβ, δ’, 1).

 

 

Πηγή : Ενοριακή ζωή

Η αγάπη δε θα πάψει να υπάρχει ποτέ

Με τις ευχές του νέου μας Μητροπολίτη κ. Ιωάννη, μέσα στην ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο που όλοι μας διανύουμε, ζούμε ένα θαύμα…

Πράγματι, αληθινός ο λόγος του Ευαγγελίου μας, που μας διαβεβαιώνει ότι ποτέ η αγάπη δε θα πάψει να υπάρχει! Τι μεγαλύτερη απόδειξη μπορεί να ζητά η ψυχή μας να βεβαιωθεί για του λόγου το αληθές, όταν, εν μέσω μεγάλης κρίσης, άνθρωποι από την Ελλάδα απλοί, ανώνυμοι και φτωχοί συνεργάζονται και κατορθώνουν να γεμίσουν ένα εμπορευματοκιβώτιο 25 τόνων με ένα σωρό καλούδια και να το στείλουν, για να μοιραστεί στους φτωχούς και δυσκολεμένους αδελφούς τους στο Μαλάουι;

Πηγή : Ορθόδοξη Ιεραποστολή

Η κατάκριση μας χαρακώνει βαθειά.

 

Θα κάνω υπομονή. Δεν θα μιλήσω όταν οι άλλοι λένε. Δεν θα πω τίποτα. θα κρατηθώ.

Δαγκώνω τα χείλη μου και κεί που θαρρώ πως έδωσα τη μάχη και βγήκα νικητής, μία μικρή φράση δειλά, γρήγορα γίνεται χείμαρος...

 

 

 

Αυτό το καλοκαίρι ετοιμάζουμε την 5 η αποστολή μας στην Ουγκάντα .

 Κάθε καλοκαίρι η Ιερά Μονή Παναγίας Χρυσοπηγής Πολυδενδρίου Αττικής διοργανώνει αποστολή στην Αφρικανική χώρα της Ουγκάντας,Για πέμπτη συνεχή χρονιά φέτος θα προσπαθήσουμε για δύο μήνες από τον Ιούλιο έως τον Αύγουστο του 2016,να βοηθήσουμε όπως και όσο μπορούμε στον ιεραποστολικό και φιλανθρωπικό Αμπελώνα της χώρας.
Κατά την παραμονή μας στη χώρα ...επισκεπτόμαστε με τους συνεγάτες της αποστολής μας ιεραποστολικά κλιμάκια μοιράζοντας εκκλησιαστικά είδη στους ιερείς και καταγράφοντας μικρές ή μεγαλύτερες ανάγκες των Ναών και των σχολείων.

Ένας 17χρονος στέλνει γράμμα στο Χριστό

       
Ιησού ...;Χριστέ ...;. είμαι ένα απλό παιδί, αν και έκλεισα τα 17 μου. Είναι η ηλικία της εφηβείας, αλλά δε θέλω και δε μπορώ να τη σκέφτομαι. Δυσκολεύομαι.
Σου γράφω κάποιες σκέψεις. Δεν είμαι σίγουρος ότι θα τις λάβεις. Δεν έχεις κάποια διεύθυνση. Δε ξέρω που βρίσκεσαι και στο κάτω- κάτω ποιος είσαι Εσύ. Ο κόσμος δε μου λέει σχεδόν τίποτα για Σένα. Δε Σε γνωρίζει και ούτε που θέλει να Σε γνωρίσει. Προσπάθησα να μάθω κάποια πράγματα για Σένα, αλλά δεν κατάφερα τίποτα. Ούτε τουλάχιστον τα' όνομά Σου δε προφέρουν οι άνθρωποι που βρίσκονται γύρω μου. Και τότε, Χριστέ, πώς να Σε βρω; Που βρίσκεσαι; Ποιος είσαι;
Πηγή : Αγια Μετέωρα

Αρχή μετανοίας...

Πώς θα μετανοήσει κανείς; Πώς θ' αρχίσει; Χρειάζεται να ξαποστάσει κατ' αρχάς, να ξελαχανιάσει από το καθημερινό τρεχαλητό, το κυνηγητό της ηδονής, να στραφεί προς τα μέσα του, να κινηθεί από τη συνεχή ετεροπαρατήρηση στην αυτοπαρατήρηση, από το κουτσομπολιό των πάντων στη συνομιλία με τον άγνωστο εαυτό του.

 

 

Πηγή : Με παρρησία

Πάσχα 2016 στο χωριό Λουγκουζί της Ουγκάντας (Γ μέρος)

Και με την τελευταία μας ανάρτηση ολοκληρώνουμε σήμερα το αφιέρωμά μας στη Μεγάλη Εβδομάδα και το Πάσχα στο Λουγκουζί της Ουγκάντας. Μετά την τέλεση της Θείας Λειτουργίας και το μοίρασμα των αυγών, κάθισαν όλοι στο κοινό πασχαλινό τραπέζι και χάρηκαν με την καρδιά τους. Έψαλλαν,τραγούδησαν, γιόρτασαν.Το φως του Αναστημένου Χριστού να μας σκεπάζει όλους!!

Χριστός Ανέστη. !!

 

 

Κάθοδος στον Άδη

Καθώς, λοιπόν, αυτά γίνονταν και λέγονταν στον Άδη και όλα σείονταν και ο Κύ­ριος κόντευε να φτάσει πια στα έσχατα βάθη, ο Αδάμ εκείνος ο πρωτοδημιούργητος και πρωτόπλαστος και πρωτόθνητος, πού βρι­σκόταν σφιχτοδεμένος πιο βαθιά απ' όλους, άκουσε τα βήματα του Κυρίου, πού πλησίαζε τους φυλακισμένους, και αναγνώρισε τη φωνή Του, καθώς περπατούσε μέσα στη φυλακή. Στράφηκε τότε σ' όλους, όσοι ήταν μαζί του δέσμιοι για αιώνες, και τους είπε: "Κρότο βη­μάτων ακούω Κάποιου πού μας ζυγώνει. Κι αν πραγματικά αξιωθήκαμε να φτάσει Εκεί­νος ως εδώ, τότε είμαστε ελεύθεροι! Αν στ' αλήθεια Τον δούμε ανάμεσά μας, τότε σωθή­καμε απ' τον άδη!".

Πηγή : Αρχαγγέλων τόπος

Ιεραποστολή: Απαίτηση των καιρών, χρέος αγάπης

Άγνοια και αδιαφορία. Αυτό χαρακτηρίζει τους περισσότερους συνανθρώπους μας στη σχέση τους με την πίστη. Αυτό διαπιστώνει κανείς και μεταξύ των νέων ανθρώπων. Όχι τόσο αντίδραση και πολεμική όσο παχυλή άγνοια και τέλεια αδιαφορία.
Οι νέοι σήμερα δεν δηλώνουν άθεοι και άπιστοι. Δεν αποποιούνται την ιδιότητά τους ως χριστιανών. Πιστεύουν στο Θεό και ελπίζουν στη βοήθειά Του. Δεν γνωρίζουν όμως ή δεν τολμούν να προχωρήσουν σε κάτι περισσότερο. Διατηρούν μία τυπική σχέση με την Εκκλησία και έτσι παραμένουν ανυποψίαστοι για το μυστικό βάθος που κρύβει η πνευματική ζωή. Δεν έχουν γευθεί και συνεπώς δεν ξέρουν.
Αγνοούν τι σημαίνει να εμπιστεύεσαι στον Θεό τα προβλήματά σου, να μετανοείς και να ειρηνεύει η ψυχή σου, να σκορπίζεις αγάπη και να γεμίζει χαρά, να αγωνίζεσαι εναντίον του κακού εαυτού σου και να ανακαλύπτεις τη χάρη του Θεού για να σε αναδεικνύει νικητή στον αγώνα σου
Πηγή :Χριστιανική Φοιτητική δράση

Πάσχα 2016 στο Λουγκουζί της Ουγκάντας ( Β μέρος )

Μετά τη δημοσίευση των φωτογραφιών της Μεγάλης Παρασκευής από το χωριό μας, της Ιεραποστολής μας στο Λουγκουζί της Ουγκάντας,σειρά έχουν τώρα οι φωτογραφίες από την εορτή του Πάσχα .Χαρούμενα πρόσωπα,χαμόγελα πλατειά,μεγάλες καρδιές.Συμπληρώνουμε το φωτογραφικό οδοιπορικό με μερικές φωτογραφίες από την Κυριακή των Βαίων.Το φως της αναστάσεως να φωτίζει τις ψυχές μας.Χριστός Ανέστη !!

Ανάστασιν Χριστού θεασάμενοι...

Στα κείμενα της Αγίας Γραφής παρουσιάζονται ένδεκα εμφανίσεις του Αναστάντος Χριστού, από τις οποίες οι δέκα έγιναν στο διάστημα μεταξύ της Αναστάσεως και της Αναλήψεως και μία μετά την Πεντηκοστή. Μερικές από αυτές περιγράφονται αναλυτικά και άλλες απλώς απαριθμούνται. Καί, βέβαια, πρέπει να πούμε ότι δεν περιγράφονται όλες από τους ίδιους Ευαγγελιστάς, δηλαδή δεν αναφέρονται και οι ένδεκα σε κάθε ένα ξεχωριστό Ευαγγέλιο, αλλά μερικές μνημονεύονται από τον έναν Ευαγγελιστή και μερικές από τον άλλο.

πηγή : Αρχαγγέλων τόπος

Μεγάλη εβδομάδα 2016 στο Λουγκουζί της Ουγκάντας ( Α μέρος )

Με κατάνυξη και χρώμα αφρικάνικο τελέσθηκαν και φέτος οι ιερές ακολουθίες  στο χωριό της ιεραποστολής μας στο Λουγκουζί της Ουγκάντας.Αυτή τη φορά με πρωτοφανή συμμετοχή κόσμου.
Η συνδρομή και παρουσία τους όμως υπήρξε μεγάλη και στη διάρκεια της Μεγάλης Εβδομάδος.Με την ετοιμασία του ναού,του φαγητού,του επιταφίου,και βέβαια της εορτής του Πάσχα.Ενα μικρό φωτογραφικό αφιέρωμα ετοιμάσαμε στη συνέχεια που θα ολοκληρωθεί σε τρία μέρη.Σαν ευχαριστώ στον Άγιο Θεό για τις δωρεές που  μας χαρίζει και σαν αντίδωρο σε όλους τους ανθρώπους που αγαπούν και συντηρούν την ιεραποστολή.Χριστός Ανέστη!!

Κρίμα! Δυο ανάσες δίπλα του, δυο ανάσες.

Του Ηλία Λιαμή, δρ Θεολογίας, Αρχισυντάκτη της ιστοσελίδας http://www.catichisis.gr

.... Κρίμα! Κρίμα! Δυο ανάσες δίπλα του, δυο ανάσες. Και να πεις ότι δεν είχατε τη διάθεση, δεν είχατε την πίστη!

Βγαίνω από το σκοτεινό τούνελ των άσκοπων καθημερινών συγκρούσεων. Στέκομαι μπροστά στην «Πορεία προς Εμμαούς». Ο πιο κοινότυπος πίνακας των αστικών σπιτιών της δεκαετίας του ’60. Μα ο πίνακας του δικού μου σπιτιού, εκεί, στο βάθος του σαλονιού, διαφέρει. Δεν έχει μόνο τα χρώματα της reproduction. Επάνω του κρατάει όλες τις παιδικές μου στιγμές, τις άπειρες παιδικές μου στιγμές, που ξόδεψα να τον παρατηρώ. Τα θεόρατα δέντρα, το πέτρινο γεφύρι, η γλυκιά σκιά του μονοπατιού, η Εμμαούς στο βάθος. Κι εκεί, στο κέντρο, τρεις φιγούρες. 

Πηγή : Ενοριακή ζωή