Μην απελπίζεσαι, μόνο να προσπαθείς!

]

 Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος

Όσα όμορφα λόγια κι αν γράφεις μέσα στο fb...
Όσες αναρτήσεις περί αγάπης κι αν κάνεις...
Όσα σοφά αποφθέγματα κι αν κοινοποιείς...
Μην πλανάσε. Δεν γίνεσαι καλός χριστιανός δι’αυτού του τρόπου.
—————————————
Χωρίς άσκηση ο χριστιανισμός σου είναι νόθος.
Χωρίς μυστηριακή ζωή, Χριστό δεν θα γνωρίσεις ποτέ.

—————————————
Μάθαμε όλοι μας να το παίζουμε καλοί, αγαθοί, σοφοί.
Γράφουμε και μιλούμε περί πνευματικών ζητημάτων, χωρίς να έχουμε κάνει ούτε μία μετάνοια στην ζωή μας.
Θεολογούμε χωρίς να προσευχόμαστε σχεδόν ποτέ.
Μπορεί να συναναστρεφόμαστε και Αγίους ανθρώπους αλλά παραμένουμε κολλημένοι στα πάθη μας, στις ιδιορρυθμίες μας, στον εγωισμό μας.
Γράφουμε σαν ειδήμονες ενώ ζούμε ως ανίδεοι...
—————————————
Χίλιες Εκκλησίες κι αν κτίσεις με την περιουσία σου εαν δεν μπεις μέσα σε μία δεν σώζεσαι.
Χωρίς προσωπική άσκηση καμία πνευματική προκοπή δεν μπορεί να επέλθει στην ζωή μας.
—————————————
Το να διαβάζουμε βιβλία πνευματικού ενδιαφέροντος ειναι καλό αλλά όχι αρκετό. Όσα βιβλία να διαβάσω περί προσευχής εαν δεν προσεύχομαι ο ίδιος τίποτα δεν κατάφερα. Όσα βιβλία κι αν διαβάσω περί ταπείνωσης εαν παραμένω στον εγωισμό μου τότε τα βιβλία που διάβασα θα γίνουν κατάκριμά μου, διότι ενώ έμαθα τελικά δεν έπραξα.

Όσα βιβλία κι αν διαβάσω, σε όσες ομιλίες κι αν πάω για το θέμα του γάμου, εάν προσωπικά δεν πάρω απόφαση ν’ αγαπω χωρίς αντάλλαγμα, εάν δεν πάρω απόφαση ότι ο γάμος ειναι παλαίστρα και όχι βόλεμα, εαν δεν αποδεχθώ ότι καλούμαι να χάσω για χάρη του άλλου, τότε πάντα θα ζω τον γάμο ως κόλαση και τον/την σύζυγο ως εχθρό.
—————————————
Η μεγαλύτερη αφροσύνη μας ειναι ότι είμαστε μέσα στο λιμάνι κι όμως ναυαγούμε. Και αυτό γίνεται διότι δεν είμαστε διατεθειμένοι να συσταυρωθούμε με τον Χριστό.
—————————————
Εαν προτεραιότητα της ζωής μας γίνει η Σωτηρία μας τότε όλα αποκτούν άλλο νόημα και πλέον τα βλέπουμε όλα διαφορετικά, μακρυά από το κοσμικό πνεύμα. Εαν όμως προτεραιότητά μας είναι να περνάει το δικό μας μέσα στον γάμο, ή να νικήσουμε τον συνάδελφό μας, ή να καταξιωθούμε κοινωνικά, ή να αποκτήσουμε καλό όνομα, ή να μας υπολογίζουν οι άλλοι, ή να ικανοποιούμε τις εμπαθείς επιθυμίες μας...τότε σίγουρα δεν πιστεύουμε στον Αληθινό Χριστό της Ορθόδοξου Εκκλησιας μας αλλά σε κάτι άλλο...
—————————————
Όμορφα λογάκια μπορούμε να γράφουμε άνετα...
Δεν μας σώζουν αυτά. Μας σώζει ο Χριστός που θέλει ομως και την δίκη μας συνεργασία.
—————————————
Τώρα, οποίος θέλει να καταλαβει και να το αποδεχθεί καλώς. Οποίος θα ψάξει πάλι για δικαιολογίες και τα συναφή, ο Θεός να τον φωτίσει και να συνειδητοποιήσει επιτέλους ότι η αμνήστευση της μαλθακής ζωής του είναι η μεγαλύτερη αμαρτία του που τον οδηγεί στην πλάνη και από την πλάνη στην απώλεια.
—————————————
Κάνε τον αγώνα σου λοιπόν με θάρρος, παλικαρίσια και ο Κύριος θα σε ενισχύσει. Μα τι λέω; Θα σε σώσει. Κάνε όμως αγώνα. Προσπάθησε. Ευτυχώς ο Δίκαιος και Φιλάνθρωπος Κύριος δεν θα μας κρίνει μόνο απ’το αποτέλεσμα της προσπάθειάς μας αλλά θα δει την προαίρεσή μας, την διάθεση που είχαμε να γίνουμε δικοί Του.

Γι’ αυτό κι αν δεν τα καταφέρνεις μην απελπίζεσαι. Μονο που προσπαθείς ο Ουρανός ανοίγει για σένα. Μετάνοια ας έχουμε και διάθεση -που γίνεται έμπρακτη προσπάθεια- να αλλάξουμε νου, να πατήσουμε τον εγωισμό μας, να καθαρθούμε από τα πάθη μας και τότε μην φοβόμαστε τίποτα· ακόμα και ο θάνατος γίνεται ζωή.