Πως να αντέξουμε σ᾽ έναν κόσμο χωρίς Θεό;

Ο Χριστός ζήτησε
από όσους
πιστέψουν σ’  Αυτόν
να έχουν θάρρος,
διότι νίκησε τον κόσμο
και τη νοοτροπία Του.


Πρωτ. Θεμιστοκλή Μουρτζανού
Ως χριστιανοί που ζούμε στον κόσμο αισθανόμαστε συχνά απελπισία. Πώς μπορούμε να συνεννοηθούμε με τους ανθρώπους που δεν αγαπούνε τον Θεό ή είναι αδιάφοροι; Πώς μπορούμε να έχουμε τη χαρά της πίστης, όταν ο κόσμος ζει μέσα σε τόση αγωνία, όταν το κακό κυριαρχεί, όταν οι ευχάριστες ειδήσεις τείνουν να εξαφανιστούν, όταν το κακό και ο θάνατος κυριεύουν τη ζωή μας;  Όταν το μόνο για το οποίο γίνεται λόγος είναι η κρίση; Όταν η σχεδόν αποκλειστική ενασχόληση των ανθρώπων είναι ο εαυτός τους, η ικανοποίηση των επιθυμιών τους και η απαισιοδοξία και το παράπονο για το ότι αυτό δεν είναι εφικτό;  Όταν ακούμε συνεχώς το «να περνάς καλά»  ως στόχο και όχι το «να ξέρεις γιατί ζεις»;
Πηγ΄: Συνοδοιπορία

Η εμπιστοσύνη στο Θεό δοκιμάζεται «σκληρά».

Η οδός του χριστιανού σε γενικές γραμμές είναι τέτοιας λογής. Στην αρχή ο άνθρωπος προσελκύεται από το Θεό με τη δωρεά της χάρης, κι όταν έχει πια προσελκυσθεί, τότε αρχίζει μακρά περίοδος δοκιμασίας. Δοκιμάζεται η ελευθερία του ανθρώπου και η εμπιστοσύνη του στο Θεό, και δοκιμάζεται «σκληρά».

Πηγή : Ενοριακή ζωή

ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΡΑΓΕ Η ΛΕΞΗ «ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ»; .

Πηγή : Αγιορείτικο βήμα και askitikon.eu         

Η λέξη «Συγχωρώ» είναι σύνθετη λέξη και αποτελείται από τις λέξεις Συν + Χωρώ, με άλλα λόγια «χωράμε και οι δυο μαζί» ή «βρίσκεις χώρο μέσα μου».

Είναι η συνειδητή αυτή στάση να αφήσουμε κάποιον να «χωρέσει στην καρδιά μας». Όταν αρνούμαστε να συγχωρήσουμε τον διπλανό μας θωρακίζουμε την ψυχή μας κατά τέτοιο τρόπο ώστε δε βρίσκει χώρο μέσα μας.

Αν και ο θυμός είναι ένα ανθρώπινο συναίσθημα που πολλές φορές προκαλείται από πραγματικά αίτια και δικαιολογείται, ωστόσο δε θα πρέπει να αποτελεί τρόπο ζωής.

Μεγάλη Δευτέρα-Ιωσήφ του Παγκάλου

Η Μεγάλη Τεσσαρακοστή, η πιο κατανυκτική και πένθιμη περίοδος του έτους, κλείνει με την κορύφωσή της στην Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα. Είναι Αγία και Μεγάλη, επειδή θα ζήσουμε κάτι μεγάλο, κάτι το συνταρακτικό. Είναι η εβδομάδα των Παθών του Κυρίου μας, η οποία θα κλείσει με την λαμπροτέρα Ανάστασή Του κατά την Κυριακή του Πάσχα. Δεν φτάνουν τα λόγια και οι σκέψεις μας να μιλήσουμε για την καθεμιά ημέρα ξεχωριστά της Μεγάλης Εβδομάδας, γιατί είναι πάρα πολλά. 

Η Μεγάλη Δευτέρα είναι αφιερωμένη στη μνήμη του Ιωσήφ, του επονομαζομένου «Παγκάλου», του γιου του Ιακώβ, που αναφέρεται στην Παλαιά Διαθήκη (Γεν. 37-50). Ο Ιωσήφ ήταν ο μικρότερος γιος του Ιακώβ ο οποίος όμως φθονήθηκε από τα αδέλφια του λόγω της ενάρετης ζωής του. Επίσης, αυτή τη μέρα θυμόμαστε και το περιστατικό με την άκαρπη συκιά, την οποία ο Χριστός καταράστηκε και ξεράθηκε με έναν Του λόγο (βλ. Λκ. 13, 1-9).
Πηγή : Διακόνημα

Η Παναγία έσωσε ένα ευλαβικό παιδί!

 

Στα μέρη της Λομβαρδίας ζούσε ένα αντρόγυνο πολύ ενάρετο.
Έτρεφαν για την Παναγία τόση πολύ ευλάβεια, που αγιογράφησαν με πολύ πόθο σε έναν από τους τοίχους του σπιτιού τους την εικόνα της, ξοδεύοντας πολλά χρήματα για να γίνει ωραία και ευπαρουσίαστη.
Κάθε μέρα και ώρα, όσες φορές κι αν περνούσαν μπροστά από την αγία εικόνα της, προσκυνούσαν την Παναγία και της έλεγαν τον αγγελικό ασπασμό.

Πηγή : Διακόνημα

Απόρριψη της απογνώσεως

Δεν πρέπει όμως ν’ απελπιζόμαστε, όταν δεν είμαστε όπως πρέπει να είμαστε. Κακό είναι βέβαια, άνθρωπε, που αμάρτησες. Γιατί όμως αδικείς το Θεό και από άγνοιά σου τον νομίζεις αδύνατο; Μήπως δεν μπορεί να σώσει την ψυχή σου Εκείνος που έκανε για σένα αυτόν τον τόσο μεγάλο κόσμο που βλέπεις; Κι αν πεις ότι «αυτό μάλλον καταδίκη μου είναι, όπως και η συγκατάβασή Του», μετανόησε και δέχεται τη μετάνοιά σου, όπως του ασώτου και της πόρνης.

Αν ούτε αυτό δεν μπορείς να κάνεις, αλλά από συνήθεια αμαρτάνεις σ’ εκείνα που δεν θέλεις, έχε ταπείνωση σαν τον τελώνη και αυτό είναι αρκετό για τη σωτηρία σου. Γιατί εκείνος που αμαρτάνει χωρίς να μετανοεί, αλλά δεν απελπίζεται, εξ ανάγκης βάζει τον εαυτό του κάτω απ’ όλη την κτίση και δεν τολμά να κατακρίνει ή να κατηγορήσει κανένα άνθρωπο. Θαυμάζει μάλλον τη φιλανθρωπία του Θεού και νιώθει ευγνωμοσύνη προς τον Ευεργέτη και αλλά πολλά καλά μπορεί να έχει. Και μ’ όλο που είναι υποχείριος του διαβόλου προς την αμαρτία, ωστόσο πάλι από το φόβο του Θεού παρακούει τον εχθρό που τον σπρώχνει στην απόγνωση, και γι’ αυτό είναι κάπως με το Θεό, αν έχει ευγνωμοσύνη, ευχαριστία, υπομονή, φόβο Θεού, και αν δεν κρίνει κανένα για να μην κριθεί, τα οποία είναι πάρα πολύ αναγκαία.
Όπως λέει ο Χρυσόστομος για τη γέενα, αυτή σχεδόν μας ευεργετεί περισσότερο από τη βασιλεία των ουρανών· γιατί εξαιτίας της πολλοί μπαίνουν στη βασιλεία, ενώ λόγω της βασιλείας λίγοι, με τη φιλανθρωπία βέβαια του Θεού. Αυτό γιατί η πρώτη μας διώχνει με το φόβο, ενώ η άλλη μας αγκαλιάζει, και σωζόμαστε και με τα δύο, με τη χάρη του Χριστού.
Πηγή : Διακόνημα

Ο Γέροντας Παΐσιος μιλά για τα μάγια και τα φυλαχτά.

Επειδή πολλές φορές σας μίλησα για τον παράδεισο, για τους Αγγέλους και για τους Αγίους, για να βοηθηθείτε, τώρα θα σας πω και λίγα λόγια την κόλαση και για τους δαίμονες, ώστε να γνωρίσετε με ποιους παλεύουμε, πάλι για να βοηθηθείτε.

Ήρθε στο καλύβι μου ένας νεαρός μάγος από το Θιβέτ και μου διηγήθηκε πολλά από τη ζωή του. Αυτό το παιδί, μόλις απογαλακτίστηκε, το αφιέρωσε ο πατέρας του, σε ηλικία τριών χρονών, σε μια ομάδα τριάντα μάγων ανώτερου βαθμού στο Θιβέτ, για να το μυήσουν στην τέχνη τους.

Πηγή : Ενοριακή ζωή

π. Λίβυος Γιατί αγαπώ τον Χριστό

Αγαπώ τον Χριστό γιατί όταν φοβάμαι θυμάμαι ότι φοβήθηκε στον κήπο της Γεσθημανής.
Αγαπώ τον Χριστό γιατί όταν δακρύζω, θυμάμαι ότι έκλαψε μπροστά στο τάφο του φίλου του.
Πηγή : Πεμπτουσία

Πώς πολεμείται το πάθος της μνησικακίας;

Ένα από τα πιο ολέθρια πάθη που ταλαιπωρεί πολλούς ανθρώπους είναι το πάθος της μνησικακίας. Μνησικακία σημαίνει: Θυμόμαστε με αντιπάθεια το κακό που μας έκαναν οι άλλοι. Δυσκολευόμαστε να τους συγχωρήσουμε. Σε ακραίες περιπτώσεις επιθυμούμε ακόμη και την εκδίκησή τους.

Πρόκειται για βαρύτατο πάθος που ως προς την πρόθεση ισοδυναμεί με ανθρωποκτονία σύμφωνα με τον λόγο της Αγίας Γραφής: «Πας ο μισών τον αδελφόν αυτού ανθρωποκτόνος εστί» (Α΄ Ιω. γ΄ 15). Αν θέλουμε το κακό του αδελφού μας, είναι σαν να θέλουμε να φονεύσουμε άνθρωπο.

Πηγή :Χριστιανική φοιτητική Δράση

''Πέφτει στα ίδια σφάλματα όποιος κατακρίνει τους άλλους''.

Μήν κατακρίνεις για να μήν περιπέσεις στα ίδια σφάλματα. 

- Γέροντα, πώς συμβαίνει, όταν κατακρίνω μια αδελφή για κάποιο σφάλμα της, σε λίγο να κάνω κι εγώ το ίδιο σφάλμα;- Αν κατακρίνει κανείς τον άλλον για ένα σφάλμα του και δεν καταλάβει την πτώση του, ώστε να μετανοήσει, συνήθως πέφτει στο ίδιο σφάλμα, για να το καταλάβει. Ο Θεός δηλαδή από αγάπη επιτρέπει ο άνθρωπος να αντιγράφει την κατάσταση αυτού τον οποίο κατέκρινε.

Πηγή : Ενοριακή ζωή

Η ΕΥΓΕΝΙΚΗ ΚΑΤΑΡΑ .

Πηγή : Αγιορείτικο βήμα και agiosmgefiras.blogspot         

Γέροντα, είναι σωστό να λέη κανείς γι'; αυτόν που τον αδικεί: «ας το βρη από τον Θεό»;

- Όποιος το λέει αυτό κοροϊδεύεται από τον πονηρό και δεν καταλαβαίνει ότι με αυτόν τον τρόπο καταριέται με ευγένεια.

Είναι μερικοί που λένε ότι είναι ευαίσθητοι και έχουν αγάπη και λεπτότητα και ανέχονται μεν τις αδικίες που τους κάνουν οι άνθρωποι, αλλά λένε: «Ας το βρουν από τον Θεό».

Σ' αυτήν την ζωή όλοι οι άνθρωποι δίνουμε εξετάσεις, για να περάσουμε στην άλλη την αιώνια, στον παράδεισο. Μου λέει ο λογισμός ότι αυτή η ευγενική κατάρα είναι κάτω από την πνευματική βάση και δεν επιτρέπεται σε Χριστιανό, γιατί ο Χριστός δεν μας δίδαξε τέτοιου είδους αγάπη, αλλά το «Πάτερ, άφες αυτοίς, ου γαρ οίδασι τι ποιούσι ».

Το βάπτισμα

Πηγή : Αγιορείτικο βήμα και  aktines.blogspot.gr         

Γράφει ο μοναχός Μωυσής, Αγιορείτης

Το βάπτισμα μας βάζει στην εκκλησία. Έτσι γινόμαστε χριστιανοί. Το άγιο βάπτισμα μας καθαρίζει από κάθε αμαρτία. Το χρίσμα, που γίνεται μετά το βάπτισμα, χαρίζει στον άνθρωπο τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος.

Παράδειγμα μας έδωσε ο ίδιος ο Χριστός με το να βαπτισθεί στον Ιορδάνη από τον Τίμιο Πρόδρομο. Μίλησε και είπε πως το θείο βάπτισμα είναι απαραίτητο για τη σωτηρία μας. Οι απόστολοι έλαβαν ξεκάθαρη εντολή από τον Χριστό να βαπτίζουν όσους πιστεύουν. Όσοι πιστεύουν, μπορούν να βαπτίζονται. Στα νήπια το έργο της κατήχησης αναλαμβάνει ο ανάδοχος. Αν λόγω έκτακτης ανάγκης τελέστηκε αεροβάπτισμα, θα πρέπει να ενημερωθεί ο ιερεύς για να το ολοκληρώσει. Ο κάθε βαπτισμένος δεν ξαναβαπτίζεται.

Ο ανάδοχος θα πρέπει να είναι πιστός και όχι πλούσιος. Να είναι συνειδητά μέλος της εκκλησίας, με μυστηριακή ζωή, έχει μάλιστα την ευθύνη να εισαγάγει το νέο μέλος στην εκκλησία. Δεν μπορεί ένας ανάδοχος να είναι άθεος, αιρετικός και αλλόθρησκος. Είναι υποχρεωμένος να μετανοήσει ειλικρινά και κατόπιν να οδηγήσει και άλλον στην εκκλησία. Ανάδοχοι δεν μπορούν να γίνουν οι μοναχοί, οι κληρικοί και οι γονείς του βαπτιζόμενου.

Ενορία και Θεία Ευχαριστία

  

Από το βιβλίο του πατρός Αντωνίου Αλεβιζοπούλου «Εφόδιον Ορθοδοξίας»

Κάθε φοράν κατά την οποίαν συνέρχονται οι χριστιανοί μιας ενορίας προς τέλεσιν της θείας ευχαριστίας γίνονται Εκκλησία, ολόκληρος η Εκκλησία…
Το γεγονός ότι η ενορία εκφράζει την ζωήν ολοκλήρου της Εκκλησίας, φανερώνεται και από την εν γένει πνευματικήν ζωήν των ενοριτών, η οποία πραγματώνεται εις τα πλαίσια της ζωής της ενορίας.
 Πηγή : Διακόνημα

Ο Άγιος Παϊσιος και ο πίνακας ζωγραφικής!

Κάποτε ένας ζωγράφος επισκέφτηκε τον Γέροντα Παΐσιο στο κελί του.

Ο γέροντας με εκείνο το πηγαίο και διδακτικό χιούμορ που τον διέκρινε, τον ρώτησε: Βρε παιδάκι μου, θα μπορούσες να με ζωγραφίσεις ένα πίνακα με το θέμα που θα σου πω; Θέλω να τον τοποθετήσω στο κελί μου!

Ο καλλιτέχνης προθυμότατα , λέει στον π. Παΐσιο:
Γέροντα με τα χαράς. Αυτή είναι η δουλειά μου. Τι θα θέλατε να έχει ο πίνακας ζωγραφικής που θα ετοιμάσω;

Πηγή : Ενοριακη ζωή

Η κατάργηση των οκτώ παθών

  

Η κατάργηση των οκτώ παθών ας γίνεται με τον εξής τρόπο:
Με την εγκράτεια καταργείται η γαστριμαργία.
Με τον θείο πόθο και την επιθυμία των μελλόντων αγαθών καταργείται η πορνεία.
Με την συμπάθεια προς τους φτωχούς καταργείται η φιλαργυρία.
Με την αγάπη και την καλοσύνη προς όλους καταργείται η οργή.
Με την πνευματική χαρά καταργείται η κοσμική λύπη.
Με την υπομονή, την καρτερία και την ευχαριστία προς τον Θεό καταργείται η ακηδία.
Με την κρυφή εργασία των αρετών και την συνεχή προσευχή με συντριβή καρδιάς, καταργείται η κενοδοξία.
πηγή : Διακόνημα

Μην απελπίζεσαι, μόνο να προσπαθείς!

]

 Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος

Όσα όμορφα λόγια κι αν γράφεις μέσα στο fb...
Όσες αναρτήσεις περί αγάπης κι αν κάνεις...
Όσα σοφά αποφθέγματα κι αν κοινοποιείς...
Μην πλανάσε. Δεν γίνεσαι καλός χριστιανός δι’αυτού του τρόπου.
—————————————
Χωρίς άσκηση ο χριστιανισμός σου είναι νόθος.
Χωρίς μυστηριακή ζωή, Χριστό δεν θα γνωρίσεις ποτέ.

Γέρων Παΐσιος: Η βοήθεια των Αγίων.

- Γέροντα, πώς αισθάνεται ο Άγιος Αρσένιος τώρα που απέκτησε ναό;

- Χαρά αισθάνεται, γιατί απέκτησε μαντρί και έβαλε μέσα τα πρόβατά του, για να τα προστατεύη.

- Ο κόσμος, Γέροντα, ύστερα από την αναγνώριση ενός Αγίου βοηθιέται περισσότερο;
- Φυσικά βοηθιέται. Οι Άγιοι, όταν αναγνωρίζωνται από την Εκκλησία, αισθάνονται υποχρέωση να μας βοηθούν? αναγκάζονται κατά κάποιον τρόπο να βοηθούν περισσότερο, αλλά και ο Θεός τους στέλνει να βοηθούν τον κόσμο.

- Μπορεί, Γέροντα, ένας Άγιος να ζητήση από τον Θεό να τιμούν οι άνθρωποι την μνήμη του;
- Όχι, οι Άγιοι δεν ζητούν τέτοια πράγματα. Δεν λένε στον Θεό: «Θεέ μου, να τιμούν οι πιστοί την μνήμη μου, για να τους βοηθάς», ή «όσους τιμούν την μνήμη μου, αυτούς μόνο να βοηθάς», αλλά λένε: «Θεέ μου, επειδή τιμούν την μνήμη μου, αντάμειψέ τους».

Πηγή : Ενοριακή ζωή

Άγιος Σιλουανός:περί ειρήνης και θυμού.

Ὅλοι ἐπιθυμοῦν τὴν εἰρήνη, μὰ δὲν ξέρουν πῶς νὰ τὴν ἀποκτήσουν. Ὁ Μέγας Παΐσιος κυριεύθηκε ἀπὸ θυμὸ καὶ παρακάλεσε τὸν Κύριο νὰ τὸν ἐλευθερώσει ἀπὸ αὐτὸ τὸ πάθος. Ὁ Κύριος ἐμφανίστηκε σ᾿ αὐτὸν καὶ τοῦ εἶπε: «Παΐσιε, ἂν θέλεις νὰ μὴν ὀργίζεσαι, μὴν ἐπιθυμεῖς τίποτε, μὴ κρίνεις καὶ μὴ μισήσεις κανένα καὶ θὰ ἔχεις τὴν εἰρήνη». Ἔτσι κάθε ἄνθρωπος ποὺ κάνει τὸ θέλημά του νὰ ὑποχωρεῖ ἔναντι τοῦ Θεοῦ καὶ τῶν ἀνθρώπων, θὰ εἶναι πάντα εἰρηνικὸς στὴν ψυχή. Ὅποιος ὅμως ἀγαπᾶ νὰ κάνει τὸ θέλημά του, αὐτὸς δὲν θἄχει εἰρήνη.

πηγή Αηδόνι

Το κακό δεν είναι απέξω, αλλά από μέσα μου…

Θα φύγω από τον τόπον αυτόν των πειρασμών! Αυτήν την απόφαση έλαβε ένας μοναχός, που νόμιζε ότι του έφταιγε ο τόπος και τα πρόσωπα του περιβάλλοντος εις το όποιον ζούσε, το μοναστήρι δηλαδή και οι συνάδελφοί του.

Διά να θυμώνει τόσον συχνά, διά να χάνει την ειρήνη του, διά να φιλόνικη και να ευρίσκεται εις διάστασιν, να φταίνε οι άλλοι. Έτσι σκέφτηκε. Απεφάσισε, λοιπόν, να αποσυρθεί σε κάποιο ερημικό μέρος, διά να απαλλαγή από τούς πειρασμούς, να ζήσει ειρηνικά και να προαχθεί εις την αρετή.

Και πραγματοποίησε την απόφαση του, Έπειτα από αρκετούς κόπους εγκατασταθεί εις το ερημικό μέρος πού διάλεξε. Και όμως, οι, πειρασμοί, δεν έλειψαν.

Την μία ημέρα πήγε να πιάσει την στάμνα του και την αναποδογύρισε. Προσπάθησε να την σηκώσει, αλλά πάλι του έπεσε. Αυτό ήταν ικανό να του ανάψει τέτοιο θυμό, ώστε να την πετάξει κάτω και να την κάνει κομμάτια. Την άλλην ημέρα, την στιγμήν πού προσπαθούσε να σπάσει ένα κλαρί…

Πηγή πενταπόσταγμα

Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, Δώστε, δώστε στους φτωχούς

Ξέρω ότι πολλοὶ απὸ τους συγκεντρωμένους πάλι θα μας κατηγορήσουν, όταν μιλούμε γι' αυτά, και θα πουν «Μή, σε παρακαλώ, μη γίνεσαι φορτικὸς και βαρετὸς στους ακροατές• άφησέ το στη συνείδηση του καθενός, άφησέ το στην κρίση των ακροατών• έτσι τώρα μας ντροπιάζεις, μας κάνεις να κοκκινίζουμε!...». Αλλ' όχι! Αυτὰ τα λόγια δεν τα ανέχομαι! Γιατί ούτε ο Παύλος ντρεπόταν να ενοχλή συνέχεια για τέτοια πράγματα και να ζητά σαν ζητιάνος. Εὰν έλεγα τούτο, δηλαδὴ δος μου, φέρε για τo σπίτι μου, ίσως να 'ταν ντροπή. Αν και ούτε τότε θα 'ταν ντροπή. «Οι γὰρ τῷ θυσιαστηρίῳ», λέγει, «προσεδρεύοντες, τῷ θυσιαστηρὶῳ συμμερίζονται» (Α' Κορ. 9,13). Πλην όμως πιθανὸν να με κατηγορούσε κάποιος, ότι μιλώ για τoν εαυτὸ μου• τώρα όμως παρακαλώ γι' αυτοὺς που στερούνται, μάλλον όχι γι' αυτοὺς που στερούνται, αλλὰ για σάς που δίνετε• γι' αυτὸ και μιλώ χωρὶς να ντρέπομαι. Ιερός Ναός Φανερωμένης Χολαργού