Ἡ Συγχώρεση

Πρίν πολλά χρόνια καί μετά τή λήξη τοῦ ἐμφυλίου σπαραγμοῦ, σέ κάποιο χωριό ἔγινε ἕνας φόνος γιά πολιτικούς λόγους.
Κατηγορήθηκε, λοιπόν, κάποιος χωριανός, ὀνόματι Πέτρος Γ. καί μέ τίς μαρτυρίες 5 συγχωριανῶν  τοῦ καταδικάστηκε σέ 30 χρόνια φυλάκιση στίς ἀγροτικές φυλακές.
Μέρα-νύχτα ὅμως διαλαλοῦσε ὅτι ἦταν ἀθῶος. Στίς φυλακές αὐτές πήγαινε 1 φορά τό μήνα ἕνας εὐλαβέστατος ἱερέας. Λειτουργοῦσε στό ἐκκλησάκι τῶν φυλακῶν καί μετά δεχόταν γιά ἐξομολόγηση ὅσους ἐκ τῶν φυλακισμένων τό ἐπιθυμοῦσαν.

Πῆγε καί ὁ Πέτρος καί ἐξομολογήθηκε στόν εὐλαβῆ ἐκεῖνο ἱερέα καί βεβαίωνε μέ ὅρκους ὅτι ἦταν ἀθῶος.
Πηγή : Το σπιτάκι της Μέλιας


Ἀπό τότε πού ἐξομολογήθηκε ἄλλαξε τελείως διαγωγή: προσηύχετο μέ τό Ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, μελετοῦσε τό Εὐαγγέλιο καί κοινωοῦσε τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων, σκορπώντας σέ ὅλους
τους συγκρατούμενούς του πολλή καλωσύνη.
Συγχωροῦσε δέ μέ ὅλη του τήν καρδιά καί τούς κατηγόρους του καί αὐτόν ἀκόμα τόν ἄγνωστο φονιά . «Δέ φταῖνε οἱ καημένοι», ἔλεγε.
«Φταίει τό πολιτικό καί ἰδεολογικό πάθος, φταίει καί ὁ διάβολος πού τούς σκοτεινίασε τό μυαλό καί ἔτσι κρύψανε τήν ἀλήθεια. Θεέ μου συγχώρεσέ τους… καί ἀπό μένα νά ’ναι  συγχωρεμένοι… καί χάρισέ τους προπαντός καί ἰδιαιτέρως φωτισμό καί ὑγεία».

Ὁ ἱερέας πεπεισμένος γιά τήν ἀθωότητά του προσπάθησε μέσω κάποιων δικηγόρων νά τόν ἀποφυλακίσει, ἀλλά δέν τά κατάφερε.

Ἔτσι πέρασαν 19 χρόνια. Ὅταν ἀποφυλακίσθηκε ἦταν πλέον 50 ἐτῶν. Στό χωριό δέν ἔγινε δεκτός, ἐπειδή τόν πίστευαν ὅλοι γιά φονιά.
Μετακόμισε λοιπόν σέ μία γειτονική πόλη καί ἔκανε τόν ἐργάτη, τόν οἰκοδόμο καί κυρίως τό μαραγκό, δουλειά πού ἔμαθε στή φυλακή.
Ἐκεῖ στήν πόλη συνέχισε νά προσεύχεται, νά συμμετέχει στά Μυστήρια καί νά τηρεῖ τίς εὐαγγελικές ἐντολές. Ἡ Εὐχή καί τό Εὐαγγέλιο ἦταν τό ὀξυγόνο τῆς ζωῆς του.
Μία κοπέλα 42 ἐτῶν, θεολόγος σέ κάποιο Γυμνάσιο τῆς περιοχῆς, πληροφορήθηκε ἀπό τόν  Πνευματικό τῶν φυλακῶν, πού ἦταν καί δικός της Πνευματικός, τά πάντα γιά τόν Πέτρο Γ. καί ἰδιαιτέρως γιά τό πόσο ἦταν ἀφοσιωμένος στό Χριστό καί στήν Ἐκκλησία Του.
Πῆγε τόν βρῆκε καί κατόπιν τόν ζήτησε ἡ ἴδια σέ γάμο!… Ἀπό τόν εὐλογημένο αὐτό γάμο προῆλθαν 2 παιδιά ὑγιέστατα.
Ὕστερα ἀπό μερικά χρόνια στό χωριό πού ἔγινε ὁ φόνος, κάποιος ἀρρώστησε βαριά μέ ἀνεξήγητους φοβερούς πόνους σέ ὅλο του τό σῶμα. Οἱ γιατροί δέν μπόρεσαν νά τόν βοηθήσουν, οὔτε καν νά ἐντοπίσουν τήν αἰτία.
Ὅταν γύρισε στό σπίτι του ἀπό τό νοσοκομεῖο, ἄρχισε νά κραυγάζει μέσα στούς φοβερούς του πόνους ὅτι αὐτός ἦταν ὁ φονιάς καί μέ τούς 4 ψευδομάρτυρες τούς ὁποίους ἐξαγόρασε μέ μεγάλα χρηματικά ποσά, κατηγόρησαν τόν Πέτρο πού συμπτωματικά περνοῦσε ἀπό ἐκεῖνο τό σταυροδρόμι τήν ὥρα πού ἔγινε ὁ φόνος.
Φώναξαν τόν ἀστυνόμο τοῦ χωριοῦ καί ὑπέγραψε τήν ὁμολογία τῆς ἐνοχῆς του. Στό χωριό προκλήθηκε σύγχυση, ταραχές καί πολλές κατάρες πού βάραιναν τό φονιά. Παρά ταῦτα ἡ ψυχή τοῦ φονιά δέν ἔβγαινε, ἀλλά ἐξακολουθοῦσε νά τσιρίζει καί νά κραυγάζει.
Ὁ Πέτρος ὅταν τό ἔμαθε, δέ θέλησε οὔτε νά πάρει ἐκδίκηση, οὔτε μήνυση νά κάνει γιά νά ἀποκαταστήσει τήν τιμή του, ἀλλά τί ἔκανε; Πῆγε στό σπίτι τοῦ φονιά.
Αὐτός ὅταν τόν εἶδε πάγωσε καί τόν κοιτοῦσε μέ τά μάτια γουρλωμένα ἀπό ἔκπληξη. Εἶπε λοιπόν ὁ Πέτρος στό φονιά.
«Γιῶργο, σέ συγχωρῶ μέ ὅλη μου τήν καρδιά… καί σ’ εὐχαριστῶ, γιατί ἤσουν ἡ αἰτία νά γνωρίσω τό Χριστό μέ τήν Ἐκκλησία Του καί τά Ἅγια Μυστήρια της. Εὔχομαι νά Τόν γνωρίσεις κι ἐσύ μέ μετάνοια καί προσευχή!».

Τόν ἀγκαλίασε, τόν φίλησε καί ἔφυγε, ἐνῶ κάποια δάκρυα κρυφά ἔτρεχαν ἀπό τά μάτια του. Ὁ  θρίαμβος τῆς δικαιοσύνης τοῦ Θεοῦ ἦλθε ὕστερα ἀπό 35 χρόνια!

Ἀλλά ὑπῆρξε καί θρίαμβος τῆς ἐμπιστοσύνης τοῦ Πέτρου στήν Πρόνοια  τοῦ Θεοῦ καί τῆς ἀδιάλειπτης προσευχῆς. Ὁ Θεός τόν ἀντάμειψε γιά τήν ὑπομονή καί τή μακροθυμία πού ἔδειξε τόσα χρόνια.

Εὐλογήθηκε ἡ μετέπειτα ζωή του, ὅπως εἴπαμε, μ’ ἕνα χριστιανικό γάμο καί μέ οἰκογένεια πού ἦταν  «κατ’ οἶκον Ἐκκλησία» καί μέ 2 τρισευλογημένα παιδιά. Καί μάλιστα μετά τήν ὁλοκάρδια συγχώρηση πού ἔδωσε στό φονιά, πολλαπλασιάσθηκε ἡ εὐλογία τοῦ Θεοῦ στό σπιτικό του.
Εἶχε τή Χάρη τοῦ Θεοῦ πάνω του, τήν εὐλογία τῆς Παναγίας, τήν προστασία τῶν Ἁγίων καί τή συμπαράσταση τῶν Ἀγγέλων. Ὅταν πέθανε σέ ἡλικία 80 ἐτῶν, Ἄγγελοι καί Ἀρχάγγελοι πλημμύρισαν
τό δωμάτιό του καί αὐτοί παρέλαβαν τήν ψυχή του.
Ἀφοῦ ἔκανε γιά τελευταία φορά τό σταυρό τοῦ ὁ Πέτρος εἶπε:
«Ἄγγελέ μου, Ἄγγελέ μου δέν τήν ἀξίζω αὐτήν τήν τιμή» καί ἐκοιμήθη. Αὐτό τό ἐπιβεβαιώνει ὁ 90χρονος ἱερέας πού ἦταν παρών στό θάνατό του.
Ἀπό τό βιβλίο: Ἡ Εὐχή μέσα στόν κόσμο, τοῦ πρωτοπρ. π. Στεφάνου Ἀναγνωστόπουλου

Ἀντιγραφή γιὰ τὸ «σπιτὰκι τῆς Μέλιας»

ΦΙΛΟΙ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΩΝ «Ο ΟΝΗΣΙΜΟΣ»
ΤΕΥΧΟΣ 19o – ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ – ΧΕΙΜΩΝΑΣ 2018