Ιεραποστολή Απαίτηση των καιρών, χρέος αγάπης
Ο απόστολος Παύλος λέει προς τους Κορινθίους: «Πιστεύομεν, διὸ καὶ λαλοῦμεν» (Β’ Κορ. δ’ 13). Είναι ένα σύνθημα που μας καλεί να ομολογούμε με θάρρος την πίστη μας. Εγερτήριο σάλπισμα που μας καλεί να οδηγήσουμε κι άλλες ψυχές κοντά στον Χριστό.
Είναι λοιπόν ανάγκη, να ακουσθεί το Ευαγγέλιο σε όλα τα έθνη, ώστε όλοι όσοι έχουν καλή προαίρεση να βαπτισθούν στο όνομα τού Πατρός, τού Υιού και τού Αγίου Πνεύματος. Αυτός είναι και ο σ...κοπός τής ιεραποστολής.
Πηγή : στον Ορθόδοξο αμπελώνα της Αφρικής
Οι πρώτοι ιεραπόστολοι που ξεκίνησαν να διαδώσουν τη διδασκαλία του Χριστού ήταν οι ίδιοι οι μαθητές του, που ονομάστηκαν απόστολοι.Το έργο των αποστόλων συνέχισαν οι διάδοχοι τους, που δίδαξαν πρώτα στους μεσογειακούς λαούς και συνέχισαν κατόπι σ' όλες τις ηπείρους: στην Ευρώπη, στην Ασία, στην Αφρική.
Παράλληλα με την ιεραποστολή, που απευθύνεται σε ανθρώπους που δεν έχουν ακόμα ακούσει για το Ευαγγέλιο τής Σωτηρίας τού Ιησού Χριστού, υπάρχει και η "διαποίμανση", που απευθύνεται σε ανθρώπους που άκουσαν μεν το Ευαγγέλιο, αλλά διαστρεβλωμένο ή ελλειπές. Αυτή η διαποίμανση, απευθύνεται σε ανθρώπους χωρών που το Ευαγγέλιο έχει κηρυχθεί ήδη σε κάποιο βαθμό, και που γνωρίζουν τον Χριστό με ελλειπή τρόπο. Τέτοιες είναι οι Παπικές και Προτεσταντικές χώρες, ή ακόμα και περιπτώσεις ανθρώπων τής δικής μας "Ορθόδοξης" χώρας, που δεν έχουν γνωρίσει σωστά τον Χριστό, αν και ο λόγος τού Ευαγγελίου ακούγεται παντού γύρω τους.
Η ιεραποστολή δεν είναι ένα οικουμενικό « πνευματικό» κίνημα του χριστιανισμού που έρχεται να διεισδύσει σε λαούς και έθνη και να επηρεάσει τη ζωή και την ιστορία κοινωνιολογικά δηλ. «εκχριστιανίζοντας» την παιδεία και τον πολιτισμό , τα ήθη και τις παραδόσεις των ανθρώπων πάσης φυλής και παντός γένους.
Η ιεραποστολή λειτουργεί σωτηριολογικά και χαρισματικά και σεβόμενη πάντοτε τις κοινωνικές, πολιτισμικές και πνευματικές ιδιαιτερότητες των άλλων ,στοχευοντας να εξαγιάσει τον άνθρωπο και τη ζωή του μέσα στα δικά του δεδομένα
Παράλληλα με την ιεραποστολή, που απευθύνεται σε ανθρώπους που δεν έχουν ακόμα ακούσει για το Ευαγγέλιο τής Σωτηρίας τού Ιησού Χριστού, υπάρχει και η "διαποίμανση", που απευθύνεται σε ανθρώπους που άκουσαν μεν το Ευαγγέλιο, αλλά διαστρεβλωμένο ή ελλειπές. Αυτή η διαποίμανση, απευθύνεται σε ανθρώπους χωρών που το Ευαγγέλιο έχει κηρυχθεί ήδη σε κάποιο βαθμό, και που γνωρίζουν τον Χριστό με ελλειπή τρόπο. Τέτοιες είναι οι Παπικές και Προτεσταντικές χώρες, ή ακόμα και περιπτώσεις ανθρώπων τής δικής μας "Ορθόδοξης" χώρας, που δεν έχουν γνωρίσει σωστά τον Χριστό, αν και ο λόγος τού Ευαγγελίου ακούγεται παντού γύρω τους.
Η ιεραποστολή δεν είναι ένα οικουμενικό « πνευματικό» κίνημα του χριστιανισμού που έρχεται να διεισδύσει σε λαούς και έθνη και να επηρεάσει τη ζωή και την ιστορία κοινωνιολογικά δηλ. «εκχριστιανίζοντας» την παιδεία και τον πολιτισμό , τα ήθη και τις παραδόσεις των ανθρώπων πάσης φυλής και παντός γένους.
Η ιεραποστολή λειτουργεί σωτηριολογικά και χαρισματικά και σεβόμενη πάντοτε τις κοινωνικές, πολιτισμικές και πνευματικές ιδιαιτερότητες των άλλων ,στοχευοντας να εξαγιάσει τον άνθρωπο και τη ζωή του μέσα στα δικά του δεδομένα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου